از روزی به منجلاب فلاکت و بدبختی سقوط کردم که هنگام شست وشوی لباس های اعضای خانواده ام ،مقداری موادمخدر در جیب شلوار برادرم پیدا کردم اما چیزی به کسی نگفتم و ...
به گزارش اختصاصی روزنامه خراسان دختر۲۲ساله ای که با اجبار برادرش راهی کلانتری شده بود تا چاره ای برای رهایی از چنگ مواد افیونی بیابد، درباره سرگذشت تلخ و تاسف بار خود به کارشناس اجتماعی کلانتری رسالت مشهد گفت:در خانواده ای ۹نفره به دنیا آمدم اما هنوز دختری نوجوان بودم که پدرم را به خاطر بیماری از دست دادم. از آن روز به بعد،۳برادرم تامین مخارج زندگی ما را به عهده گرفتند اما مادرم نیز در بیرون از خانه کار می کرد. در این شرایط من تا مقطع راهنمایی درس خواندم ولی دیگر برادرانم اجازه ادامه تحصیل را ندادند چراکه معتقد بودند برای درس خواندن باید ابتدا شکم سیر شود!خلاصه همه خواهرانم ازدواج کردند و من آخرین دختر مجردی بودم که در منزل پدرم به سر می بردم و همه امور خانه داری را انجام می دادم. با وجود این، قصه تلخ زندگانی من از روزی شروع شد که هنگام شست وشوی لباس های اعضای خانواده ام،مقداری مواد نایلون پیچ را از جیب شلوار برادرم پیدا کردم. از ترس این که مادرم آن را ببیند به کسی چیزی نگفتم و مواد مخدر را پنهان کردم چراکه اگر مادرم متوجه موضوع می شد به یقین برادرم را از خانه بیرون می کرد! همان روز مواد را به خانه یکی از دوستانم بردم و به او نشان دادم.
«سارا» خیلی زود گفت: این مواد از نوع تریاک است و بلافاصله شیوه استعمال آن را هم برایم شرح داد چراکه پدر سارا معتاد بود و او چگونگی مصرف آن را می دانست. در همین حال و به خاطر کنجکاوی های دخترانه،مقداری از آن را پنهانی مصرف کردیم. از آن روز به بعد مدام «سارا»به منزل ما می آمد و با یکدیگر به صورت تفننی تریاک می کشیدیم چراکه در منزل ما همه سرکار می رفتند و کسی در خانه نبود. البته گاهی هم به منزل پدر سارا می رفتیم و او از مواد مخدر پدرش مقداری برای مصرفمان برمی داشت.
خلاصه زمانی به خود آمدم که معتاد شده بودم ولی چهره ام نشان نمی داد، چون هنوز دختری جوان بودم. مادرم نیز وقتی از سرکار به خانه می رسید آن قدر خسته بود که توجهی به چهره یا رفتارهای من نداشت. آرام آرام برای تهیه مواد به پارک ها کشیده شدم چراکه حالا «سارا»هم نمی توانست از مواد پدرش سرقت کند!بالاخره کار به جایی رسید که تصمیم گرفتم پسران و مردان هوسران را برای تهیه مواد مخدر سرکیسه کنم. با آن ها قرار می گذاشتم و با استفاده از شیوه های غیراخلاقی ،پول مواد مخدرم را از آنان می گرفتم ودر یک فرصت مناسب داخل پارک ناپدید می شدم!
اما در این میان با پسر جوانی آشنا شدم که خود را ساقی (توزیع کننده مواد مخدر)معرفی می کرد. خیلی زود با «سیامک»قرارگذاشتم و او هم مقداری مواد مخدر به من داد ولی من از نقشه «سیامک»خبری نداشتم و نمی دانستم او دوست صمیمی یکی از برادرانم است و همه این قرارهای شرم آور ،نقشه ای است تا مرا رسوا کند! چراکه من در پارک با پسرهای معتاد زیادی آشنا شده بودم که هر کدام از آن ها مرا به سوی استعمال مواد مخدر قوی تر می کشاندند تا جایی که دیگر زیبایی ام را از دست داده بودم و مواد مخدر صنعتی مصرف می کردم. خلاصه وقتی سرقرار با «سیامک»رسیدم، ناگهان با برادرم روبه رو شدم که به جای سیامک بر سرقرار شرم آور آمده بود. از شدت شرم وحیا فقط جیغ کشیدم و برادرم نیز مرا زیر مشت ولگد گرفت تا حدی که بیهوش شدم و...
حالا هم به مرکز انتظامی آمده ایم تا شاید از این منجلاب بدبختی و رسوایی شرم آور نجات یابم اما ای کاش...
با صدور دستوری ویژه از سوی سرهنگ مجتبی حسین زاده(رئیس کلانتری رسالت مشهد)اقدامات قانونی و روان شناختی برای نجات دختر جوان از مرداب اعتیاد در دایره مددکاری اجتماعی کلانتری آغاز شد.
منبع: etemadonline-684680
