فرادید| باستانشناسان یک گورستان بزرگ مربوط به عصر وایکینگها را در جریان تحقیقات خود در یک سکونتگاه ماقبل تاریخ در نزدیکی واربرگ در شهرستان هالاند، سوئد کشف کردهاند.
به گزارش فرادید، پِترا نوردین، مدیر پروژه، وقتی بقایای گورهای عصر وایکینگها پیدا شد، متوجه شد این کشف بزرگتر از تصورات همه است:
«ما پنج گور با بقایای استخوان و لایههای آتش یافته بودیم. استخوانها مربوط به سگ و انسان بودند. سپس متوجه شدیم یک گورستان بزرگ وایکینگها وجود دارد که باید روی آن تمرکز کنیم.»
محل دفن از نظر استراتژیکی روی یک خطالرأس صاف در امتداد دو مسیر مهم حمل و نقل قرار گرفته است.
پترا نوردین در حال بررسی یکی از گورها
پترا نوردین وضعیت را اینطور توضیح میدهد: «مشکل اینست که زمین برای کشت و زرع و ایجاد چراگاه شخم زده و مسطح شده است، بنابراین همه روساختها ناپدید شدهاند و گورها تکهتکه شدهاند. ما به همین دلیل مجبور شدیم همه چیز را از پایین تفسیر کنیم. ما توانستیم جای آتشسوزیها را پیدا کنیم و چیزی یافتیم که به نظرمان یک کشتی ۵۰ متری (دفن کشتی) روی خطالرأس است.»
«ما بیشتر سگها را دور آتشهای کوچک گرد و افراد را در آتشهای مستطیلی پیدا کردیم. سگ همدم بود و انسان را در دشت همراهی میکرد.»
سمت چپ: سگک به شکل اسبی که دمش را گاز میگیرد. سمت راست: آویز پرنده طلاکاری شده
قدمت این تدفینها بین سالهای ۸۰۰ تا ۱۰۵۰ پس از میلاد یعنی دوره وایکینگها بود. دیری نمیگذرد که باستانشناسان گورهای بیشتری پیدا میکنند و دستسازههای دیگری از عصر وایکینگ را از خاک بیرون میآورند.
باستانشناسان در مجموع، سه کشتی غرقشده بزرگ و یک تپهی کشتیمانند پیدا کردند. گورستان کشفشده بسیار بزرگ است، اما در سالهای پس از شروع کاوش، باستانشناسان تنها توانستهاند به ۶ درصد از کل محوطه برسند.
میان یافتهها سگکهای لباس، سرامیک و همچنین قطعهای از یک سکه نقره عربی پیدا شد که قدمت آن بین ۷۹۵ تا ۸۰۶ بعد از میلاد است. این گورستان با قدیمیترین گورهای موجود در این مکان مطابقت دارد.
چپ: یک قلاب سگک طلاکاریشده. مرکز: قسمتی از یک سکه عربی دوران عباسی. راست: یک سنجاق برنزی
استخوانهای حیواناتی مانند پرندگان، سگها، گاوها و خوکها و همچنین استخوانهای انسان نیز یافت شدند. رایجترین مراسم تدفین این دوره، سوزاندن مردگان بوده چون بیشتر اشیاء پیداشده به شدت سوخته بودند.
مترجم: زهرا ذوالقدر
منبع: faradeed-210942