فرادید| باستان‌شناسان در استان کاتانیا، بقایای یک خانه رومی با کف موزاییک متعلق به قرن دوم تا چهارم پس از میلاد را کاوش کردند. این خانه بخشی از یک روستای کامل رومی بود و نزدیک شهر ویزینی در جنوب شرقی سیسیل در ارتفاع تقریبی ۵۰۰ متری از سطح دریا قرار داشت.
به گزارش فرادید، باستان‌شناسان دانشگاه گوتینگن بیش از ۲۰ سال درباره چگونگی زندگی و تجارت مردم دوران باستان سیسیل پژوهش کرده‌اند. اکنون آن‌ها به کشف مهم دیگری دشت یافته‌اند: دهکده‌ای رومی با مساحتی حدود ۱۵ هکتار.
از سال ۲۰۲۲، تیم گوتینگن به سرپرستی دکتر یوهانس برگمان از مؤسسه باستان‌شناسی اینجا تحقیقاتی را انجام داده‌اند. ابتدا، مکان‌های باستانی احتمالی در سراسر منطقه ویزینی بررسی شد. سال ۲۰۲۳، یک بررسی ژئوفیزیکی پس از بررسی‌های سطحی محوطه‌های شناسایی‌شده انجام شد. در این بررسی، ناهنجاری‌هایی در میدان زمین‌مغناطیسی زمین شناسایی شد و بدون نیاز به حفاری، تصاویر دقیقی از سطح زیرین گرفته شد.
این اندازه‌گیری‌های ژئوفیزیکی تیم تحقیقاتی را به سمت بقایای ساختمان‌هایی هدایت کرد که اکنون حفاری شده‌اند. این بنا ۳۰ در ۱۳ متر گسترش یافته و بقایای آن درست زیر سطح فعلی است. داخل بنا، یک اتاق نزدیک به ۱۰۰ متر مربعی وجود دارد که کف آن با موزاییک پوشیده شده است. برگمن می‌گوید متأسفانه بخش‌هایی از موزاییک در اثر شخم زدن از بین رفته است.
حفاری‌های گوتینگن در سیسیلی در استان کاتانیا نزدیک شهر ویزینی
با توجه به اندازه‌گیری‌های ژئوفیزیکی، سازه‌های مشابه دیگری در این نزدیکی وجود داشته است. بین قرن دوم و حدود قرن ششم پس از میلاد، مردم اینجا در سطح بالایی زندگی می‌کردند: ستون‌هایی با آجرهای گرد ساخته بودند، پوشیده از گچ‌بری و احتمالاً نقاشی‌شده، شبیه آنچه در پمپئی می‌بینیم. بقایای فواره‌هایی با حوضچه‌های مرمری و همچنین سرامیک‌های رومی لوکس معروف به تِرّا سیجیلّاتا (Terra Sigillata) هم پیدا شده است.
اینجا یک روستای رومی است که تقریباً ۱۵ هکتار وسعت دارد. سکونتگاه‌ها و ویلاهای بزرگ روستایی، همچنین تأسیسات تولیدات کشاورزی رومی که غالباً محصول چشمگیری تولید می‌کردند، جایگزین شهرهای یونان باستان در دوران روم شدند. تجارت از راه دور در امپراتوری رومی جهانی‌شده این امکان را فراهم کرد.
مکان‌های ذخیره‌سازی کوچک اما متعدد برای این منظور در امتداد سواحل جنوبی سیسیل ساخته شدند. این سیستم سکونتگاهی جدید که با جاده‌های دوردست به داخل کشور متصل می‌شد، تنها چند قرن وجود داشت. خانه‌ای که نزدیک ویزینی کشف شده، شاهد مهمی از این دوران است.
مترجم: زهرا ذوالقدر
منبع: faradeed-210543
