القاب بامزه و جالب ۱۰ هواپیمای ارتش ایالات متحده؛ از «حشره بدبو» تا «بانوی اژدها»

بیشتر علاقه مندان به هوانوردی نظامی نام هواپیماهایی مانند Stratofortress، Tomcat و Eagle را می شناسند. با این حال، برخی ممکن است حیرت زده شوند وقتی بفهمند خلبانانی که با این هواپیماها پرواز می کنند و خدمه ای روی زمین که تعمیر و نگهداری شان را انجام می دهند القابی بامزه به این هواپیماها می دهند.

این نام‌ها که از روی احترام و تحسین فراوان به وجود آمده اند، از ترسناک گرفته تا بامزه متفاوت هستند، به هواپیما نوعی شخصیت انسانی یا حیوانی می‌بخشند و رفاقت را در میان جامعه نظامی تقویت می‌کنند.

از «کرگدن» تا «بانوی اژدها» اسرارآمیز، هر نام مستعار داستانی را روایت می‌کند، یکی منعکس‌کننده ویژگی‌ها و قابلتی های تعیین‌کننده هواپیماست و دیگری به ظاهر آن اشاره دارد. این مقاله به بررسی ریشه ده نام مستعار جالب برای هواپیماهای نظامی می پردازد.

۱- F-117 Nighthawk

لقب: سوسک بدبو

ورود به سرویس	۱۹۸۲
طول	۱۹.۴ متر
طول بال	۱۳.۲ متر
برد	نامحدود با سوخت گیری هوایی

F-117 Nighthawk که به خاطر قابلیت‌های پیشگامانه‌اش شناخته می‌شود، اولین هواپیمای عملیاتی بود که بر اساس فناوری پنهانکاری طراحی شد. هدف از طراحی این هواپیما که توسط بخش Skunk Works کمپانی لاکهید مارتین توسعه داده شد، ساخت هواپیمایی بود که بتواند بدون شناسایی به حریم هوایی به شدت محافظت شده دشمن نفوذ کند. این جاه طلبی منجر به شکل مثلثی Nighthawk شد که برای انحراف امواج راداری طراحی شده بود و هواپیما را برای سیستم های راداری دشمن تقریباً نامرئی می کرد.

پس از ورود به خدمت در سال ۱۹۸۲، هواپیمای F-117 به سرعت به یک بازیگر ترسناک در جنگ های مدرن تبدیل شد. اولین حضور در میدان نبرد در طول جنگ خلیج فارس، توانایی بی‌سابقه‌ این جنگنده را برای ضربه زدن به اهداف با ارزش با دقت بالا، در حالی که شناسایی نشده باقی می‌ماند، به نمایش گذاشت. این پرنده پنهانکار به سرعت به نماد برتری تکنولوژیکی و قدرت نظامی ایالات متحده تبدیل شد.

با وجود رزومه چشمگیر آن، ظاهر عجیب Nighthawk برای کسانی که از نزدیک با آن کار می کردند بسیار مورد توجه بود. خدمه زمینی و خلبانان به یک اندازه خاطرنشان کردند که شکل منحصر به فرد این هواپیما نه به شاهین بلکه به یک حشره شباهت زیادی دارد – یک حشره بدبوی رایج. با نیمرخ تخت و زاویه دار و دم آنتن مانند، نام مستعار «حشره بدبو» (Stink Bug) به عنوان ادای احترامی بامزه به طراحی غیرمعمول این هواپیما ظاهر شد. در حالی که ممکن است Stink Bug لقب نامناسبی برای یکی از پیشرفته ترین هواپیماهای زمان خود به نظر برسد، اما نشان دهنده طنز بامزه ای است که اغلب با دنیای سختگیرانه و پر استرس هوانوردی نظامی همراه است.

۲- Boeing F/A-18 Super Hornet

لقب: کرگدن

ورود به سرویس	۱۹۹۵
طول	۱۸ متر
طول بال	۱۴ متر
برد	۳,۳۳۰ کیلومتر

جنگنده F/A-18 Super Hornet ساخت بوئینگ که نباید با نسخه پایه F-18 Hornet، تولید شده توسط مک دانل داگلاس قبل از ادغام آن با بوئینگ، اشتباه گرفته شود، تفاوت های زیادی با نوع پایه دارد. F/A-18 Super Hornet دارای بدنه بزرگتر، ظرفیت سوخت افزایش یافته و سیستم های آویونیک پیشرفته است. سوپر هورنت که برای انجام ماموریت‌های مختلف از جمله برتری هوایی، اسکورت جنگنده، شناسایی، سوخت‌گیری هوایی، پشتیبانی هوایی نزدیک و حمله دقیق در روز/شب طراحی شده است، از زمان معرفی خود جزء کلیدی قدرت هوایی نیروی دریایی ایالات متحده بوده است.

یکی دیگر از تمایزات کلیدی بین F-18 Hornet و F/A-18 Super Hornet، دماغه برجسته تر دومی است. خلبانان سوپر هورنت به سرعت شروع به استفاده از لقب «کرگدن» (Rhino) برای F/A-18 کردند، اشاره ای به شاخ نمادین حیوان و ادای احترام به F-4 Phantom II، که به دلیل بیرون زدگی شبیه به شاخ کرگدن روی دماغه اش با همین لقب شناخته می شد. این نام مستعار به خوبی به این جنگنده آمده و در تمایز بین F-18 Hornet و F-18 Super Hornet برای جلوگیری از سردرگمی مفید واقع شد. این لقب به ویژه در طول عملیات روی ناوهای هواپیمابر مهم بود، زیرا F-18 Hornet به منجنیق، تنظیمات، تجهیزات و تله متفاوتی نسبت به Super Hornet نیاز دارد. اگر اشتباه گرفته شوند، عواقب آن برای ناو، هواپیما و خدمه هواپیما فاجعه بار خواهد بود.

۳- F-15 Eagle

القاب: زمین تنیس پرنده و اردک مرداب زی

ورود به سرویس	۱۹۷۵
طول	۱۹.۴۴ متر
طول بال	۱۳ متر
برد	۵,۵۲۰ کیلومتر

F-15 Eagle که توسط مک دانل داگلاس (اکنون بخشی از بوئینگ) توسعه یافت و در سال ۱۹۷۵ معرفی شد، یک شگفتی در دنیای مهندسی و فناوری هوانوردی بود که به سرعت برتری هوایی را بازتعریف کرد. F-15 با موتورهای توربوفن دوقلوی پرت اند ویتنی دارای پس سوز، می تواند به سرعتی بیش از ۲.۵ ماخ برسد که آن را به یکی از سریع ترین هواپیماها در نوع خود تبدیل می کند.

ترکیبی از سرعت، چابکی، آویونیک پیشرفته و تسلیحات مرگبار ایگل منجر به نسبت کشتار باورنکردنی ۱۰۴-۰ شده است. اف-۱۵ علاوه بر قابلیت های چشمگیرش، از نظر اندازه و جثه نیز قابل توجه است. این هواپیما به طور قابل توجهی بزرگتر از بسیاری از هواپیماهای جنگنده دیگر است. به همین دلیل F-15 Eagle «زمین تنیس پرنده» (Flying Tennis Court) لقب گرفت.

بال‌های بزرگ F-15 لیفت و پایداری فوق‌العاده‌ای را فراهم می‌کنند که هم برای تعقیب و گریز با سرعت بالا و هم برای مانورهای با سرعت پایین بسیار مهم است. وقتی از بالا یا پایین به این هواپیما نگاه کنید، به اندازه یک زمین تنیس پهن است. این لقب هم ردپای فیزیکی هواپیما و هم حضور ترسناک آن را در آسمان نشان می دهد.

هنگامی که نسخه F-15E Strike Eagle در سال ۱۹۸۸ معرفی شد، نام مستعار جدیدی نیز برای آن وجود داشت: «اردک مرداب زی» (Mudhen). نوع Strike Eagle ، این هواپیما را از نقش برتری هوایی سنتی به نقشی که قابلیت‌های حمله زمینی را پیدا کرده بود، تغییر داد. F-15 Strike Eagle برای عملیات موثر در ارتفاعات پایین و انجام حملات دقیق علیه اهداف زمینی طراحی شده است. نام مستعار Mudhen این قابلیت دوگانه را نشان می‌دهد و بر توانایی Strike Eagle در «شکار» هم در هوا و هم روی زمین، شبیه به نحوه نوک زدن یک مرغ برای غذا در گل و لای تاکید می‌کند.

۴- Boeing C-17 Globemaster III

لقب: گوزن شمالی

ورود به سرویس	۱۹۹۱
طول	۵۳ متر
طول بال	۵۲ متر
برد	۴,۴۰۰ کیلومتر

برای بیش از ۳۰ سال، C-17 Globemaster III به عنوان ستون فقرات فرماندهی تحرک هوایی ایالات متحده خدمت کرده است. سی-۱۷ با توانایی انجام ماموریت های مختلف، از پرتاب چتربازان بر فراز یک منطقه جنگی گرفته تا حمل تانک جنگی ۶۹ تنی M1 Abrams، بدون شک یک هواپیمای ترابری مستحکم و پرکار است. این هواپیما به دلیل اینکه یک هواپیمای بزرگ و قوی، البته کند است، لقبی دریافت کرده که به قدرت، جثه و کارآیی قاب لتوجهش اشاره دارد. با این حال، نام مستعار «موس» یا «گوزن شمالی» (Moose) هیچ ارتباطی با عملکرد و ظاهر هواپیما ندارد.

دلیل واقعی این نام مستعار این است که سی-۱۷ شبیه یک گوزن شمالی ماده در فصل گرماست. طبق گفته اداره محیط زیست و منابع طبیعی مناطق شمال غربی کانادا، زمانی که فصل جفت گیری است، یک گوزن ماده صدایی بسیار بلند از خود تولید می کند که با خرخر ترسناک یک گوزن نر در انتظار جفت گیری پاسخ داده می شود. صدای ایجاد شده توسط یک C-17 در هنگام سوخت گیری به طور عجیبی شبیه به این صدا به نظر می رسد.

۵- A-6 Intruder

القاب: چوب طبل، بچه قورباغه آهنی، خیلی زشت

ورود به سرویس	۱۹۶۰
طول	۱۶.۷۳ متر
طول بال	۱۶.۲ متر
برد	۱,۷۸۶ کیلومتر

A-6 Intruder که در سال ۱۹۶۰ وارد خدمت شد، یک هواپیمای تهاجمی دو موتوره با قابلیت عملیات در تمام شرایط آب و هوایی بود که توسط نیروی دریایی و تفنگداران دریایی ایالات متحده استفاده می شد. این هواپیما برای مأموریت‌های تهاجمی دوربرد و سطح پایین و سیستم‌های راداری و تهاجمی پیشرفته طراحی شده بود، که آن را به یکی از اجزای حیاتی استراتژی نظامی ایالات متحده در طول خدمتش در دوران جنگ سرد تبدیل کرد.

A-6 به دلیل توانایی اش در شلیک دقیقه پرتابه ها در شرایط آب و هوایی نامناسب و تطبیق پذیری آن در سناریوهای مختلف جنگی مورد تحسین قرار گرفت. اگرچه ممکن است ظاهر خیلی شیکی نداشت، اما A-6 Intruder به عنوان نیرویی مهیب خود را ثابت کرد و احترام و محبت کسانی را که با آن پرواز کردند را به خود جلب کرد.

با دماغه گرد و بدنه تنومندش که به سمت یک دم نسبتاً کوچک باریک شده است، Intruder قدرتمند نه تنها یک بلکه سه نام مستعار برای خود کسب کرد که شامل «چوب طبل» (The Drumstick)، «بچه قورباغه آهنی» (Iron Tadpole) و «خیلی زشت» (Double Ugly) است. در حالی که چندان چاپلوسانه به نظر نمی رسند، خلبانان و خدمه‌های A-6 با افتخار این القاب را پذیرفتند، پرسنلی که طراحی عجیب و غریب و خاص را به این خاطر می دانستند که در طراحی آن قدرت و توانایی به زیبایی ظاهری ترجیح داده شده است.

۶- Boeing B-52 Stratofortress

لقب: BUFF (رفیق چاق بزرگ زشت)

ورود به سرویس	۱۹۵۲
طول	۴۹ متر
طول بال	۵۶ متر
برد	۱۴,۰۸۰ کیلومتر

بمب افکن سنگین دوربرد B-52 در ابتدا به عنوان یک حامل بمب اتمی با قابلیت رسیدن به اتحاد جماهیر شوروی و تبدیل شدن به ستون اصلی بازدارندگی هسته ای ایالات متحده در نظر گرفته شده بود. با این حال، این هواپیمای افسانه ای برای ایفای نقش های رزمی متعددی به کار گرفته شده است.

B-52 نام مستعار خود را در طول جنگ ویتنام در عملیات Arc Light به دست آورد، زمانی که B-52 های نیروی هوایی ایالات متحده از پایگاه خود در گوام به ویتنام پرواز می کردند تا پوشش هوایی میدان نبرد را در طول جنگ فراهم کنند. به ادعای نیروی هوایی ایالات متحده، لقب BUFF مخفف Big Ugly Fat Fellow به معنای رفیق چاق بزرگ زشت است. با این حال، اکثر هوانوردان نیروی هوایی ایالات متحده هنگام شنیدن این لقب ریسه رفته و چیز دیگری را به شما می‌گویند – «BUFF» مخفف Big Ugly Fat F*cker است، مفهومی که توسط سازمان‌های خدمات متحد (USO) تأیید شده است.

بمب افکن B-52 این نام مستعار را از اعضای سرویس هوایی ایالات متحده به دلیل بدنه عظیم خود به دست آورد که به آن امکان می داد به سیستم های کنترل تسلیحات پیشرفته، دریایی و الکترونیکی مجهز شود. این نام مستعار همچنین ادای احترامی به ژنرال افسانه‌ای نیروی هوایی ایالات متحده، کورتیس لمی است که بر طراحی و تولید یک بمب افکن غول پیکر اصرار داشت و به بوئینگ در توسعه این هواپیما کمک کرد.

B-52 هشت موتوره هنوز در حال خدمت است و نقشی اساسی در درگیری های مختلف از جنگ ویتنام و جنگ سرد گرفته تا جنگ جهانی علیه تروریسم و طوفان صحرا تا اخیراً در اوکراین ایفا کرده است. BUFF به دلیل توانایی خود در تاثیری ویرانگر بر انبوهی از نیروهای دشمن و دارایی های آن به یک بمب افکن ترسناک و مورد احترام تبدیل شده است، زیرا گروهی متشکل از سه B-52 با بمب افکن های ۴۵۰ کیلوگرمی می توانند منطقه ای به طول یک مایل و عرض نیم مایل را در طول یک بمباران نابود کنند.

۷- F-14 Tomcat

لقب: بوقلمون

ورود به سرویس	۱۹۷۴
طول	۱۹.۱ متر
طول بال	۱۹.۵ متر
برد	۳,۸۶۲ کیلومتر

هنگامی که F-14 Tomcat در سال ۱۹۷۴ وارد سرویس شد، به سرعت به اصلی ترین جنگنده برتری هوایی شاخه هوایی، رهگیر دفاعی ناوگانی و پلتفرم شناسایی تاکتیکی نیروی دریایی ایالات متحده تبدیل شد. تامکت مافوق صوت که توسط شرکت هوافضای گرومن توسعه داده شد، به دلیل طراحی بال با قابلیت شیب متغیر، پیکربندی دو صندلی، و یک کامپیوتر کنترل آتش که قادر به حفظ حالت قفل روی تا شش جنگنده دشمن به طور همزمان بود، به شهرت رسید.

قدرت عملیاتی F-14 با ظاهر متمایز آن مطابقت داشت. با بال‌هایی که در سرعت‌های بالا به‌طور چشمگیری به سمت عقب متمایل شده و برای پرواز آهسته‌تر و مانورپذیرتر باز می‌شدند، هم روی زمین و هم در هوا منظره‌ای بسیار تحسین برانگیز بود. F-14 آنقدر خاص و متمایز بود که در فیلم پرفروش «تاپ گان» در سال ۱۹۸۶ جاودانه شد. بنابراین، چگونه چنین هواپیمای نمادینی به نام مستعاری مانند «بوقلمون» (Turkey) رسید؟ در حالی که نام رسمی F-14 تامکت تصویری از چابکی و دقت یک شکارچی را تداعی می کند، نام مستعار آن، بوقلمون، به رفتار و ظاهر هواپیما در طول عملیات پروازی خاص اشاره دارد.

بر روی ناوهای هواپیمابر، ملوانان و خلبانان تامکت را در حالی که برای پرتاب با استفاده از منجنیق آماده می شد، به خوبی ورانداز کردند. در طی بررسی‌های قبل از پرواز، سطوح کنترلی هواپیما، از جمله بالچه ها، بالابرها، پدال های سرعت، قسمت های متحرک بال و سکان‌ها در یک رقص هماهنگ حرکت می‌کنند. همراه با مکانیسم های پیچیده هواپیما در حال حرکت، این نمایش شبیه بوقلمونی بود که بال های خود را به هم می زد و پرهای خود را به رخ می کشید.

علاوه بر این، هنگام نزدیک شدن به سطح برای فرود بر روی ناو، جثه عظیم و پیکربندی منحصر به فرد بال F-14 ظاهر یک پرنده بزرگ را ایجاد می کرد که تلاش می کند به زیبایی روی یک هدف متحرک فرود بیاید. این زمختی قابل توجه، تامکت را برای کسانی که روی عرشه ناو کار می‌کردند، دوست‌داشتنی کرده و باعث شد که نام مستعار محبت آمیز و کنایه‌آمیز بوقلمون خلق شود.

۸- Lockheed Martin F-16 Fighting Falcon

لقب: افعی

ورود به سرویس	۱۹۷۲
طول	۱۶ متر
طول بال	۱۸ متر
برد	۴,۱۴۸ کیلومتر

مانند سایر جنگنده های این لیست، F-16 یک نام رسمی دارد، اگرچه به ندرت از آن استفاده می شود. در واقع، تنها در سال ۱۹۸۰، هشت سال پس از معرفی، بود که نیروی هوایی ایالات متحده در مراسمی در جولای آن سال در پایگاه نیروی هوایی هیل در یوتا، آن را رسماً فایتینگ فالکون نامید. در طول سال ها، F-16 به یکی از برجسته ترین جت های جنگنده در جهان تبدیل شده و بیش از ۲۰۰,۰۰۰ سورتی رزمی را انجام داده است. ریشه نام مستعار «افعی» (Viper) به قبل از ۱۹۸۰ باز می گردد، زمانی که F-16 هنوز نام رسمی نداشت.

«در انتهای باند، وقتی به شما نزدیک می‌شد، F-16 شبیه یک مار کبری یا چیزی شبیه آن بود. با این حال، فکر می کنم که نورثروپ قبلاً این نام را برای YF-17 انتخاب کرده بود. همه ما رای دادیم و افعی رای بالایی به دست آورد». – سرهنگ دوم پت “گانز” مک آدو، افسر بازنشسته نیروی هوایی ایالات متحده

همچنین خلبانان F-16 را با الهام از جنگنده فضایی Colonial Viper Mk 2 Starfighter از سریال تلویزیونی Battlestar Galactica افعی نامیدند. بسیاری از خلبانان F-16 شروع به پوشیدن اتیکت هایی کردند که روی آن نوشته شده بود “خلبان افعی”، اما به ادعای مجله Air & Space/Smithsonian، به سرعت به آنها دستور داده شد که این اتیکت ها را بردارند. با این حال، نام مستعار غیر رسمی افعی روی این جنگنده ماند. نسخه ژاپنی F-16 نیز دارای نام مستعار Viper است. سال ها بعد هواپیمای Mitsubishi F-2 به عنوان ادای احترام به اف-۱۶ وایپر، «افعی صفر» (Viper Zero) نامیده شد.

۹- Fairchild Aircraft A-10 Thunderbolt II

لقب: گراز

ورود به سرویس	۱۹۷۷
طول	۱۸ متر
طول بال	۱۴ متر
برد	۳,۳۳۰ کیلومتر

نام رسمی A-10 Thunderbolt II که توسط شرکت Fairchild Republic ، که امروزه بخشی از کمپانی نورثروپ گرومن است، برای نیروی هوایی ایالات متحده ساخته شده، در واقع ادای احترامی به P-47 Thunderbolt، یک هواپیمای پشتیبانی نزدیک هوایی متعلق به دوران جنگ جهانی دوم است. با این حال، برای لشکر هوادارانش، A-10 تقریباً با نام مستعار شناخته شده در عرصه بین المللی، «گراز» (Warthog) شناخته می شود. بدون محدودیت استانداردهای زیبایی هوانوردی مدرن، ظاهر متمایز A-10 در طول جنگ خلیج فارس به یک افسانه تبدیل شد، جایی که در نقش پشتیبانی نزدیک هوایی بسیار بی نقص ظاهر شد.

یکی از دلایل دیگر نامگذاری این جنگنده با لقب Warthog، یا Hog، همانطور که برخی باز آن استفاده می کنند، این است که این هواپیما هنگام شلیک با توپ غول پیکر ۳۰ میلی متری خود صدایش شبیه «دررررر» تولید می کند. علاوه بر این، ماموریت پشتیبانی هوایی نزدیک A-10 در ارتفاع پایین اغلب باعث می شود که گل و لای میدان نبرد روی بدنه آن بنشیند که بیش از پیش نام گراز را برای آن مناسب می کند.

توپ ۳۰ میلی متری Gatling GAU-8 Avenger که بر روی دماغه این جنگنده نصب شده است، مکان مناسبی برای طراحی های هنری دماغی است که شبیه چهره گراز دارای عاج به نظر می رسد. به گزارش Military Machine، ظاهراً نام مستعار گراز توسط یک خلبان A-10 به نام رابرت “بومر” اتینگر از اسکادران جنگنده ۱۰۴ام در گارد ملی هوایی مریلند پیشنهاد شده است، زیرا او معتقد بود که ظاهر A-10 شبیه یک گراز وحشی است.

۱۰- Lockheed Martin U-2

لقب: بانوی اژدها

ورود به سرویس	۱۹۵۶
طول	۱۹.۲ متر
طول بال	۳۲ متر
برد	۱۱,۲۰۰ کیلومتر

در دنیای هوانوردی نظامی، تعداد کمی از هواپیماها به اندازه هواپیمای جاسوسی U-2 ساخت لاکهید مارتین تحسین برانگیز هستند. بحث هایی در مورد اینکه آیا Dragon Lady به معنای بانوی اژدها نام رسمی U-2 است یا یک نام مستعار، وجود دارد که لایه دیگری از مرموزیت را به این هواپیمای جذاب اضافه می کند. تحقیقات نشان می دهد که اغلب از بانوی اژدها به عنوان یک نام مستعار یاد می شود نه یک نام رسمی.

U-2 که در اوایل دهه ۱۹۵۰ توسط بخش Skunk Works لاکهید در زمان تشدید تنش جهانی پس از جنگ جهانی دوم توسعه یافت، برای جمع آوری اطلاعات حیاتی در طول جنگ سرد طراحی شده بود. ماموریت آن ساده و در عین حال خطرناک بود – پرواز در ارتفاعات خارج از دسترس سیستم های دفاعی دشمن و گرفتن تصاویر با وضوح بالا از مکان های استراتژیک.

طراحی انقلابی U-2 دارای بدنه ای کشیده، بال های بلند برای پرواز در ارتفاع بالا و تجهیزات شناسایی پیچیده بود. این ویژگی ها به آن اجازه می داد تا در ارتفاعات بیش از ۷۰,۰۰۰ فوت، بسیار بالاتر از برد رادار و موشک های دشمن، پرواز کند. با این حال، طراحی منحصربه‌فرد آن یک ایراد بزرگ داشت: این هواپیما احتمالاً سخت‌ترین هواپیمای جهان برای پرواز بود که منجر به نام افسانه‌ای آن شد.

فرود U-2 به دلیل پیکربندی ارابه فرود دوچرخه مانندش حتی برای ماهرترین خلبانان نیز بسیار دلهره آور است. لمس زمین در یک U-2 به کمک یک خودرو در حال تعقیب هواپیما که توسط خلبان دیگری هدایت می شود، نیاز دارد، خودرویی که بازخورد، راهنمایی و کمک را در زمان واقعی به خلبان هواپیما ارائه می دهد، همانطور که در این ویدیو نشان داده شده است.

به گفته کریس پوکاک، مورخ و نویسنده در مورد U-2، نام مستعار بانوی اژدها از شخصیتی در یک کمیک استریپ دهه ۱۹۳۰، به نام erry and the Pirates الهام گرفته شده است.

«این اشاره ای به یک بانوی شرقی مرموزی بود که شخصیت اصلی کارتون “تری و دزدان دریایی” بود. این کارتون که در اصل توسط میلتون کنیف در سال ۱۹۳۴ ساخته شده بود، یک جوان آمریکایی را نشان می داد که در امتداد سواحل سرزمین اصلی چین با دزدران دریایی درگیر بود. این سریال تا دهه ۱۹۵۰ محبوبیت خود را حفظ کرد، زمانی که تری دیگر یک خلبان جنگنده بود و بانوی اژدها در جبهه مشترکی با او، رهبری یک گروه زیرزمینی را بر عهده داشت که با رژیم کمونیستی در سرزمین اصلی چین مبارزه می کرد. اما این زن همچنان دور از دسترس و مرموز بود، گاهی اوقات شکست داده می شد اما هرگز تسلیم نمی شد، و هرکسی که او را زنی عادی و بی خطر می دید، از این تصور خود پشیمان می شد، درست مثل پرواز با U-2 ».

بسیاری از کسانی که با این هواپیما پرواز کرده اند، تجربه خود را شبیه کشتی گرفتن با اژدها دانسته اند، برخی نیز شبیه پرواز با یک کامیون زباله بالدار.

منبع: روزیاتو