مریم اردکانی، عضوی از مجموعه صنعت برق، در یادداشتی که برای انتشار در اختیار رویدادایران قرار داد، نوشته است؛ "اختتامیه جشنواره فیلم و عکس "با انرژی" در حالی در شامگاه بیست و نهم مرداد ماه یکهزار و چهارصد و سه، در باغ کتاب تهران و در انبوه عکس ها و تقدیرهای هنرمندانه و حواله تعارف های دوستانه به سلبریتی ها به پایان رسید که صنعت برق و خدمات ارزنده و فداکاری های کارکنان بی ادعای آن با تمام بودجه های تخصیص یافته به این رویداد، شدیدا مورد غفلت واقع شد.
با اینکه اصل موضوع و محور این جشنواره و پیش از آن "پویش با انرژی"، با هدف فرهنگسازی مفاهیم ارزشمند صنعت برق شکل گرفته بود اما باید با کمال تاسف گفت که این گردهمایی ، با وجود مونولوگی بی نظیر با قلم ، احساس و صدای احسان عبدی پور ، طرحی قابل قبول در پشت زمینه صحنه و تلاش های منتخبین عکس و فیلم با موضوع فرهنگسازی مصرف برق، از دید منتقدان عرصه انرژی نمره قبولی را کسب نکرد.
آنچه باعث ناراحتی است اینکه، این جشنواره تریبون را حتی برای دقایقی چند هم به یکی از فعالین عرصه برق نداد و در میان انبوه تقدیرهایی که ارتباطی با مفهوم آن نداشت، پاسداشتی از کارکنان این صنعت گرانمایه نشد. آنانی که نمونه کوچکی از تاریخ سازیشان را ، در تب و تاب و تقلای مهندسان نیروگاه رامین اهواز برای از دست ندادن شبکه برق در تابستان داغی که پشت سر گذاشتیم، دیدیم و شنیدیم.
این کم لطفی را باید از دو منظر مورد نقد قرار داد: یک سوی این پیکان به مسئولین وزارت نیرو و شرکت توانیر نشانه می رود که آنچنان که شایسته است حق میزبانی و مسئولیت نظارتی خود را بر این پویش و جشنواره روا نداشتند و سهم اصیل خود را به عنوان یگانه پرچم دار فرهنگ مصرف برق و بازتاب دهنده فعالیت های بی چشم داشت کارکنان این صنعت، ارزان حراج کردند. دومین نقد به دبیر و دست اندرکاران این رویداد بر می گردد که متاسفانه این جشنواره را نه به عنوان فرصتی برای فرهنگسازی مصرف انرژی، ابراز چالش های حال و آینده آن و جا انداختن اهمیت این نعمت، که چون غنیمتی برای بازتاب یک جشنواره هنری با محوریت صرف هنرمندان و سلبریتی های مردم شناس دیدند. جشنواره ای که دستاورد آن، بیش از آنکه "با انرژی" باشد، به افزایش میزان بازدید از سایت های خبری و بالا بردن تیراژ مجلات زرد منجر خواهد شد. گواه این ادعا، صحبت های خانم "عسل شاکری"، به هنگام سخنرانی دریافت تندیس تقدیر از مادرش، "فرشته طائر پور"، بود. وقتی که این هنرمند جوان، این مهم را گوشزد و زبان به گله از انحراف مسلم جشنواره از محور اصلی خود گشود!
عمق فاجعه آنجا بود که متاسفانه در حین برگزاری جشنواره و به وقت تقدیر از هنرمند گران قدر کشور جناب آقای "رضاکیانیان"، با پرسش مستقیم مجری به منظور ارائه نظر در خصوص اهمیت مفهوم انرژی، به دلیل بیگانگی و عدم ذهنیت شفاف از اصل موضوع، ایشان نظر خود را در قالب کمپین های زیست محیطی مورد فعالیت در گذشته بیان داشتند و با اشاره مجری، ناشیانه اشاره ای به موضوع انرژی کردند! البته واضح است که غفلت دست اندرکاران دولتی و خصوصی برنامه، تبعات اینچنینی را به دنبال داشته و حرجی بر اظهارنظر هنرمند کشورمان نبود.
به عنوان عضو کوچکی از جامعه بزرگ صنعت برق ایران و به عنوان عضو کوچکتری از خیل عظیم جمعیت این کشور، در لحظاتی که به تماشای تقدیر از هنرمندان بودم، با تمام احترامی که برای زحمات این عزیزان قائل هستم، دل نگران آنانی بودم که به دلیل فشارهای زیاد گرمای تابستان سال جاری بر شبکه ملی برق، شرافت مندانه و تا پای جان بر پایداری این صنعت کوشیدند و انتظاری جز روشن نمودن چراغ دانایی یک ملت به فعالیت های شبانه روزی شان نداشتند. ما در کلیت این رویداد، نیازمند دیده شدن فعالیت های این صنعت در قالبی نو و به مدد هنرمندان عزیزی بودیم که بایستی خلاقیت و سرمایه هنریشان را وقف دشواری های صنعت برق می کردند. صنعتی که اگر نبود چراغ این جشنواره خاموش می شد و نور فلش عکاسان دوامی برای چاپ و دنباله ای برای همرسانی نداشت."
انتهای پیام
