شما خیلی دیر به مهمانی آمدید! / چرا تاکنون فرازمینیها را ندیدهایم؟
فرارو- تابستان امسال "فده آلوارز" کارگردان، فیلم نامه نویس و تهیه کننده اهل اروگوئه با فیلم "بیگانه: رومولوس" یک فیلم ترسناک و علمی تخیلی آمریکایی باز میگردد که انتظار میرود ۱۶ آگوست (۲۶ مرداد) اکران شود و فیلمی تازه را به کلکسیون فیلمهای مرتبط با موجودات بیگانه و فرازمینی خواهد افزود. باید دید که آیا "بیگانه: رومولوس" فراتر از ادای احترام عاشقانه به فیلم "بیگانه" ساخته "ریدلی اسکات" در سال ۱۹۷۹ میلادی کاری انجام میدهد یا خیر.
به گزارش فرارو به نقل از تلگراف، ژانر فیلمهای تخیلی درباره فرازمینیها و موجودات بیگانه تاکنون زنده مانده، اما خیال پردازانهترین تخیلات نیز هنوز هیچ کاری برای ایجاد تغییر در آن انجام نداده اند. بیگانه ساخت ریدلی اسکات موجود فرازمینی مهاجم و خطرناکی را به تصویر میکشد که وارد یک فضاپیما شده و خدمه آن را از بین میبرد. در ادامه فیلمهای این ژانر "جان کارپنتر" کارگردان در سال ۱۹۸۲ میلادی فیلم "موجود" را ساخت فیلم در زمان اکران با بی توجهی از سوی منتقدان مواجه شد و بسیاری آن را تقلیدی ناشیانه از فیلم بیگانه ساخته ریدلی اسکات دانستند، اما پس از گذشت سالها به تدریج نظر بینندگان به آن فیلم جلب شد. داستان آن فیلم روایتی درباره کارکنان پایگاه تحقیقاتی آمریکایی در قطب جنوب بود که با گونهای موجود فضایی روبرو میشوند که در واقع مانند انگل بدن موجودات زنده دیگر را آلوده میکند و در آن پنهان میشود و زمانی که لو میروند کالبد جسمانی قربانیان خود را به گونهای ترسناک و خونخوارانه تغییر شکل داده و کارکنان پایگاه برای پاکسازی و یافتن این که چه کسی آلوده شده درگیر چالشهای مرموز و غیر منتظرهای میشدند.
برخی دیگر نظریههای نگران کننده تری را برای سکوت کیهانی مطرح کرده اند. "سیکسین لیو" نویسنده داستانهای علمی چینی و برنده جایزه هوگو در کتاب "مسئله سه جسم" چاپ شده در سال ۲۰۰۸ میلادی از کیهان به عنوان یک "جنگل تاریک" یاد میکند و اشاره دارد که گونههای فضایی به قدری از نظر فناوری پیشرفته هستند که هیچ سیارهای نمیتواند در برابر آنان دفاع کند. در نتیجه، بهتر است سکوت کنیم: ممکن است گرگهایی در آنجا وجود داشته باشند و هر چه منظومههای ستارهای همسایه ما بیشتر ساکت بمانند احتمال نزدیک شدن گرگها بیشتر میشود.
"کنستانتین ادواردوویچ تسیولکوفسکی" پیشگام در دانش موشکی روسیه معتقد بود که تمدنهای فضایی در اطراف ما هستند و به نوعی در حال باغبانی کیهان هستند. آنها در وضعیت شکننده و محصور نسبت به سیاره مان هستند به اندازهای که فرازمینی اسپیلبرگ روی زمین گام بگذارد با ما ارتباط برقرار نخواهند کرد.
تسیولکوفسکی دانشمند خودآموخته روس در زمینهٔ هوانوردی و فضانوردی در مقالهای تحت عنوان "فضای آزاد" نوشته شده در سال ۱۸۸۳ میلادی پدیدهایی را بررسی کرد که در محیطهای فاقد گرانش صورت میگیرند. در آن مقاله برای نخستین بار امکان پرواز در خلاء با استفاده از اصل کنش و واکنش بررسی شد و بر پایه آن طرحی ساده برای پیشرانش سفینههای فضایی با استفاده از موشک ارائه کرد. او به بررسی مسائل متعددی درباره شرایط لازم برای زندگی گیاهان و جانوران در فضا نیز پرداخت.
تسیولکوفسکی در سال ۱۸۹۵ میلادی در مقاله "گمانههایی در باب زمین، آسمان و وستا" ایده آسانسور فضایی را مطرح کرد. طرح او متکی بر کابلی بود که از یک فضاپیما تا سطح زمین کشیده شده و به وسیله آن میشد بدون استفاده از موشک به مدار زمین رفت. او در سال ۱۸۹۶ میلادی بررسی امکان سفر میان سیارهای به وسیله موشک را آغاز کرد و فرمول معروف خود موسوم به "معادله تسیولکوفسکی" را برای حرکت موشک به دست آورد.
"بوریس" و "آرکادی استروگاتسکی" برادران رمان نویس علمی – تخیلی در اواخر قرن بیستم در شوروی استدلال میکردند که تنها هدف حیات برای گونههای فضایی آن است که از طریق پرورش احساسات، آگاهی و حتی شادی به رفاه کیهان توجه کنند. در داستانهای پارانوئیدی برادران استروگاتسکی موجودات بیگانه از قبل در میان ما قدم میزنند و ما را به سمت ایده شان از زندگی خوب سوق میدهند. موجودات فضایی ممکن است حتی اکنون بی سر و مانند انسانها در حال زندگی باشند، بخندند و عشق بورزند و حتی مانند انسانها بمیرند. مشکل آن است که موجودات بیگانه را نمیتوان به صورت علمی مورد بحث قرار داد، زیرا صرفا یک پدیده فیزیکی نیستند که وجود انتزاعی آنها را بتوان از طریق مشاهده اثبات یا رد کرد. آنان مانند ما هستند: باهوش، گریزان و غیرقابل پیش بینی.
ما جهان را از دیدگاه تکاملی خاص خود میبینیم. این رویکرد به ما یک ایده بسیار محدود از این که زندگی چگونه به نظر میرسد را خواهد داد.
منبع: fararu-762984
