(تصاویر) سریع‌ترین خودروهای تولیدی هر دهه، از مرسدس سیمپلکس تا کونیگزگ آگرا

در سال ۱۸۹۴، بنز ولو که اولین خودروی تولیدی جهان محسوب می‌شد، با حداکثر سرعت ۲۰ کیلومتر بر ساعت، سریع‌ترین خودروی روی زمین بود.

این عدد اما امروز خنده‌دار به نظر می‌رسد که نشان می‌دهد خودروهای جاده‌ای طی ۱۳۰ سال گذشته چقدر پیشرفت کرده‌اند. ازاین‌رو، قصد داریم در ادامه به سریع‌ترین خودروهای تولیدی هر دهه بپردازیم. ما از دههٔ ۱۹۰۰ شروع می‌کنیم تا به امروز برسیم.

دههٔ ۱۹۰۰: مرسدس سیمپلکس

حداکثر سرعت: ۱۱۷ کیلومتر بر ساعت

اولین پیشرانه‌های درون‌سوز نه قدرتمند بودند و نه قابل‌اعتماد و به همین دلیل، سریع‌ترین خودروی دههٔ ۱۸۹۰ استیمر ساخت شرکت آمریکایی استنلی با حداکثر سرعت تنها ۵۵ کیلومتر بر ساعت بود اما پیشرانه‌های درون‌سوز به‌سرعت توسعه پیدا کردند و مرسدس سیمپلکس که در سال ۱۹۰۳ به‌عنوان یک خودروی لوکس معرفی شد، از پیشرانهٔ ۹.۳ لیتری چهار سیلندر خود ۶۰ اسب بخار قدرت بیرون کشید.

به لطف این نیرو، سیمپلکس توانست به سرعت ۱۱۷ کیلومتر بر ساعت برسد. یک نمونهٔ تک ساخت از خودرو با قدرت بیشتر نیز در سال ۱۹۰۴ رکورد سرعت زمینی را با ۱۵۶ کیلومتر بر ساعت شکست.

دههٔ ۱۹۱۰: آسترو دایملر پرینس هنری

حداکثر سرعت: ۱۳۷ کیلومتر بر ساعت

این خودروی اتریشی که توسط فردیناند پورشه طراحی شد، به یک پیشرانهٔ ۴ سیلندر ۵.۷ لیتری مجهز بود که ۹۵ اسب بخار قدرت داشت.

دههٔ ۱۹۲۰: دوزنبرگ مدل J

حداکثر سرعت: ۱۹۲ کیلومتر بر ساعت

پیشرانهٔ ۶.۹ لیتری هشت سیلندر خطی دوزنبرگ مدل J قدرت فوق‌العادهٔ ۲۶۵ اسب بخاری تولید می‌کرد. علاوه بر این، مدل J از تکنولوژی‌های نوآورانه‌ای مثل کلاچ دوصفحه‌ای و پمپ سوخت الکتریکی و مکانیکی هم بهره می‌برد. از این خودرو حدود ۴۳۰ دستگاه ساخته شد.

دههٔ ۱۹۳۰: دوزنبرگ مدل SJ

حداکثر سرعت: ۲۲۵ کیلومتر بر ساعت

دوزنبرگ بدون توجه به رکود اقتصادی دههٔ ۳۰، در سال ۱۹۳۲ نسخهٔ سوپرشارژ از مدل J را با نام مدل SJ معرفی کرد. در این مدل، قدرت موتور به عدد فوق‌العادهٔ ۳۲۰ اسب بخار رسیده بود و SJ را قادر می‌ساخت با دنده دو به سرعت ۱۷۰ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند. بااین‌حال، بنیان‌گذار شرکت «فرد دوزنبرگ» تنها دو ماه پس از عرضهٔ SJ در اثر تصادف درگذشت و رکود اقتصادی هم نهایتاً منجر به پایان کار این شرکت در سال ۱۹۳۷ شد. از SJ تنها ۳۶ دستگاه ساخته شد.

دههٔ ۱۹۴۰: جگوار XK120

حداکثر سرعت: ۲۱۴ کیلومتر بر ساعت

XK120 ستارهٔ نمایشگاه خودروی لندن ۱۹۴۸ و نمایانگر ظهور مجدد جگوار پس از جنگ جهانی دوم بود. حداکثر سرعت این خودرو ۱۲۰ مایل بر ساعت معادل ۱۹۳ کیلومتر بر ساعت تخمین زده شد و نام XK120 هم بر همین اساس انتخاب شد اما تغییراتی جزئی در پیشرانهٔ ۳.۴ لیتری شش سیلندر خطی ۱۶۲ اسب بخاری خودرو باعث شد بتواند در سال ۱۹۴۹ به سرعت ۲۱۴ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند. از این ماشین تا سال ۱۹۵۳ بیش از ۱۲ هزار دستگاه ساخته شد.

دههٔ ۱۹۵۰: مرسدس بنز ۳۰۰SL

حداکثر سرعت: ۲۴۵ کیلومتر بر ساعت

پس از دورهٔ وحشتناک آلمان و اروپا پس از جنگ جهانی دوم، ۳۰۰SL به نمادی از بهبود شرایط تبدیل شد. درهای گالوینگ فقط یکی از ویژگی‌های برجستهٔ این ماشین بودند و ۳۰۰SL را به خودروی محبوب ستارگان سینما تبدیل کردند. پیشرانهٔ ۳ لیتری شش سیلندر خطی این خودرو که ۲۱۵ اسب بخار قدرت داشت اما اساساً از موتور V12 دایملر گرفته شده بود که در جنگ جهانی دوم در هواپیمای جنگندهٔ مسراشمیت BF109 استفاده می‌شد.

دههٔ ۱۹۶۰: لامبورگینی میورا

حداکثر سرعت: ۲۸۲ کیلومتر بر ساعت

میورا یکی از اولین سوپراسپرت‌های جهان محسوب می‌شود. این خودرو با عریض زیاد و ارتفاع پایین، پس از شش دهه هنوز هم چشمگیر به نظر می‌رسد. میورا همچنین به‌عنوان یکی از اولین خودروهای اسپرت موتور وسط تاریخ، به یک پیشرانهٔ V12 با ۳۴۵ اسب بخار قدرت مجهز بود.

دههٔ ۱۹۷۰: فراری ۵۱۲ برلینتا

حداکثر سرعت: ۳۰۳ کیلومتر بر ساعت

سرعت و موفقیت میورا، فراری را متقاعد کرد که برای جانشین دیتونا سراغ ترکیب موتور وسط برود. ۵۱۲ که در سال ۱۹۷۶ معرفی شد، به یک پیشرانهٔ ۴.۹ لیتری ۱۲ سیلندر تخت با ۳۳۵ اسب بخار قدرت مجهز بود. به گفتهٔ فراری، این ماشین می‌توانست به سرعتی بیش از ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند.

دههٔ ۱۹۸۰: فراری F40

حداکثر سرعت: ۳۲۳ کیلومتر بر ساعت

فراری F40 یکی از بهترین سوپرکارهای دههٔ ۸۰ محسوب می‌شد که قدرت و پرفورمنس خالص را ارائه می‌کرد. پشت صندلی‌های این ماشین، یک پیشرانهٔ ۲.۹ لیتری V8 توئین توربو قرار داشت که بیش از ۴۷۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. برای چند دهه، F40 آخرین خودروی توربوشارژ فراری محسوب می‌شد.

دههٔ ۱۹۹۰: مک‌لارن F1

حداکثر سرعت: ۳۸۶ کیلومتر بر ساعت

ساخت سوپراسپرتی با سه صندلی که بتواند بدون بلند شدن از زمین و داغ کردن به سرعتی بیش از ۳۸۰ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند و تا حد امکان سبک باشد، یک شاهکار است و مک‌لارن موفق به انجام این شاهکار شد.

ازآنجایی‌که F1 با قیمت نیم میلیون پوندی عرضه شد، دست مک‌لارن برای انجام هر کاری باز بود و به همین دلیل، شرکت بریتانیایی با F1 شاسی مونوکوک فیبر کربنی را به جهان معرفی کرد. در سینهٔ این ماشین هم نیروگاه ۶.۱ لیتری V12 تنفس طبیعی ساخت ب‌ام‌و با ۶۱۸ اسب بخار قدرت قرار داشت. F1 هنوز هم سریع‌ترین خودروی تنفس طبیعی جهان محسوب می‌شود.

دههٔ ۲۰۰۰: SSC آلتیمیت آئرو

حداکثر سرعت: ۴۱۲ کیلومتر بر ساعت

هرچند بوگاتی ویرون اولین خودرویی بود که در سال ۲۰۰۵ از مرز سرعت ۴۰۰ کیلومتر بر ساعت فراتر رفت اما حدود دو سال بعد، آلتیمیت آئروی آمریکایی با دستیابی به سرعت ۴۱۲ کیلومتر بر ساعت، سریع‌ترین خودروی تولیدی جهان لقب گرفت و این رکورد را تا پایان دهه در اختیار داشت. چنین سرعتی به لطف یک پیشرانهٔ ۶.۳ لیتری V8 توئین توربو با ۱۲۰۰ اسب بخار قدرت حاصل شد که از کوروت C5 گرفته شده بود.

دههٔ ۲۰۱۰: کونیگزگ آگرا RS

حداکثر سرعت: ۴۴۷ کیلومتر بر ساعت

بوگاتی که مغلوب SSC شده بود، در سال ۲۰۱۰ با نسخهٔ ارتقاءیافتهٔ ویرون یعنی نسخهٔ سوپراسپرت با ۱۲۰۰ اسب بخار قدرت، به میدان مبارزه بازگشت و رکورد ۴۳۱ کیلومتر بر ساعت را به ثبت رساند اما در سال ۲۰۱۷ این رکورد توسط کونیگزگ آگرا RS شکسته شد.

این خودرو به یک پیشرانهٔ ۵ لیتری V8 توئین توربو با ۱۳۶۰ اسب بخار قدرت مجهز بود. هرچند بعداً بوگاتی شیرون سوپراسپرت و SSC تواتارا به سرعت‌های بیشتری دست یافتند اما چون این رکوردها فقط در یک جهت ثبت شد، مورد تأیید گینس قرار نگرفت و بنابراین، هنوز هم رسماً آگرا RS سریع‌ترین خودروی تولیدی جهان محسوب می‌شود.

منبع: خبرآنلاین