(تصاویر) بوقلمون «رویال پالمز»؛ زیباترین بوقلمون دنیا که شبیه طاووس است

بوقلمون «رویال پالمز» برای اولین بار در دهه ۱۹۲۰ در مزرعه‌ای در دریاچه ورث فلوریدا ظاهر شد، ظاهراً این بوقلمون نتیجه تلاقی بین بوقلمون سیاه، برنز، ناراگانست و بوقلمون‌های بومی بوده است. سال‌ها پرورش انتخابی برای تثبیت رنگ‌آمیزی این بوقلمون دنبال شد، و «رویال پالمز» در نهایت توسط استاندارد انجمن طیور آمریکا در سال ۱۹۷۱ پذیرفته شد. در اروپا، بوقلمونی با رنگ‌های مشابه گاهی اوقات «کرولویتزر»، «پید» یا «سفید با توری سیاه» نامیده می‌شود. 

اکثر نژاد‌های بوقلمون میراثی پس از پذیرش «بوقلمون سفید سینه پهن» توسط صنعت بوقلمون کاهش یافتند. «رویال پالمز» یک نژاد در خطر انقراض است و توسط سازمان حفاظت از نژاد‌های دام آمریکا به عنوان تحت «نظاره» طبقه بندی شده است. استرالیا و ایالات متحده هر دو این نژاد را به عنوان در خطر انقراض به سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل گزارش می‌دهند.

بوقلمون «رویال پالمز» به طور گسترده به عنوان «زیباترین» بوقلمون معرفی می‌شود و به همین دلیل می‌توان فهمید که چرا صاحبخانه‌ها پرورش «رویال پالمز» را به گونه‌های دیگر ترجیح می‌دهند. آن‌ها به سادگی باشکوه هستند. نر‌ها کمی بزرگتر از ماده‌ها هستند و هر دو می‌توانند فوق العاده خوب پرواز کنند. 

بوقلمون‌های «رویال پالمز» نه تنها خوراک‌جویان خوبی هستند بلکه اغلب برای کنترل حشرات نگهداری می‌شوند. آن‌ها به شکل پرباری تخم می‌گذارند و به سرعت پرورش می‌یابند. این نژاد بوقلمون کمترین سینه‌های پردار را در بین نژاد‌های هریتیج دارند، اما به دلیل رفتار ملایم خود هنوز در بسیاری از خانه‌ها جای خود را پیدا می‌کنند. وزن نر‌ها حدود ۱۶ پوند و ماده‌ها حدود ۱۰ پوند است.

آن‌ها خوراک‌جویان خوبی هستند که بسیاری از آفات رایج باغ را می‌خورند و راه اندازی یک محدوده آزاد بهترین است. ماده‌ها تخم‌های خالدار قهوه‌ای مایل به کرم می‌گذارند، جوجه آور هستند و مادران خوبی هستند. نر‌ها اغلب در پرورش جوجه با ماده‌ها سهیم هستند. وزن نر‌های بالغ حدود ۷.۲ کیلوگرم و ماده‌ها ۴.۵ کیلوگرم است.

مشخصات ظاهری «رویال پالمز»

اعتقاد بر این است که رویال پالمز ترکیبی بین سیاه، برنز، ناراگانست و بوقلمون‌های بومی است. پرنده‌ای زینتی با ظاهری منحصر به فرد، بیشتر سفید با پر‌های زینی براق و مشکی متالیک است. آن‌ها پر‌های سفید نوک سیاهی روی سینه خود دارند. گلو، سر و غبغب آن‌ها قرمز است. اندازه کلی آن‌ها کمی کوچکتر از سایر گونه‌های بوقلمون است.

یک بوقلمون رویال پالمز از آجیل، دانه ها، برگ ها، جوانه‌ها و برگ‌های سرخس تغذیه می‌کند. این نژاد از حشرات نیز تغذیه می‌کند. در اسارت رژیم غذایی مشابه با مرغ‌های مزرعه دارند. آن‌ها پروازکنندگان خوب و فعالی هستند. نر‌های این نژاد نسبت به سایر نژاد‌های بوقلمون کمتر تهاجمی هستند.

ماده‌های بوقلمون رویال پالمز می‌توانند تا ۱۰۰ تخم در سال بگذارند. اگر تخم‌ها برداشته نشود و بتواند لانه کند، معمولاً اوایل بهار، ۱۰-۱۲ جوجه بوقلمون از تخم بیرون می‌آیند. تخم‌ها به رنگ کرم تا قهوه‌ای روشن با طرح خال‌دار هستند.

بر اساس برخی نظرات «رویال پالمز» بدون شک زیباترین بوقلمون خانگی است. این واریته آخرین موردی بود که در سال ۱۹۷۷ در استاندارد انجمن طیور آمریکا پذیرفته شد. این بوقلمون یک نژاد نسبتاً کوچک است. اگرچه برخی از مردم آن‌ها را به عنوان یک بوقلمون زینتی تصور می‌کنند، اما آن‌ها گوشت مناسبی نیز فراهم می‌کنند. 

به صورت خلاصه از بنی تمامی نژاد‌های بوقلمون «رویال پالمز» تقریبا می‌توان گفت که بیشتر جنبه زینتی و نمایشگاهی دارد و اصلا برای پرورش تجاری گزینه مناسبی محسوب نمی‌شود.

منبع: راز بقا