آیا محدودیت‌های فضای مجازی باعث خشم کاربران می‌شود؟

مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارشی با مطالعه متغیر‌های اصلی اثرگذار بر نابسامانی‌های فضای مجازی به این یافته رسیده است که امکان حضور در این فضا برای درصد بالایی از مردم وجود دارد، اما کیفیت پایین اینترنت، وجود اختلال، محدودیت در اینترنت و سرعت پایین آن و همچنین ضعف در امنیت الکترونیکی، حضور در اینترنت را با چالش مواجه می‌کند.

مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارشی با عنوان «پویایی‌شناسی مسائل و نابسامانی‌های فضای مجازی در ایران» به موضوع متغیر‌های اصلی اثرگذار بر نابسامانی‌های فضای مجازی و روابط آن‌ها پرداخته است.

با بررسی نابسامانی‌های فضای مجازی نوشته شده است برخی از نابسامانی‌های فضای مجازی در سطح نهادی و در ارتباط با نظام حکمرانی (سیاستگذاری و تنظیم‌گری) و قانونگذاری و اجرای قوانین مربوط به فضای مجازی در زمینه بومی آن است. درحقیقت خود فضای مجازی بستری متغیر است و برای مثال، همگام نبودن سرعت سیاست‌گذاری و قانون‌گذاری فضای مجازی با سرعت پیشرفت‌های فناورانه، منشأ بروز نابسامانی‌هایی در این فضا می‌شود که نظام پاسخ‌گویی و مدیریتی نهادی را ناکارآمد جلوه می‌دهد.

علاوه بر این، تداخل وظایف تصمیم‌گیران و تعدد یا تصدی‌گری بی‌ضابطه نهاد‌های تصمیم‌گیر می‌تواند منشأ بخشی از نابسامانی‌های فضای مجازی باشد. برای مثال در حوزه فیلترینگ مشاهده می‌شود که هرچند نهاد و سازوکار مشخصی برای فیلترینگ وجود دارد، اما پیچیدگی و اهمیت این موضوع، باعث ورود نهاد‌های دیگری در تصمیم‌گیری در این حوزه می‌شود که سردرگمی‌ها و پیچیدگی‌های آن را چند برابر می‌کند. یا در ارتباط با سند صیانت از کودکان و نوجوانان در فضای مجازی تصدی‌گری بی‌ضابطه دستگاه‌های دولتی و حاکمیتی به‌عنوان یکی از چالش‌های موجود در چرخه تولید محتوا و خدمات بومی در زیست‌بوم فضای مجازی کودک و نوجوان مطرح شده است.

ضعف در اجرای احکام

ضعف در اجرای احکام و ضمانت اجرای آن نیز از دیگر منابع نابسامانی‌های فضای مجازی محسوب می‌شود. برای نمونه، براساس بررسی عملکرد قانون برنامه ششم توسعه در حوزه رسانه و فضای مجازی، عدم توفیق این برنامه عبارتند از:

- کم‌توجهی دستگاه‌های اجرایی مرتبط در پیگیری احکام

- تصویب دیرهنگام و ابلاغ آئین‌نامه اجرایی پس از انقضای زمان‌بندی پیش‌بینی شده

- عدم تناسب سازوکار نظارتی

- پراکندگی اطلاعات عملکرد دستگاه‌های مرتبط

- ضعف منابع مالی جهت اجرایی‌سازی احکام

- کمبود شاخص‌های ترکیبی مناسب برای سنجش و ارزیابی عملکرد احکام

نتیجه

این گزارش نشان می‌دهد:

۱) فشار ناکارآمدی رسانه‌ای با کنش سیاسی و فرهنگی عمومی در ارتباط است.

۲) فشار تولید محتوای نامناسب با دینامیک کنش سیاسی، خانواده، فرهنگ عمومی و همچنین سلامت ارتباط دارد.

۳) فرصت بهره‌برداری از داده با پویائی نوآوری، پویائی اقتصاد، کیفیت حکمرانی، پویائی فرهنگ عمومی و پویائی نظام قانونگذاری در ارتباط است و در نهایت ناکارآمدی حکمرانی داده در پیوند با پویائی مدیریت داده، کنش سیاسی، سلامت و نظام قانونگذاری است.