البته از بین همه بازیکن‌هایی که در جام جهانی برای ایران ثابت بازی کردند فقط علیرضا بیرانوند در ایران مانده است و بقیه لژیونر شده‌اند! در این میان، کشورهای آسیایی و در صدر آنها ایران،شرایط متفاوتی را با دیگر نقاط دنیا تجربه می‌کنند. اروپایی‌ها در کمال آرامش لیگ‌هایشان را در دهه پایانی مرداد و حتی اوایل شهریور شروع می‌کنند و هیچ مشکلی از این بابت ندارند اما در آسیا به‌دلیل این‌که کمتر از 6 ماه دیگر جام ملت‌ها شروع می‌شود، مسابقات باشگاهی باید هرچه زودتر آغاز شود، چون تعطیلاتی تقریبا طولانی مدت گریبان تیم‌ها را در آینده‌ای نزدیک خواهد گرفت. به تمام این مسائل سختگیری‌های کارلوس کی روش را هم که خواهان بازی‌های دوستانه پر تعداد و اردوهای تمرینی طولانی مدت در مقاطع مختلف است، اضافه کنید.خواسته‌هایی که البته برای تحقق رویای قهرمانی آسیا چندان هم غیرمعقول و غیرمنطقی نیست اما قربانی این مهم، قطعا لیگ برتر و باشگاه‌های درگیر آن است. کی‌روش البته مشکلات زیادی هم دارد مثل مخالفانی که شمشیر را برایش از رو بسته‌اند و همین یکی از مشکلات اساسی اوست. در ادامه مروری خواهیم داشت بر برنامه لیگ برتر و البته دست‌اندازهایی که به‌وسیله تیم ملی و البته مسابقات حساس لیگ قهرمانان آسیا در آن ایجاد می‌شود. مسابقاتی که قهرمانی باشگاه‌های ایرانی در آن اگر ارزشمندتر از قهرمانی تیم ملی در جام ملت‌های آسیا نباشد، کمتر نیست.
وقفه اول؛ اواسط تابستان
لیگ برتر به‌طور رسمی از 4 مرداد استارت خورد و مسابقات از سر گرفته شد. لیگ تا 10شهریور وقفه‌ای ندارد و تا هفته ششم پیگیری می‌شود. از ۱۰ شهریور اردوی 11 روزه تیم ملی شروع می‌شود و تا ۲۰ شهریور با بازیکنان استقلال و پرسپولیس ادامه می‌یابد و بعد از این بازیکنان شفر و برانکو به تیم‌هایشان بر می‌گردند. چرا که سرخابی‌های پایتخت باید در لیگ برتر و مرحله یک‌چهارم نهایی رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا به میدان بروند. ممکن است تمرینات تیم ملی با نفرات کمتر یا جوان تر، چند روز دیگر هم ادامه یابد اما سایر بازیکنان هم باید به زودی به باشگاه‌هایشان برگردند، زیرا هفته هفتم لیگ در دو روز پایانی شهریور آغاز خواهد شد.
وقفه دوم؛ فیفا دی
پس از پایان هفته هشتم یک بار دیگر بازی‌های باشگاهی تعطیل می‌شود و بازیکنان به اردوی تیم ملی باز می‌گردند. این بار اما «فیفا دی» است و کارلوس با خیال راحت می‌تواند تمام بازیکنانش را در اختیار داشته باشد و برای تیم ملی بازی‌های دوستانه خوبی ترتیب دهد.این اردوی 17 روزه از 8 مهر آغاز می‌شود و تا 24مهر ادامه دارد. با توجه به طولانی بودن مدت زمان اردو و عدم وجود امکانات کافی در داخل، هیچ بعید نیست که اردوی دوم تیم ملی در خارج از کشور برگزار شود.
وقفه سوم؛ خیال راحت سرمربی تیم ملی
اینجا دیگر تکلیف تیم‌های ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا مشخص شده و شر این مسابقات از سر سرمربی تیم ملی باز شده است. او در این مرحله به احتمال فراوان می‌تواند تمام بازیکنان شاغل در لیگ برتر را در اختیار داشته باشد و یک اردوی دیگر ترتیب دهد. این اردو 15 آبان یعنی درست پس از پایان هفته یازدهم لیگ برتر آغاز می‌شود و 14 روز ادامه خواهد داشت. کی‌روش برای این اردو دو بازی دوستانه تدارک دیده که باید دید در اجرایش موفق خواهد بود یا نه. با پایان این اردو در 28 آبان، بازیکنان به تیم هایشان برمی‌گردند تا لیگ برتر به پایان نیم فصل خود نزدیک شود.
وقفه چهارم؛ خواب زمستانی لیگ
خواب زمستانی لیگ برتر با وقفه چهارم از راه می‌رسد. اول آذر هفته دوازدهم لیگ از سر گرفته می‌شود و حدودا طی 20 روز، چهار هفته پایانی نیم فصل اول پیگیری می‌شود.با پایان هفته پانزدهم در تاریخ 21 آذر، بازیکنان ملی‌پوش حاضر در لیگ برتر بلافاصله باید خود را به اردوی تیم ملی معرفی کنند تا فاز نهایی اردوی تیم ملی پیش از آغاز جام ملت‌های آسیا شروع شود.در این مقطع لژیونرها حضور ندارند و کی روش باید دور پایانی تمرینات را با بازیکنان داخلی آغاز کند. جام ملت‌های آسیا 15دی 97 آغاز خواهد شد و تیم ملی تا آن زمان 23روز وقت برای تمرین و برگزاری بازی دوستانه دارد.
65 روز؛ مجموع اردوهای تیم ملی تا جام ملت‌ها
به این ترتیب تا آغاز جام ملت ها، تیم ملی 65روز را در اردو به سر خواهد برد و لیگ برتر دست‌اندازهای زیادی را تجربه خواهد کرد.دست‌اندازها و وقفه‌هایی که لیگ هجدهم را از گرما و جذابیت، حداقل در نیم فصل اول، دور خواهد کرد و همه چیز تحت‌الشعاع حضور تیم ملی در جام ملت‌های 2019 امارات خواهد بود.
احتمال تاخیر در نیم فصل دوم
تاریخ شروع نیم فصل دوم هم کاملا بستگی به نتایج و عملکرد تیم ملی در جام ملت‌ها دارد. فینال جام ملت‌ها 12 بهمن برگزار می‌شود و اگر تیم ملی یک پای بازی نهایی باشد، شروع نیم‌فصل دوم لیگ تقریبا به اواخر بهمن موکول می‌شود و تمامی برنامه ریزی‌ها تا پایان فصل تحت‌تاثیر این اتفاق قرار می‌گیرد. فارغ از هر نتیجه‌ای که در جام ملت‌ها به‌دست آید،فوتبال باشگاهی ایران در این فصل را می‌توان قربانی تیم ملی دانست. فوتبالی که سوپرجامش به نحوی قربانی جام جهانی شد و لیگش هم احتمالا به‌خاطر جام ملت‌ها حرارت و طراوت چندانی نخواهد داشت.
لیگ 18در حصار دست‌اندازها
جام‌جهانی هر خوبی و منفعتی که برای اهالی فوتبال داشته باشد، قطعا یک عیب بزرگ هم دارد و آن هم از سکه انداختن بازی‌های باشگاهی است. جام‌جهانی که تمام می‌شود، بازیکنان ملی پوش باید استراحت‌های اجباری نسبتا بلند مدتی را پشت سر بگذارند و همین باعث می‌شود عملا فرصت تمرینات آماده سازی پیش فصل باشگاه‌ها از بین برود و آنها کارشان را دیرتر از حد معمول آغاز کنند.
بیشتر بخوانید
امتیاز: 0
(از 0 رأی )
مطالب مشابه
نظرهای دیگران
نظری وجود ندارد. شما اولین نفری باشید که نظر می دهد