شرکتهای نوپا یا به عبارت جامعتر استارتاپها از یک ایده نو شکلگرفته میشود این ایده توسط کارآفرینان خلاق ایجاد میشود، بنابراین برای بهثمررسیدن یک ایده خلاقانه نیاز به سرمایه اولیه است. برای تأمین سرمایه جهت تبدیل ایده به کسبوکار نوپا نیازمند سرمایهگذارانی هستیم که هزینههای اولیه را تأمین کنند. مهمترین مسئلهای که سرمایهگذاران جهت راهاندازی کسبوکار به آن فکر میکنند استراتژی خروج است. استراتژی خروج در واقع به این مسئله میپردازد که چگونه سرمایهگذار میتواند بعد از مدت محدودی به سرمایه خود و سود یا زیان آن دست یابد. بهاینترتیب اکثر سرمایهگذاران به دنبال بازه زمانی مشخصی عموماً 3 تا 5 سال، برای بهثمررسیدن سرمایهگذاری خود هستند. اگر ایده تشکیل یک استارتآپ قوی و خلاقانه باشد قاعدتاً استراتژی خروج موفقی به همراه خواهد داشت و در پی آن منجر به سود چشمگیری برای سرمایهگذاران و مالکان اولیه کسبوکار خواهد شد. استراتژی خروج معمولاً شامل چهار دسته خواهد شد:
خرید شرکت نوپا توسط شرکت قویتر که یکی از مهمترین استراتژیها خروج است معمولاً شرکت بزرگتر و قویتر شرکت نوپا را خریداری میکند در چنین حالتی سرمایهگذاران میتوانند سهم خود را از مبلغ مبادله شده دریافت کنند و به سرمایه خود و سود و یا زیان آن نایل شوند.
عرضه عمومی سهام در این حالت شرکت نوپا میتواند با ارائه سهام خود بهصورت عمومی در بازار بورس این امکان را برای فروش سهام شرکت و سرمایهگذاران به سایر افراد فراهم کند و منجر به منابع مالی قابلتوجهی خواهد شد.
فروش سهام به سایر سرمایهگذاران در این حالت ممکن است یک سرمایهگذار در شرکت نوپا مایل است سهام خود را پیش از عرضه عمومی به سایر سرمایهگذاران بفروشد و به سرمایه خود دست یابد در این حالت چندان سودی عاید سرمایهگذار نخواهد شد
و در آخر که بدترین حالت استراتژی خروج انحلال شرکت و فروش داراییهاست که یک شرکت نوپا نتواند به بازار راه پیدا کند و محصول آن مورد استقبال مشتریان قرار نگیرد در این مرحله پایان راه یک استارتاپ است .
بنابراین، استراتژی خروج موفق برای یک ایده نو و کسبوکار نوپا خلاق امری حیاتی و سودآور برای سرمایهگذاران و مالکان اولیه استارتآپها خواهد بود.