خلبانان جنگنده «اف-۲۲ رپتور» چگونه انتخاب می شوند؟

چه بعد از تماشای فیلم های پرفروش حماسی هالیوودی مانند تاپ گان، شرکت در نمایشگاه های هوایی بلند پروازانه، یا ساختن مدل های چوبی در دوران کودکی، تبدیل شدن به یک خلبان جنگنده برای خیلی ها یک رویاست، هرچند که این آرزو تنها برای عده ای معدود محقق می شود. مسیر رسیدن به کابین یک هواپیمای جنگنده به همان اندازه که چالش برانگیز است، ارزشمند نیز هست، مسیری که طوری طراحی شده تا خلبانان مشتاق را به نهایت توان خود و فراتر از آن سوق دهد.

اول چیزهای مهم

البته همانطور که قابل انتظار است، نیروی هوایی ایالات متحده (USAF) قرار نیست سوییچ یک هواپیمای ۱۴۳ میلیارد دلاری را به هر کسی بدهد. قبل از اینکه متقاضی بتواند آموزش پرواز با F-22 Raptor را آغاز کند، ابتدا باید مراحل لازم را برای به دست آوردن درجه های خود به عنوان خلبان نیروی هوایی ایالات متحده طی کند.

اولین قدم، داشتن یک سری الزامات اساسی است:

• باید بین ۱۸ تا ۳۳ سال سن داشته باشید
• باید شهروند ایالات متحده باشید
• برای تعیین تناسب اندام و سلامت، ارزیابی پزشکی/فیزیکی را انجام دهید
• بینایی یا قابل اصلاح تا ۲۰/۲۰ داشته باشید
• قدتان در حالت ایستاده بین ۱۶۰ تا ۱۹۲.۵ سانتیمتر و در حالت نشسته بین ۸۵ تا ۱۰۰ سانتیمتر (معافیت هایی برای برخی موارد مستثنی در نظر گرفته می شود) باشد
• باید دارای مدرک لیسانس از یک موسسه معتبر یا نزدیک به فارغ التحصیلی در این مقطع باشید
• باید دارای مدرک لیسانس از یک کالج معتبر یا در حال تکمیل (حداقل ۹۰ ساعت درسی) باشید
• باید یک افسر در نیروی هوایی ایالات متحده باشید
• باید یک بررسی پیشینه تک محدوده (SSBI) را سپری کنید

SSBI با بررسی سابقه اعتباری متقاضی، سوابق جنایی، سوابق تحصیلی، سوابق شغلی، حضور در رسانه های اجتماعی و غیره برای تعیین اینکه آیا متقاضی می تواند از عهده مسئولیت بزرگ پرواز با هواپیمای جنگنده ارتش ایالات متحده برآید یا خیر استفاده می شود. اگر در دوران نوجوانی مشکلات کوچکی داشته و جریمه شده اید نگران نباشید. اما اگر سابقه سرقت داشته اید کار برایتان سخت خواهد بود.

مدرک دانشگاهی ندارید، مشکلی نیست!

کسانی که از قبل مدرک لیسانس ندارند دو گزینه برای دریافت جواب پذیرش به عنوان افسر در نیروی هوایی ایالات متحده دارند:

• آکادمی نیروی هوایی (AFA)
• نیروهای آموزش افسران ذخیره (ROTC)

آکادمی نیروی هوایی یک دوره چهار ساله است که در کلرادو اسپرینگز، کلرادو واقع شده است. در اینجا، دانشجویان دانشکده افسری بدون هیچ هزینه ای مدرک لیسانس گرفته و به عنوان افسر در نیروی هوایی ایالات متحده پذیرفته می شوند. از آنجایی که AFA یک موسسه نظامی است، این برنامه نسبت به کالج سنتی سخت تر و رسمی تر است، در حالی که حواس‌پرتی کمتر می‌تواند تمرکز و عملکرد تحصیلی را بهبود بخشد. از نظر آماری، حضور در AFA بهترین مسیر برای خلبان شدن در نیروی هوایی ایالات متحده است.

ROTC یک برنامه چهار ساله رقابتی مبتنی بر بورسیه است که در آن دانشجویان در یکی از ۱,۷۰۰ کالج سنتی و کلاس های نظامی هفتگی ثبت نام می کنند. پس از اتمام، دانشجویان یک مدرک لیسانس دریافت کرده و به عنوان افسر در نیروی هوایی ایالات متحده به کار گرفته می شوند. افسران آموزشی و دانشجویان در طول سال های ابتدایی و ارشد خود در برنامه های AFA و ROTC، فهرستی از رشته های شغلی مورد نظر نیروی هوایی را به ترتیب اولویت پیش روی خود دارند. حوزه های شغلی بر اساس شایستگی علمی و عوامل مرتبط اعطا می شوند.

کسانی که بهترین عملکرد و بالاترین نمرات را داشته باشند، بالاترین شانس برای پذیرفته شدن در اولویت رشته شغلی شماره یک خود خواهند داشت. از آنجایی که “خلبانی” پرطرفدارترین رشته شغلی در این حوزه است، دانشجویان و افسران دوره آموزشی باید برای داشتن نمرات و امتیازات بالا و رتبه های بالای کلاس خود تلاش کنند وگرنه در خطر رفتن به سایر زمینه های شغلی نیروی هوایی ایالات متحده خواهند بود.

کسانی که از قبل دارای مدرک لیسانس هستند، باید برای یک فرصت خلبانی در مدرسه آموزش افسری (OTS)، برنامه ای نه و نیم هفته ای در Maxwell AFB در آلاباما، درخواست دهند. پذیرش در OTS به این معنی است که به متقاضی یک فرصت خلبانی اختصاص داده می شود، اگرچه نوع هواپیمایی که خلبان آن خواهند شد، تا مدت ها بعد در دوره آموزش خلبانی در نیروی هوایی ایالات متحده نامشخص باقی می ماند؛ موضوعی که در ادامه مطلب به آن خواهیم پرداخت.

نمره بالا در امتحانات

علاوه بر کسب رتبه ها و امتیازات آکادمیک بالا در سراسر دوران کالج، خلبانان امیدواری که در OTS، AFA یا ROTC شرکت می کنند، باید در آزمون صلاحیت افسر نیروی هوایی (AFOQT) و آزمون مهارت های هوانوردی پایه (TBAS) شرکت کنند. آزمون AFOQT واجد شرایط بودن فرد برای رشته شغلی نیروی هوایی را تعیین می کند. کسانی که می خواهند خلبان (یا ناوبر) باشند باید در بخش های خاصی از این آزمون حداقل امتیاز تعیین شده را کسب کنند. علیرغم نامش، TBAS آزمونی برای مهارت های واقعی پرواز نیست (به یاد داشته باشید، تجربه پرواز قبلی لازم نیست) بلکه آگاهی فضایی، توانایی های چندوظیفه ای و مهارت های روانی حرکتی را آزمایش می کند.

منابع برای کمک به آمادگی برای آزمون های AFOQT و TBAS به صورت آنلاین در دسترس هستند. مجموع نمرات AFOQT و TBAS هر دانشجو به یک نمره روش انتخاب کاندید خلبانی (PCSM) منتهی می شود، که استعداد هوانوردی را اندازه گرفته و به عنوان پیش بینی کننده موفقیت در دوره آموزش خلبانی در مقطع کارشناسی (UPT) عمل می کند.

تبریک می گوییم، شما در آموزش خلبانی نیروی هوایی ایالات متحده پذیرفته شده اید!

داوطلبانی که رتبه بالا و مناسبی در کلاس خود کسب کرده و امتیاز لازم در PCSM را بدست آورند، در برنامه آموزش خلبانی نیروی هوایی پذیرفته شده و برای شرکت در دوره آموزش اولیه پرواز (IFT) در Pueblo اعزام می شوند.

IFT یک دوره مقدماتی ۴۰ روزه است که در آن شرکت کنندگان مانورهای پروازی اولیه را در هواپیمای Diamond DA-20 در آمادگی برای دوره UPT، که در یکی از چهار پایگاه آموزشی نیروی هوایی ایالات متحده انجام می شود، یاد گرفته و انجام می دهند. این پایگاه های عبارتند از:

• Columbus AFB، می سی سی پی
• Vance AFB، اوکلاهما
• Laughlin AFB، تگزاس
• Shepherd AFB، تگزاس

برنامه آموزشی دوره UPT شامل سه مرحله است:

فاز ۱: دوره آکادمیک

شش هفته آموزش آکادمیک، از جمله فیزیولوژی خلبان، آموزش خروج، برنامه ریزی ماموریت، سیستم های هواپیما، آب و هوا و غیره. خلبانان در هر موضوع مورد آزمایش قرار گرفته و باید حداقل ۸۵ درصد نمره کامل را در هر امتحان کسب کنند. عدم کسب امتیاز ۸۵ درصد پس از سه بار تلاش باعث حذف از برنامه می شود

فاز ۲: خط پرواز

شش ماه آموزش اولیه خلبانی با هواپیمای Beechcraft T-6A Texan II. در طول فاز ۲، خلبانان فیزیولوژی هوافضا، آیرودینامیک، ناوبری، و ساختارها و سایر موضوعات را مطالعه خواهند کرد. خلبانان باید ۹ تست را پشت سر بگذارند، پیش از اینکه به مدت ۹۰ ساعت آموزش و دستورالعمل پرواز را طی کنند.

آزمایش و عملکرد پرواز در طول فاز ۲ امتیاز سیستم انتخاب انتصاب شایستگی خلبان (MASS) را تعیین می کند که رتبه دانشجویان را در کلاس و انتخاب مسیر فاز ۳ بعدی بر اساس آن ارائه خواهد شد. این یک فرآیند بسیار رقابتی است، بنابراین داشتن عملکردی در بالاترین سطح در سراسر فازهای ۱ و ۲ برای خلبان شدن حیاتی است. امتیاز MASS یک خلبان با استفاده از تفکیک زیر حاصل می شود.

• نمرات آزمون ها: ۱۰ درصد
• رتبه بندی فرماندهی پرواز: ۲۰ درصد
• پروازهای روزانه: ۳۰ درصد
• پروازهای بازسنجی: ۴۰ درصد

پس از اتمام فاز ۲، نمرات MASS دسته بندی شده و خلبانان در کلاس خود رتبه بندی می شوند. هر چه یک خلبان در کلاس خود رتبه بالاتری داشته باشد، احتمال بیشتری دارد که در فاز ۳ بهترین مسیر شغلی را دریافت کند که همان خلبانی هواپیماهای جنگنده است.

فاز ۳: آموزش پیشرفته هواپیما

خلبانان یکی از سه مسیر شغلی زیرا را در پیش می گیرند:

• مسیر ۱. ترابری هوایی و سوخت رسان ها (B-52 Stratofortress، B-1B Lancer، B-2 Spirit، B-21 Raider، و غیره)
• مسیر ۲. جنگنده/بمب افکن (F-22 Raptor F-15 Eagle، F-15EX Eagle II، F-35 Lightning و غیره)
• مسیر ۳. هلیکوپترها

از آنجایی که خلبان جنگنده شدن مطلوب ترین و پرطرفدارترین گزینه است، فقط کسانی که در یک سوم دانشجویان برتر کلاس خود قرار دارند، به مسیر ۲ می روند، که خلبانان را از تبدیل شدن به خلبان جنگنده یا بمب افکن مطمئن می کند.

فاز ۳ بسیار شبیه فاز ۲ است. خلبانان در طی شش ماه، آموزش های آکادمیک و تقریباً ۱۲۰ ساعت آموزش پرواز را با هواپیمای آموزشی T-38 Talon دریافت خواهند کرد که بر پرواز بصری، ساختارهای دوتایی و چهارتایی، ابزار و ناوبری تمرکز دارد.

در طول این مدت، خلبانان این فرصت را خواهند داشت که یک فرم موسوم به “برگه آرمانی” (dream sheet) را پر کنند، که در آن نوع هواپیمای جنگنده/بمب افکن را به ترتیب ارجحیت و تمایل بیشتر به هدایت آن فهرست کرده اند. کسانی که مایل به پرواز با F-22 Raptor هستند طبیعتاً F-22 را در صدر فهرست قرار می دهند، اما این کار تبدیل شدن به خلبان F-22 را تضمین نمی کند. یک بار دیگر، انتخاب نوع هواپیما بر اساس شایستگی و رتبه بندی طبقاتی که با نمره MASS فاز ۳ افسران تعیین می شود، مشخص خواهد شد. برای پذیرفته شدن در مسیر خلبانی F-22، یک خلبان باید دوره اش را در میان برترین دانشجویان کلاس به پایان رسانده و بالاترین نمرات را دریافت کند.

Drop Night: بالاخره نوع هواپیما مشخص می شود

پس از اتمام فاز ۳، خلبانان در مراسم فارغ التحصیلی UPT شرکت می کنند و در آنجا درجه خود به شکل بال های نقره ای را دریافت می کنند. پس از فارغ التحصیلی، خلبانان در جلسه شب تخصیص، که به عنوان Drop Night نیز شناخته می شود، شرکت خواهند کرد، رویدادی جشن گونه که نقطه اوج یک سفر طولانی و طاقت فرسا به سمت خلبان شدن در نیروی هوایی ایالات متحده است. در شب موسوم به Drop Night است که بالاخره تکلیف نوع هواپیمای هر خلبان مشخص می شود. به کسانی که در مرحله ۳ در کلاس خود رتبه ای بالاتر از دیگران را کسب کرده اند، هواپیمای رویایی شان، انتخاب می شود، انتخابی که برای بسیاری همان اف-۲۲ رپتور محبوب است.

شانس جلو افتادن در رقابت

خلبانان مشتاق F-22 می توانند با ثبت درخواست برای واحدهای ویژه USAF Reserve (USAFR) یا گارد ملی (USANG) که با F-22 پرواز می کنند، احتمال پذیرفته شدن خود برای خلبانی F-22 را افزایش دهند. با این حال، خلبانان USAFR و ANG باید در همان دوره آموزشی شرکت کرده و همانند خلبانان نیروی هوایی ذیل سیستم رتبه بندی بر اساس امتیاز کلاسی بسیار رقابتی MASS قرار می گیرند. بنابراین، خلبانانی که مسیرهای USAFR یا ANG را انتخاب می‌کنند، ممکن است در کلاس خود به رتبه بالایی (به اندازه کافی بالا) دست نیافته باشند تا حکم خلبانی هواپیمای F-22 را دریافت کنند، که احتمالاً آن ها را در معرض انتخاب هایی ناخوشایند قرار می دهد.

واحدهای USAFR و ANG زیر با F-22 Raptor پرواز می کنند:

• اسکادران جنگنده ۱۴۹اُم، پایگاه نیروی هوایی لنگلی، ویرجینیا (USANG)
• اسکادران جنگنده ۱۹۹اُم، پایگاه مشترک پرل هاربر، هونولولو، هاوایی (USANG)
• گروه جنگنده ۴۴اُم، پایگاه نیروی هوایی تیندال، فلوریدا (USAFR)
• گروه جنگنده ۴۷۷اُم، پایگاه مشترک المندورف-ریچاردسون، آلاسکا (USAFR)
• بال ۹۲۶اُم، پایگاه نیروی هوایی نلیس، نوادا (USAFR)

کسانی که خلبان رپتور می شوند

تمام دوره آموزشی خلبانی F-22 در ابتدا در Tyndall AFB در فلوریدا انجام می شد، اما ویرانی ناشی از طوفان مایکل در سال ۲۰۱۸ باعث شد که بخش آموزشی پرواز F-22 به ۹۰ مایلی غرب به Eglin AFB منتقل شود، در حالی که دوره های آکادمیک پرواز با اف-۲۲ همچنان در تیندال ادامه یافت.

در سال ۲۰۲۱، آموزش پرواز با F-22 به پایگاه مشترک لنگلی-ایوستیس (JBLE)، اسکادران جنگنده ۷۱ اُم ویرجینیا منتقل شد. آموزش خلبانی F-2 Raptor با سه ماه آموزش آکادمیک در Tyndall AFB آغاز می شود، پس از آن خلبانان شش ماه آموزش پرواز با F-22 را در JBLE دریافت می کنند که به چهار مرحله تقسیم می شود:

• ویژگی های هندلینگ پیشرفته
• مانورهای اصلی جنگنده
• رهگیری های فراتر از محدوده بصری
• تاکتیک های جنگ هوایی

این فازها طوری طراحی شده که خلبانان را از ندانستن هیچ چیز در مورد این هواپیما به فارغ التحصیلی و تبدیل شدن به خلبانان حرفه ای عرصه برتری هوایی تبدیل می کند.

در حالی که تکمیل دوره آموزش خلبانی F-22 دستاورد بزرگی است که سزاوار احساس غرور و تمایز قابل توجهی است، برای کسانی که رویای بهترین بودن را در سر می پرورانند، تنها آغاز راه است. برای آنها، آموزش تازه آغاز شده است، زیرا آنها به مدرسه سلاح های نیروی هوایی ایالات متحده (USAFWS)، نسخه نیروی هوایی برای مدرسه سلاح های جنگنده نیروی دریایی ایالات متحده (تاپ گان) خواهند رفت.

پس از فارغ التحصیلی از USAFWS، خلبانان به عنوان افسران تسلیحات و مربیان پیشرفته ظاهر می شوند و اسکادران های F-22 Raptor را در میدان نبرد هدایت می کنند و به تصمیم گیرندگان نظامی سطح بالای ایالات متحده، پشتیبانی استراتژیک و تاکتیکی ارائه می دهند.

منبع: روزیاتو