بخش نیروی هوایی و فضایی نیروهای مسلح فرانسه در سال ۱۹۰۹ تشکیل شد و در سال ۱۹۳۴ به یک شاخه نظامی مستقل تبدیل گردید. با بیش از ۴۰,۰۰۰ پرسنل، ۵۲۰ هواپیما و بیش از ۴۱ ماهواره، نیروی هوایی فرانسه در میان قوی ترین نیروهای هوایی جهان قرار دارد. این مقاله به بررسی برترین هواپیماهای نظامی در نیروی هوایی فرانسه می پردازد.
۱- Dassault Rafale
- نقش: جت جنگنده چندمنظوره
- طول: ۱۵.۲۷ متر
- طول بال ها: ۱۰.۹ متر
- ارتفاع: ۵.۳۴ متر
- حداکثر وزن در هنگام برخاست: ۲۴,۵۰۰ کیلوگرم
- موتور: ۲ موتور توربوفن Snecma M88-4e؛ هر کدام با قدرت تولید ۵۰.۰۴ کیلو نیوتن پیشرانه خشک و ۷۵ کیلو نیوتن با پس سوز
- حداکثر سرعت: ۱,۹۱۲ کیلومتر بر ساعت
- برد عملیاتی: ۱,۸۵۰ کیلومتر
- سقف پروازی: ۱۵,۸۳۵ متر (۵۱,۹۵۲ فوت)
این جت کانارد دو موتوره فرانسوی به لطف قابلیت های چند منظوره و سیستم های مدرن خود منحصر به فرد است. جنگنده رافال که به طور خاص برای نیروی هوایی فرانسه طراحی شده بود، اولین پرواز خود را در سال ۱۹۹۱ انجام داد و در می ۲۰۰۱ وارد خدمت شد. با گستره ای متنوع از توانایی های عملیاتی، این هواپیما ستون فقرات نیروی هوافضای فرانسه باقی مانده است. نیروی هوایی و فضایی فرانسه ۱۰۰ داسو رافال B/C فعال در اختیار داشته و ۱۸۵ فروند دیگر نیز سفارش داده است. این آژانس از فروندهای سفارش شده در واحدهای مسلح مختلف از جمله نیروی دریایی استفاده خواهد کرد.
۲- Mirage 2000
- نقش: جت جنگنده چندمنظوره
- طول: ۱۴.۳۶ متر
- طول بال ها: ۹.۱۳ متر
- ارتفاع: ۵.۲ متر
- مساحت بال: ۴۱ متر مربع
- حداکثر وزن در هنگام برخاست: ۱۷,۰۰۰ کیلوگرم
- موتور: یک موتور توربوفن پس سوز SNECMA M53-P2 هر کدام ۶۴.۳ کیلو نیوتن پیشرانه خشک و ۹۵.۱ کیلو نیوتن با پس سوز
- حداکثر سرعت: ۲,۳۳۶ کیلومتر بر ساعت
- برد عملیاتی: ۱,۵۵۰ کیلومتر
- سقف پروازی: ۱۷,۰۶۰ متر (۵۵,۹۷۰ فوت)
این جت چند منظوره نسل چهارم یکی از پرطرفدارترین جت ها به ویژه برای صادرات است. این هواپیما که در اواخر دهه ۱۹۷۰ توسط Dassault Aviation طراحی شد، هنگامی که در سال ۱۹۸۴ وارد خدمت شد، جایگزین Mirage IIIهای نیروی هوایی فرانسه شد. نیروی هوایی فرانسه به طور ویژه دو نسخه این جنگنده را در اختیار گرفته است: جنگنده چند منظوره ۲۰۰۰-۵F و نسخه تهاجمی (بمب افکن) ۲۰۰۰D.
بیش از ۵۰ درصد از ۶۰۰ هواپیمای میراژ ۲۰۰۰ تولید شده به کشورهای دیگر صادر شده است. نیروی هوایی و فضایی فرانسه در حال حاضر ۹۲ میراژ ۲۰۰۰ را از دو نوع (۶۶ فروند نسخه -۵F و ۲۶ فروند نسخه D) به کار گرفته است. در سال ۲۰۱۶، طرحی برای نوسازی ۴۸ فروند میراژ ۲۰۰۰ به عنوان برنامه ارتقای میانسالی ارائه شد. این آژانس این کار را با نوسازی هواپیماهای تازه تحویل داده شده آغاز کرد. بیش از ۳۶ هواپیما طی این برنامه روزآمدسازی شده و در سرویس قرار دارند.
۳- Airbus A330 MRTT
- نقش: هواپیمای ترابری و سوختگیری هوایی
- طول: ۵۸.۸ متر
- طول بال ها: ۶۰.۳ متر
- ارتفاع: ۱۷.۴ متر
- حداکثر وزن در هنگام برخاست: ۲۳۳,۰۰۰ کیلوگرم
- موتور: ۲ موتور توربوفن Rolls-Royce Trent 772B, General Electric CF6-80E1A4, یا Pratt & Whitney PW 4170 هر کدام با ۳۲۰ کیلو نیوتن پیشرانه
- حداکثر سرعت: ۸۸۰ کیلومتر بر ساعت
- برد فرابری: ۱۴,۸۰۰ کیلومتر
- سقف پروازی: ۱۳,۰۰۰ متر (۴۲,۷۰۰ فوت)
ایرباس A330 سوخت رسان ترابری چند منظوره (MRTT) یک هواپیمای سوخت رسان هوایی و ترابری نظامی است که توسط ایرباس در اوایل دهه ۲۰۰۰ طراحی و ساخته شد. بر اساس مدل غیرنظامی A330-200، هواپیمای MRTT می تواند به هواپیماهای دیگر سوخت رسانی کرده و خود نیز در هوا سوخت گیری کند. ۱۲ فروند از این هواپیمای سوخت رسان که در سال ۲۰۱۸ معرفی شد، در خدمت نیروی هوایی فرانسه قرار داشته و این نیرو سفارش ساخت ۳ فروند دیگر را نیز ثبت کرده است. سه فروند باقیمانده A330-200 غیرنظامی هستند که در سال ۲۰۲۰ خریداری شده اند و برای پشتیبانی از هواپیماهای ترابری موجود به MRTT تبدیل می شوند. بیش از ۱۶ کشور برای ۶۸ هواپیما از این نوع به ایرباس سفارش داده اند. تا ژانویه سال جاری، این کمپانی ۵۹ فروند MRTT تولید و تحویل داده است و مابقی آن ها در سال های آینده تحویل داده می شود.
۴- C-130 Hercules
- نقش: هواپیمای ترابری نظامی
- طول: ۲۹.۷۹ متر
- طول بال ها: ۴۰.۴۱ متر
- ارتفاع: ۱۱.۶۶ متر
- حداکثر وزن در هنگام برخاست: ۷۰,۳۰۷ کیلوگرم
- موتور: ۴ موتور توربوپراپ Allison T56-A-15 هر کدام ۳,۴۲۰ کیلو وات یا ۴,۵۹۰ اسب بخار نیرو
- حداکثر سرعت: ۵۹۰ کیلومتر بر ساعت در ارتفاع ۲۰,۰۰۰ فوت (۶,۱۰۰ متر)
- برد عملیاتی: ۳,۸۰۰ کیلومتر
- سقف پروازی: ۳۳,۰۰۰ فوت (۱۰,۰۰۰ متر)
هواپیمای C-130 Hercules ساخت لاکهید، چندمنظوره ترین هواپیمای ترابری نظامی ایالات متحده است که توانایی انحام عملیات از پایگاه های هوایی و باندهای ناهموار و زمخت را دارد. این هواپیمای چند منظوره که در بسیاری از نیروهای هوایی جهان فعال است، جای خود را در ناوگان نیروی هوایی و فضایی فرانسه پیدا کرده است. این هواپیما در سال ۱۹۸۷ وارد سرویس شد، و نیروی هوایی فرانسه ۱۸ فروند از آن را در انواع مختلف به عنوان هواپیماهای ترابری تاکتیکی و سوخت گیری هوایی به کار گرفته است.
در سال ۲۰۲۱، لاکهید مارتین قراردادی به ارزش ۵۱ میلیون دلار برای حمایت از نیروی هوایی فرانسه برای نگهداری طولانی مدت هواپیمای C-130 منعقد کرد. گفته می شود این قرارداد شامل هزینه تولید به اضافه هزینه های ثابت برای مدیریت، نمایندگان سرویس میدانی، سفر و دستمزد، داده ها، تامین قطعات یدکی، و سایر وظایف حفظ و نگهداری است. نیروی هوایی فرانسه قصد دارد برخی از هواپیماهای قدیمی خود را با هواپیماهای ترابری تاکتیکی سایز متوسط جایگزین کند.
۵- E-3F AWACS
- نقش: هواپیمای کنترل و هشدار اولیه (آواکس)
- طول: ۴۶.۶۱ متر
- طول بال ها: ۴۴.۴۲ متر
- ارتفاع: ۱۲.۶ متر
- حداکثر وزن در هنگام برخاست: ۱۵۷,۳۹۷ کیلوگرم
- موتور: ۴ موتور توربوفن Pratt and Whitney TF33-PW-100A هر کدام با ۹۶ کیلو نیوتن پیشرانه
- حداکثر سرعت: ۸۵۴ کیلومتر بر ساعت
- برد عملیاتی: ۷,۴۰۰ کیلومتر
- سقف پروازی: دستکم ۲۹,۰۰۰ فوت (۸,۸۰۰ متر)
سیستم کنترل و هشدار سریع هوابرد (آواکس) Boeing E-3F از هواپیمای غیرنظامی ۷۰۷ در اوایل دهه ۱۹۷۰ مشتق شده است. این هواپیما یک عضو اساسی از نیروی هوایی و فضایی فرانسه است که قادر به نظارت، کنترل فرماندهی و ارتباطات در تمام شرایط جوی است. گنبد راداری چرخان متمایز E-3 (روتودوم) بالای بدنه برای تشخیص اشیاء و آب و هوا استفاده می شود. چهار نمونه از E-3F توسط نیروی هوایی فرانسه به استاندارد Block 40/45 ارتقا یافته و به موتورهای جدیدتر CFM56-2 مجهز شده اند. این هواپیماهای آواکس در اوایل دهه ۲۰۳۰ با Alliance Future Surveillance and Control (AFSC) جایگزین خواهند شد.
منبع: روزیاتو
منبع: faradeed-193338
