فرادید| کارگران ساختمانی نخستین سکه‌ها را هنگام حفر گودال برای یک خط فاضلاب جدید در جولای ۲۰۲۳ پیدا کردند و باستان‌شناسان اداره حفاظت از بناهای تاریخی و باستان‌شناسی ایالت ساکسونی-آن‌هالت، حفاری در محل کشف در حیاط خانه روستایی را ادامه دادند.
به گزارش فرادید، حدود ۲۰ اینچ زیر سطح، ۲۸۵ سکه نقره سبزشده در اثر زنگ‌زدگی پیدا شد که به هم فشرده شده بودند. آن‌ها احتمالاً در یک ظرف چوبی قرار داشتند که به مرور زمان پوسیده شده است. این گنجینه در یک بلوک خاکی برداشته شد تا در شرایط آزمایشگاهی با دقت بررسی شود.
سکه‌ها به صورت لایه‌ای باز شدند و سپس مستندسازی، تمیز و حفاظت شدند. کارشناسان قدمت آن‌ها را از ۱۴۹۹ تا ۱۶۵۲ تخمین زدند.
بیشتر سکه‌ها، سکه‌های منطقه‌ای ساکسون هستند که در بازارهای محلی از آن‌ها استفاده می‌شد، اما تعداد سکه‌های تالِر از هلند اسپانیایی نیز زیاد بود، از این سکه‌ها برای تجارت از راه دور استفاده می‌شد. همچنین سکه‌هایی از اتریش، هلند، سوئیس، ایتالیا و بسیاری از شهرهای آلمان نیز در این گنجینه وجود دارد. برخی از آن‌ها به ندرت در وتین یافت می‌شوند، برای نمونه، یک اسکودوی ۱۶۳۰ ضرب‌شده توسط اودواردو فارنز، دوک پارما و پیاچنزا و یک تالِرو که سال ۱۶۲۰ توسط کوزیمو دوم مِدیچی زمانی که دوک بزرگ توسکانی بود، ضرب شد.
باستان‌شناسان معتقدند این گنجینه توسط یک خانواده ثروتمند فعال در تجارت بین‌المللی در طول ۱۵۰ سال جمع‌آوری شده و اواخر دهه ۱۶۵۰ دفن شده است. این خانه روستایی مستطیلی دو طبقه در نیمه دوم قرن شانزدهم یا اوایل قرن هفدهم توسط شهروندان ثروتمند وتین ساخته شد. سوابق مالکیت این خانه به پایان جنگ سی ساله (۱۶۴۸) بازمی‌گردد. زمانی که سکه‌ها دفن شدند، خانه روستایی به یوهان دوندورف، یکی از ثروتمندترین افراد وتین تعلق داشت که اواخر دهه ۱۶۶۰ شهردار شهر شد.
او درآمدش را در اصل از کشاورزی و شراب‌سازی به دست آورده بود. وتین یک شهر بسیار ثروتمند در طول جنگ سی ساله و پس از آن بود. ثروت دوندورف پس از مرگ او در سال ۱۶۷۵ فاش شد. وقتی دارایی‌های او از سوی دادگاه ثبت شد، بیش از ۲۵۰۰ تالر در خانه او در ۱۳ مورد جداگانه یافت شد که از این تعداد ۱۰۰۰ تالر فقط ۵۰۰ دوکات در یک کیف چرمی بلند بود.
مترجم: زهرا ذوالقدر
منبع: faradeed-192347
