با وجود اینکه هنوز دو هفته‌ای زمان تا شروع مجدد لیگ فاصله داریم، جدال‌های موافقان و مخالفان از سرگیری بازی‌ها ادامه‌دار است و هیچ یک از طرفین، کوتاه نمی‌آیند. پرسپولیس جدی‌ترین باشگاهی است که موضع خود را از همان روز اول، برگزاری ۹ دیدار باقی مانده اعلام کرد.
البته در کنار سرخ‌ها نباید از تیم‌های پایین جدولی مثل شاهین صرف نظر کرد. آن‌ها می‌دانند که سازمان لیگ شرایط ۱۸ تیمی شدن مسابقات لیگ برتر را ندارد پس بهتر است در زمین مسابقه و نه راهروهای سازمان لیگ برای بقا بجنگند.
مخالفان اما لیست طویل و درازی دارند. از استقلال و تراکتور در تبریز گرفته تا شهرخودرویی که حمیداوی مالکش، قصد عقب نشینی ندارد و سفت و سخت پای تعطیلی لیگ ایستاده، خواهان پایان لیگ در همین نقطه هستند. بسیاری از دیگر تیم‌ها نیز مثل نساجی و ماشین سازی باید به این لیست اضافه شوند.
هر دو سوی بحث هم خود را حق به جانب می‌دانند و با وجود آنکه جدال‌هایشان را از همان روزهای ابتدایی پیدا شدن سر و کله ویروس کرونا در ایران آغاز کرده بودند، با مشخص شدن موضع مسئولان فوتبال و عزم راسخ‌شان برای برگزاری ۹ دیدار واپسین فصل جاری، جدال بین یکدیگر را علنی‌تر کردند. حالا تقریباً روزی نیست که شاهد مصاحبه‌های آتشین از سوی باشگاه‌های مخالف و موافق نباشیم.
پرسپولیسی‌ها که نزدیک‌تر از همیشه به رکوردی خاص در فوتبال و پوکر قهرمانی هستند، به هیچ وجه نمی‌خواهند فرصت استثنایی را از دست دهند؛ فرصتی که شاید به این زودی‌ها دیگر درب باشگاه پرسپولیس را نزند.
رقبای سرخ‌پوشان خود را در فاصله ۱۰ امتیازی پرسپولیس می‌بینند و مسیر آسان این تیم در برابر بازی‌های سختی که خودشان پیش رو دارند، پرونده لیگ نوزدهم را برای‌شان بسته است.
از سوی دیگر برخی باشگاه‌ها که از تیم‌داری سود مستقیمی عایدشان نمی‌شد و برگزاری لیگ، تنها هزینه بر مخارج گزافشان بود، حالا سرمست از حضور نامنهوس ویروس چینی می‌خواهند به هر نحوی شده از زیر بار مخارج ادامه فصل شانه خالی کنند.
در این میان بارها عبارتی را از زبان مسئولان فوتبال و باشگاه سرخ‌پوش تهرانی شنیده‌ایم. "منفعت طلبی"، این همان کلید واژه‌ای است که این روزها راحت‌تر از آنکه فکرش را بکنید به باشگاه‌هایی اطلاق می‌شود که با استدلال و منطق خواهان لغو لیگ هستند.
اما به راستی منفعت طلب این روزهای فوتبال ایران کیست؟ آیا فقط مخالفان برگزاری لیگ به جایگاه جدولی‌شان نگاه می‌کنند و ادامه لیگ را بر نمی‌تابند؟ یا پرسپولیس به خاطر منافع خود نیست که این چنین پای برگزاری لیگ ایستاده است؟
صد البته که استقلال، سپاهان و تراکتور و بسیاری از تیم‌های دیگر نمی‌خواهند یک سال دیگر نظاره‌گر جشن قهرمانی رقیب باشند و کیست که نداند حرف‌های مخالفان از روی منافع رنگی خودشان است؛ ولی صحبت‌های پرسپولیس نیز به دور مصلحت‌اندیشی باشگاهی نیست و شاید اگر امروز آن‌ها جایشان با تیم‌های دیگر عوض شده بود، گل سرسبد لیست معترضان از سرگیری لیگ بودند.
البته باید در نظر داشت که چنین اظهار نظرهایی از سوی قطب‌های رنگی مختلف فوتبال کشورمان کاملاً طبیعی است و اگر حقوق بگیر باشگاهی حرفی غیر از این بزند باید بازخواست شود.
این وسط شاید منفعت اندیش برای هیچ بازیگر نقش‌های فوتبال ایران، مناسب‌تر از فدراسیون و سازمان لیگ نباشد؛ حاکمان فوتبال ایران که خودشان می‌برند و می‌دوزند و از کسی سوال نمی‌کنند.
به راستی آیا حق باشگاه‌های ما نبود که نظرشان نه اعمال بلکه پرسیده شود؟ باشگاه‌هایی که بازیگردانان اصلی فوتبال ما هستند و بخش اعظم بودجه آن را فراهم می‌کنند.
بله باشگاه‌ها سال‌ها است که حق‌شان به سازمان لیگ و فدراسیون را نه تمام و کمال، اما در حد توانشان ادا می‌کنند.
پر واضح است که اگر پرسپولیس چشم به روی مشکلات مالی بسته فقط و فقط به امید پوکر قهرمانی است و اگر نه چه دلیلی دارد نجابت به خرج دهد؟ در لیگی که خبری از حق پخش تلویزیونی نیست ادامه بازی‌ها به جز صدا و سیما و سازمان لیگ از نظر اقتصادی به نفع هیچکس دیگری نیست.
برای باشگاه‌دار فقط ضرر است و هزینه اضافی! در این شرایط چرا انتظار دارید باشگاه‌ها و تیم‌ها ادامه‌ی لیگ را بخواهند! حالا باید از منظر دیگری قضاوت کرد؛ چه کسی منفعت طلب است؟ باشگاه‌ها یا سازمان لیگ؟
