چارلز داروین از نظریه «بقای اصلح» خود در قرن نوزدهم برای توضیح دلیل بلند بودن گردن زرافه ها استفاده کرد.
میلیون‌ها سال پیش، زرافه‌هایی که گردن‌های بلندتری داشتند، می‌توانستند به برگ‌های بیشتری در درختان دسترسی پیدا کنند و در رقابت زنده بمانند و این ویژگی را از طریق ژن‌ها به نسل‌های بعدی منتقل کنند.
اکنون، دانشمندان در ایالات متحده نظریه جدیدی را بر اساس یافته‌های داروین مطرح کرده اند و معتقدند که این ویژگی تکاملی از طریق زرافه های ماده تقویت شده است.
آنها دریافتند که زرافه‌های ماده نسبتاً گردن بلندتری نسبت به زرافه‌های نر دارند و احتمالاً نیازهای تغذیه‌ای بالای ماده ها در دوران بارداری و شیردهی دلیل این امر بوده است.
زرافه‌های ماده بدن شیب‌دارتری دارند، در حالی که بدن زرافه‌های نر عمودی‌تر است که ممکن است به جفت‌گیری کمک کند.
این مطالعه که بر پایه نظریه داروین است، توسط داگلاس کاونر، استاد زیست‌شناسی در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا هدایت شده است.
زرافه‌ها در زمینه خوردن غذا مشکل‌پسند هستند.
آنها تنها برگ های چند گونه درخت را می خورند و داشتن گردن بلندتر به آنها اجازه می دهد تا به قسمتی از درختان برسند و برگ‌هایی را که هیچ کس دیگر نمی‌تواند به آنها برسد، بخورند.
هنگامی که زرافه های ماده به سن چهار یا پنج سالگی می‌رسند، تقریباً همیشه باردار و در حال شیردهی هستند.
بنابراین، ما فکر می کنیم که افزایش نیازهای غذایی ماده ها باعث تکامل گردن بلند در زرافه ها شده است.
پروفسور کاونر و همکارانش ادعا کرده اند که به‌سبب نیاز تغذیه‌ای بالاتر، زرافه های ماده نیاز به گردن بلند دارند تا بتوانند به عمق درختان دسترسی پیدا کرده و بهترین برگ‌ها را بخورند.
برای این مطالعه، محققان هزاران عکس از زرافه‌های ماسایی اسیر و وحشی (Giraffa tippelskirchi)، گونه بومی آفریقای شرقی را جمع‌آوری کردند.
آنها دریافتند که هم در زرافه‌های بالغ در اسارت و هم در زرافه‌های وحشی، ماده‌ها نسبت به نرها گردن بلندتری دارند.
همچنین زرافه های ماده تنه‌های بلندتری دارند (بخش اصلی بدن آنها که شامل پاها، گردن و سر نمی‌شود).
از سوی دیگر، زرافه های نر بالغ پاهای جلویی بلندتری (که برای جفت‌گیری با ماده‌ها مفید است) و گردن‌های پهن‌تری (برای مبارزه با نرهای رقیب) دارند.
طبق گفته کارشناسان، زرافه های نر عموماً در سال اول سریع‌تر رشد می‌کنند و نسبت‌های بدنی تفاوت قابل توجهی میان ماده ها و نرها تا زمان بلوغ جنسی آن ها در حدود سه سالگی ندارند.
طبق یک فرضیه جدیدتر، تکامل گردن‌های بلند توسط رقابت میان زرافه های نر که گردن‌هایشان را به یکدیگر می‌کوبند تا برتری خود را نشان دهند، به وجود آمده است.
نرهایی با گردن‌های بلندتر و ضخیم‌تر در این رقابت موفق‌تر بوده‌اند که منجر به تولید مثل و انتقال ژن‌های آنها به نسل بعدی شده است.
این فرضیه پیش‌بینی کرد که زرافه های نر گردن درازتری نسبت به زرافه های ماده خواهند داشت. اگرچه به طور کلی گردن نرها بلندتر است؛ اما این پیش بینی در مورد «نسبت گردن به جثه» صدق نمی کند.
تیم پژوهشگران این فرضیه را رد نمی‌کند، اما اگر این مورد تأثیری داشته باشد، احتمالاً بعداً به وقوع پیوسته است.
تکامل اولیه گردن و پاهای بلند زرافه‌ها توسط رقابت بین گونه‌ای و نیازهای تغذیه‌ای بارداری و شیردهی از طریق انتخاب طبیعی برای به دست آوردن مزیت رقابتی ایجاد شده است.
سپس طول گردن به‌عنوان پیامدی از رقابت میان نرها و انتخاب جنسی بیشتر افزایش یافته است.
این مطالعه جدید در مجله Mammalian Biology منتشر شده است.
منبع: روزیاتو
منبع: faradeed-192034
