(تصاویر) 35 فیلمی که دلیل اعتبار سینمای کره هستند

حالا علاوه‌بر رونق در تجارت و گردشگری، کره هر روز فیلم و سریال‌های جدیدی اکران می‌کند، که توجه مخاطبان جهانی را به خود جلب می‌کند؛ از بلاک‌باستر اکشن شیری تا تریلر انتقام‌جویانه پیر پسر و انگل که برنده جایزه اسکار شد. حالا به سادگی نمی‌توان از شناخت طنین‌انداز‌ترین پیروزی‌های یک سینمای ملی که از مرز گمنامی احیا شده‌است، گذشت.

مخاطبان جهانی هم انگار از سینمای کره سیر نمی‌شوند، که دلیل خوبی هم دارد. درحقیقت کره‌جنوبی معدن طلایی از ایده‌های بدیع و استعدادهای داستان‌سرایی است، که با رشد صنعت هیچ نشانه‌ای از برداشتن پای خود از پدال گاز نشان نمی‌دهند. پس اجازه دهید ما هم با کره‌ای‌ها همراه باشیم و بخشی از سینمای این کشور دوست‌داشتنی را بشناسیم.

1. خدمتکار خانه (The Housemaid)

این فیلم جنایی محصول 1960 که موردعلاقه کارگردان معروف کره‌ای بونگ جون هو است، پتانسیل این را دارد که بهترین فیلم کره شناخته شود. منبع الهام‌بخش خود کارگردان فیلم یعنی کیم کی یونگ برای ساخت خدمتکار خانه، مطالبی بوده که ازطریق ورق زدن روزنامه با آن مواجه شده‌است.

درواقع این هنرمند در روزنامه‌ای درباره خانواده‌ای می‌خواند، که با آمدن یک خدمتکار به خانه‌شان، زندگی‌شان به آشوب کشیده می‌شود. خدمتکار خانه که لی اون شیم با ترکیبی از خونسردی و شوروهیجان در آن بازی می‌کند، عامل هرج‌و‌مرج در داستان است.

با تماشای این فیلم تجربه‌ای سرگرم‌کننده برای خود رقم می‌زنید؛ که در آن درباره تضاد طبقاتی و چالش‌های خانوادگی هم به گونه‌ای که نسخه دیگرش را در انگل می‌بینید، خواهید آموخت. نسخه‌های تازه‌تری از این فیلم ساخته شده‌است، اما همیشه دود از کنده بلند می‌شود!

2. شیون (The Wailing)

شیون یک شاهکار در ژانر وحشت است که فیلمی طولانی، جسورانه و جاه‌طلبانه محسوب می‌شود، هرچند که هرگز ادعایی ندارد. این اثر سینمایی محصول سال 2016 عناصری را از سینمای وحشت از زامبی‌ها گرفته تا شیاطین و بچه‌های غیرعادی قرض می‌گیرد، اما آنها را در روایتی منسجم به هم ربط می‌دهد.

داستان با محوریت یک افسر پلیس پیش می‌رود که برای نجات دهکده‌ای از یک ویروس مرموز قبل از اینکه بتواند دخترش را از او بگیرد، تلاش می‌کند. ترس و وحشت در این فیلم به‌تدریج به‌قدری آشکار می‌شود، که همه‌چیز طبیعی به نظر می‌رسد و اجازه می‌دهد حس ترس شما را مانند مه در بر گیرد.

3. انگل (Parasite)

انگل محصول سال 2019 یک نقطه‌عطف در سینمای جهان و پرفروش‌ترین فیلم کره‌ای در چندین سال گذشته سینمای این کشور است. این اثر سینمایی همچنین اولین محصول غیرانگلیسی است، که برنده جایزه اسکار بهترین فیلم شده‌است و در سطح جهانی به‌عنوان یکی از بهترین آثار سینمایی قرن بیست‌و‌یکم شناخته می‌شود.

همه این عنوان‌ها جذاب هستند، اما دستاورد واقعی بونگ جون هو این است، که نقد گزنده‌ای درباره سرمایه‌داری به مخاطبان جهانی نشان می‌دهد. سرمایه‌داری دقیقا به‌اندازه تراژدی فیلم، آسیب‌زننده است و انگل این را به‌خوبی نشان می‌دهد.

داستان فیلم انگل اگر تا به حال آن را ندیده‌اید، یک خانواده فقیر را نشان می‌دهد که در محله‌های فقیرنشین سئول زندگی می‌کنند. این خانواده با فریب و دروغ خود را به یک خانواده ثروتمند نزدیک می‌کنند، تا جاییکه به‌طور مخفیانه در خانه‌شان زندگی می‌کنند، تا زمانیکه بتوانند از پس خود برآیند.

اما درون این بحران یک سرگرمی هیجان‌انگیز، خنده‌دار و اغلب آزاردهنده وجود دارد، که نخبگان هالیوود راهی جز ایستادن و تشویق کردن آن نداشتند. طرفداران فیلم البته از قبل منتظر دستاورد نفس‌گیر دیگری از بونگ جون هو بودند. حالا جهان منتظر دستاوردهای بعدی این کارگردان بزرگ کره‌ای است.

4. داستان دو خواهر (A Tale of Two Sisters)

داستان دو خواهر محصول سال 2003 به‌عنوان یک افسانه ترسناک که از یک داستان عامیانه اقتباس شده‌، در یک سال با بهترین‌های سینمای کره یعنی خاطرات قتل بونگ جون هو و پیر پسر پارک چان ووک ساخته شده‌است.

داستان دو خواهر مانند درخشش استنلی کوبریک در محیط پیچیده‌اش که یک عمارت با سبک معماری گوتیک و پر از راهروهای گیج‌کننده و کاغذدیواری ویلیام موریس است، فضای سردی دارد. اما با کارگردانی حرفه‌ای کیم جی وون و موسیقی هیچکاکی لی بیونگ وو، این سردی جذاب حتی بیشتر به چشم و گوش می‌رسد. نتیجه نهایی این ترکیب یک شاهکار ترسناک و دیوانه از یکی از بهترین فیلمسازان کره‌ای است.

5. خاطرات قتل (Memories of Murder)

رقبای زیادی برای بهترین فیلم در فیلم‌شناسی بونگ جون هو وجود دارد، اما تا زمانی که انگل ساخته نشده‌بود، خاطرات قتل هیجان‌انگیز سمبل سینمای این سینماگر بااستعداد بود. خاطرات قتل محصول سال 2003 سینمای کره حتی در حال حاضر، طرفداران زیادی دارد. در میان این طرفداران کوئنتین تارانتینو وجود دارد، که معتقد است خاطرات قتل هنوز هم بهترین هنرنمایی بونگ جون هو است.

این فیلم که حول‌محور یک سری قتل‌های واقعی که شهری کوچک در دهه 80 را شوکه کرده‌است، می‌چرخد. در این اثر تلاش پلیس به یک کیفرخواست قوی از جامعه‌ای که برای مقابله با چنین خشونت‌ها و مرگ‌هایی آماده نیست، تبدیل می‌شود. همانطور که امضای این کارگردان است، بونگ جون هو مقدار قابل‌توجهی از کمدی سیاه را به جریانات این فیلم وارد می‌کند.

برای مثال دو شخصیت فیلم به‌عنوان یک جفت تیم پلیس روستایی که با یک بازپرس شهری با بازی کیم سانگ کیونگ همراه می‌شوند، تا قاتل را به دست عدالت بسپارند. اما همانطور که تعداد اجساد افزایش می‌یابد و دنبال کردن سرنخ‌ها به طرز دیوانه کننده‌ای نامشخص می‌شود، ابر مالیخولیایی که بر روی فیلم آویزان است به طور فزاینده‌ای تاریک و سیاه می‌شود. هر پیچ‌و‌تاب فیلم با مهارت بونگ جون هو طوری شما را جذب می‌کند، که فراموش کردن آن ممکن است سال‌ها طول بکشد.

6. آب‌نبات نعنایی (Peppermint Candy)

اولین کارگردانی فیلمنامه‌نویس لی چانگ دونگ با نشان دادن مردی ژولیده شروع می‌شود، که خود را جلوی قطار می‌اندازد. در ادامه فیلم به پیشینه شخصیت می‌رود و همزمان 20 سال گذشته را بررسی می‌کند. این روند طوری پیش می‌رود که نشان می‌دهد چه چیزی این شخصیت را به آن نقطه رسانده‌است.

در این ردیابی 20 ساله تاریخ سیاسی کره، از بحران مالی آسیایی در اواخر دهه 90 تا درگیری بین شهروندان و پلیس در سال 1980 یعنی قتل عام گوانگجو به خوبی به تصویر کشیده می‌شود. آب‌نبات نعنایی یک ملودرام قدرتمند با لحن مرثیه‌ و یک نت پایانی دلخراش محصول سال 2000 است.

7. سیاره سبز را نجات دهید (Save the Green Planet)

سیاره سبز را نجات دهید یک فیلم تخیلی، کمدی و جنون‌آمیز محصول سال 2003 سینمای کره‌است. این فیلم داستان یک زنبوردار پارانوئید با بازی شین ها کیون که در فیلم همدردی برای آقای انتقام هم بازی کرده‌است را نشان می‌دهد، که مدیرعامل یک شرکت داروسازی با بازی بک یون سیک هنرپیشه فیلم آخرین انفجار رئیس‌جمهور را ربوده و متقاعد شده‌است، که او یک بیگانه از سیاره آندرومدا است.

این کالت کلاسیک بی‌نظیر که تا حدی از میزری راب راینر محصول سال 1990 الهام گرفته‌است، آثار علمی تخیلی تری گیلیام را هم در جلوه‌های بصری خود یادآور می‌شود. در سال 2020 اعلام شده‌است، که بازسازی این فیلم در ایالات متحده انجام می‌شود.

8. راهروهای نجواگر (Whispering Corridors)

فیلم‌های کره‌جنوبی در دهه ۷۰ به لطف رژیم استبدادی این کشور تحت سانسور شدید قرار گرفتند. هنگامیکه رژیم سقوط کرد، برای فیلمسازانی مانند پارک کی هیونگ شانس دوباره‌ای ایجاد شد. این دسته از هنرمندان که مجبور شده‌بودند روی ایده‌های هیجان‌انگیزتر خود سرپوش بگذارند، حالا می‌توانستند بر موج جدیدی از خلاقیت سوار شوند. همین موضوع بود که سینمای کره را به شدت برانگیخت.

راهروهای نجواگر نتیجه همین بازپروری ایده‌ها است. این اثر سینمایی دقیقا از نوع فیلم‌هایی است، که نظام‌های استبدادی به‌راحتی آن را سرکوب می‌کند. داستان این فیلم درواقع یک کیفرخواست تندوتیز درباره سیستم آموزشی کشور کره است، که معلمان بدرفتار و بی‌کفایت را از طریق یک نیروی ماوراء‌طبیعی تنبیه جدی می‌کند. این فیلم اولین قسمت از مجموعه 5 قسمتی راهروهای نجواگر محصول سال 1998 است.

9. منطقه امنیتی مشترک (Joint Security Area)

منطقه امنیتی مشترک پارک چان ووکا، نه انرژی و پویایی و نه خونخواهی فیلم‌های بعدی‌اش را دارد، اما این تریلر معمایی قتل و جنایت به همان اندازه خیره‌کننده و تاثیرگذار است. داستان این فیلم درباره تنش‌های پس از تیراندازی نظامی و کشته شدن یک سرباز کره شمالی، بین کره‌شمالی و کره‌جنوبی است.

یک سرگرد ارتش با بازی لی یانگ آئه که بعدها ستاره فیلم بانوی انتقام اثر چان ووک شد، برای تحقیق مسئول شده و متوجه می‌شود، که تقریبا همه افراد درگیر در این پرونده دروغ می‌گوید، البته نه به دلایلی که بلافاصله آشکار شود. منطقه امنیتی مشترک محصول سال 2000 سینمای کره، با استفاده از تنش همه‌جانبه بین کره‌شمالی و کره‌جنوبی برای انتقال آسیب‌هایی که این درگیری بر شهروندان هر دو کشور وارد می‌کند، برای مدتی پردرآمدترین فیلم در تاریخ این کشور بود.

10. گنگستر، پلیس و شیطان (The Gangster, The Cop, The Devil)

یک پلیس خشن و یک سرکرده جنایتکاران که نقش دومی را ما دونگ سوک بازی می‌کند، به نیرویی می‌پیوندند که باید یک قاتل زنجیره‌ای را در سئول دستگیر کنند. همانند بهترین فیلم‌های ژانر جنایی کره‌، وون ته لی داستانی ساده را در دست می‌گیرد و به سبک خود آن را به نمایشی خیره‌کننده ارتقا می‌دهد، که حتی کلیشه‌ها در آن به چیزی غیرقابل تشخیص تبدیل می‌شوند.

این فیلم کره‌ای محصول سال 2019 پر از تعقیب‌و‌گریزهای دیوانه‌کننده ماشین، مشت‌های بی‌رحمانه و اکشن بسیار جذاب است. جالب است بدانید سیلوستر استالونه حقوق یک بازسازی بالقوه آمریکایی از این فیلم را خریده‌است و این موضوع نشان‌دهنده کلاسی است که گنگستر، پلیس و شیطان در آن قرار دارد.

11. سوزاندن (Burning)

لی چانگ دونگ، هنرمندی است که زیربنای فیلمسازی او با تسلط کامل بر حالات روحی استوار است. فیلم سوزاندن این کارگردان یک اثر سینمایی هیجان‌انگیز با ریتیمی ملایم است که براساس یک داستان کوتاه از هاروکی موراکامی ساخته شده‌است. این داستان ترکیبی از زنان گمشده، مردان عاشق، گربه‌های گرسنه و موسیقی جز را به نمایش می‌گذارد.

افسونگری بین آثار لی چانگ دونگ و نویسنده معروف ژاپنی هاروکی موراکامی آشکار به نظر می‌رسد. هر دوی این هنرمندان دوست دارند داستان‌های خود را در جهتی غیرقابل پیش‌بینی و مبهم پیش ببرند. اما لی چانگ دونگ دغدغه‌های خاص خود را درباره تضاد طبقاتی در کره و همچنین شکاف شمال جنوب را دارد. در فیلم سوزاندن هم این کارگردان یک پسر مزرعه‌دار که به نویسنده‌ای نامتعارف تبدیل شده‌است را نشان می‌دهد، که با شخصی مرموز و سرگرمی‌های شوم او درگیر می‌شود.

12. دنیای جدید (New World)

پارک هون جونگ به‌عنوان فیلمنامه‌نویس فیلم من شیطان را دیدم، در دنیای جدید حماسه‌ای خشن و گنگستری ساخته‌است، که ترکیبی آشنا از پدرخوانده و امور دوزخی محسوب می‌شود. آنچه که در روایت دنیای جدید محصول سال 2013 نبودش احساس می‌شود، با اجرای بی‌عیب‌و‌نقص کارگردان جبران می‌شود.

این فیلم داستان پیچیده یک جنگ قدرت در یک سندیکای جنایی را روایت می‌کند، که با اجراهای جذاب از لی جونگ جائه بازیگر بازی مرکب و چوی مین شیک بازیگر پیر پسر و همچنین هوانگ جونگ مین از فیلم شیون آن را زنده می‌کند. علاوه‌بر این، فیلمبردار بزرگ چونگ چانگ هون امضای خود را پای تصویر زده و فیلم را برای همیشه ماندگار می‌کند.

13. ساکت‌شده (Silenced)

پس از موفقیت جهانی بازی مرکب، نتفلیکس مجموعه‌ای از فیلم‌های کارگردان کره‌ای این اثر یعنی هوانگ دونگ هیوک را به پلتفرم خود اضافه کرد. این درام قدرتمند با بازی گونگ یو بازیگر قطار بوسان، یک شاهکار است. این فیلم براساس رویدادهای واقعی تکان‌دهنده‌ای ساخته شده‌است، که در یک مدرسه کم‌شنوایان اتفاق افتاده‌است.

در این رویداد دانش‌آموزان ناشنوا و کم‌شنوا به‌طور سیستماتیک توسط کارکنان مدرسه موردآزار قرار گرفته‌اند. با وجود موضوع سنگین این فیلم، بیش‌از چهار میلیون نفر از کره‌جنوبی برای دیدن آن به سینما هجوم آوردند. تحقیقات جنایی هم درباره این اتفاق شوم پس از اکران فیلم ساکت‌شده دوباره آغاز شد و تغییراتی در قانون با هدف حمایت از کودکان ایجاد کرد. ساکت‌شده محصول سال 2011 سینمای کره است.

14. پیر پسر (Oldboy)

سینمای کره به قبل از پیر پسر و بعد از پیر پسر تقسیم می‌شود. این اثر سینمایی که در ایران با عناوینی مانند رفیق قدیمی یا اولدبوی هم شناخته می‌شود، فیلمی است که توجه بین‌المللی را به انقلابی که در صنعت فیلم کره اتفاق افتاد، جلب کرده‌است. البته دلیل خوبی هم برای این توجه جهانی وجود دارد. این فیلم دوم از سه‌گانه انتقام پارک چان ووک، تجربه‌ای منحصربه‌فرد در ژانر خودش است.

وقتی فیلم شروع می‌شود، قهرمان داستان با بازی چوی مین سیک، به‌دلایلی که هرگز توضیح داده نشده‌است، برخلاف میل خود توسط ربایندگان در اتاقی کوچک نگهداری می‌شود. وضعیت این شخصیت پس از اینکه بعد از 15 سال آزاد می‌شود، بدتر می‌شود. او تصمیم می‌گیرد تا دریابد چه کسی دهه آخر زندگی او را از او دزدیده است و انتقام بگیرد. پیر پسر داستان پیچیده‌ای دارد که شما را بارها غافلگیر می‌کند. این فیلم محصول سال 2003 سینمای کره، طرفدران زیادی در سراسر جهان دارد.

15. همین حالا نه همان موقع (Right Now, Wrong Then)

هونگ سانگ سو، نویسنده و کارگردان پرکاری است، که در فیلم‌های کمدی از نوع خودنگر درباره‌ کارگردانان سینما که درس‌های ناخواشیندی از زندگی می‌آموزند، تخصص دارد. این هنرمند مولف ممکن است روی کاغذ شبیه یک وودی آلن کره‌ای به نظر برسد، اما ظاهرا بازیگوشی بیشتر در فیلم‌هایش نشان می‌دهد. در این داستان سرگرم‌کننده و ساختارمند، درباره کارگردان مردی داستان‌سرایی می‌شود، که هنگام گذراندن زمان در جشنواره فیلم در شهر سوون، عاشق نقاشی می‌شود، که به تازگی با او آشنا شده‌است.

ما در این فیلم یک بار کل روز را با این دو نفر می‌گذرانیم. سپس همه چیز دوباره به شکلی دیگر به ما نشان داده می‌شود، که البته تفاوت های جزئی با روند ابتدایی دارد. این تفاوت و جزییات نه‌تنها توجه شما را به خود جلب می‌کند، بلکه شما را وادار می‌کند به تأثیر پروانه‌ای جزئیات کوچک در لحظات مهم زندگی فکر کنید. همین حالا نه همان موقع یکی از دستاوردهای سینمای کره در سال 2013 محسوب می‌شود.

16. جزیره آیو (Io Island)

معمای قتل بعدی کیم کی یونگ که البته مانند خدمتکار خانه در سطح بین‌المللی شناخته‌شده نیست، قهرمانانی از جمله بونگ جون هو را در تیم سازنده دارد و به همین دلیل باید تماشایش کرد. فیلم شبیه آثار آنتونیونی در چیدمان صحنه عمل کرده‌ا‌ست و یک فضای صخره‌ای را نشان می‌دهد که تنها زنان غواص در آن زندگی می‌کنند و مردان در آن غایب هستند. تا اینکه یک روزنامه‌نگار در این جزیره از راهی ناخوشایند گم می‌شود. به سرعت، طرح داستان به روایتی ترسناک منتهی می‌شود، تا ​​ماوراء طبیعی را به نمایش بگذارد. جزیره آیو محصول سال 1977 سینمای کره، نگاهی نافذ به ناامنی مردان کره‌ای دارد و تجربه تماشای تاریکی رضایت‌بخشی را به شما هدیه می‌دهد.

17. تعقیب‌کننده (The Chaser)

اولین فیلم بلند نا هانگ جین یعنی تعقیب‌کننده یک روایت اخلاقی مبهم و بدون قهرمان واقعی است، اما به گونه‌ای که تعداد کمی از فیلم‌های هیجان‌انگیز آمریکایی آن دوره به آن رسیدند، غنی و جذاب است. این اثر سینمای کره محصول 2008 درحالیکه آشکارا مدیون فیلم‌های پارک چان است که در دوره خود به سینمای کره رونق بخشیدند، اما خشونت کمتری دارد. در نتیجه تعقیب‌کننده یک اکشن واقعی و تاثیرگذار است، که از نظر نگرشی، به درام‌های جنایی دهه 1970 بازمی‌گردد.

18. کنیز (The Handmaiden)

پارک چان ووک در فیلم کنیز محصول سال 2016، رمان جنایی سارا واترز با نام «انگشت‌ساز» را به یک تریلر معمایی بیزانسی و بسیار گیرا  تبدیل می‌کند. محیط این روایت از لندن ویکتوریایی به کره اشغالی تغییر می‌کند، تغییری که نیازمند محموله‌ای کاملا جدید از ویژگی‌های فرهنگی است، که پارک در سه بخش زیبا و احساسی ارائه می‌دهد. کنیز داستانی است بسیار هولناک از جنایتکاران، دروغ‌گوها و انتقام که به شاهکاری در کارنامه پارک چان ووک تبدیل شده‌است.

19. گلوله بی‌هدف (Aimless Bullet)

این درام بی‌نظیر درباره یک کهنه‌سرباز است که در سئول پس از جنگ به دنبال معنا و البته زندگی کردن می‌گردد. گلوله بی‌هدف پیشرفتی بزرگ برای سینمای کره محسوب می‌شود. پیروزی نئورئالیستی این فیلم با بودجه ناچیز، در میان آوارهای شهری که هنوز خود را از درگیری بیرون نکشیده‌است، داستان سرباز افسرده‌ای را روایت می‌کند که تلاش می‌کند با حقوق اداری ناچیز خود، امرارمعاش کند.

دندان‌درد این شخصیت تصویر تیره‌ای از زندگی در کره پس از آتش‌بس جنگ ترسیم می‌کند. گلوله بی‌هدف محصول سال 1960 سینمای کره باوجود فیلمبرداری سیاه‌و‌سفید و فضای تیره‌و‌تارش؛ با تزریق امید کافی شما را از غرق شدن در ناامیدی کامل نجات می‌دهد.

20. قطار بوسان (Train to Busan)

همه افراد در شروع صبح کاری هر روز کمی احساس زامبی بودن می‌کنند. اما این ایده توسط سینماگر کره‌ای به فیلم تبدیل شده‌است. یون سانگ هو به‌عنوان کارگردان و فیلمنامه‌نویس اثر به سادگی قطار را برای به تصویر کشیدن ژانر وحشت در قالب زامبی‌ها انتخاب می‌کند. در ضمن بازیگران کاریزماتیک این فیلم به رهبری گونگ یو از بازی مرکب و کارگردانی قدرتمند، اثری تاثیرگذار در سال 2016 برای سینمای کره خلق کرده‌است.  

21. فرار از موگادیشیو (Escape from Mogadishu)

این اکشن هیجان‌انگیز داستان واقعی دیپلمات‌های کره‌شمالی و کره‌جنوبی را برای فرار از موگادیشو در جریان اتفاقات خشونت‌آمیز در سال 1991 بازگو می‌کند. شخصیت‌های سومالیایی در این فیلم بسیار لاغرند.

کارگردان ریو سونگ وان آشکار می‌کند، که چقدر برای این آدم‌ها سخت است، که این شکاف ایدئولوژیک را بپوشانند. این فیلم با سکانس‌های تعقیب‌و‌گریز ماشینی پر از حرکات جذاب دوربین است و شما را در عین آگاهی دادن سرگرم می‌کند. فرار از موگادیشیو محصول سال 2021 سینمای کره است.

22. نیمه‌شب (Midnight)

نیمه‌شب یکی از فیلم‌های سینمای کره است، که در سال 2021 اکران شده‌است. اولین بازی کوان اوه سونگ می‌تواند بهترین فیلم مهیج با محوریت قاتل سریالی کره بعد از تعقیب‌کننده و من شیطان را دیدم باشد. این درام جذاب و پرانرژی هیچ چیز تکراری ندارد. درواقع نیمه‌شب یک چرخش هوشمندانه بر روی یک فرمول کلاسیک است. قربانی نیمه‌شب این بار ناشنوا است، به این معنی که مسیریابی او به مجموعه‌ای کاملا متفاوت از مهارت‌های تعقیب‌کننده‌ بستگی دارد. نقش این تعقیب‌کننده را بازیگر بازی مرکب وی ها جون به‌طور قدرتمندی بازی می‌کند.

23. جزیره (The Isle)

در یک دهکده ماهیگیری متروک، یک زن متفاوت علاقمند به یک بازدیدکننده مرموز با گذشته‌ای آشفته می‌شود. اگر به نظرتان می‌رسد که این فیلم یک درام احساسی است، که فقط به شکلی بی‌سابقه روایت شده‌است، به این دلیل است که هنوز درگیر سوژه‌های اصلی نشده‌اید. جزیره هنگام نمایش در جشنواره هیاهوی زیادی به پا کرد، اما هدف کیم کی دوک فقط تحریک توخالی تماشاگر نیست.

این فیلم روایتش را به‌شکلی زیبا و با شکوه، شاعرانه و درعین‌حال دردناک بیان می‌کند و اگر آن را تا انتها ببینید متوجه خواهید شد که چقدر عمیق درباره حسادت و وسواس فکری صحبت می‌کند. جزیره محصول سال 2000 سینمای کره جنوبی است.

24. شیری (Shiri)

این فیلم مهیج در سال 1999 اکران شده‌است و درواقع اولین بلاک باستر عصر جدید کره محسوب می‌شود. شیری تیمی از تروریست‌های کره شمالی به رهبری چوی مین سیک بازیگر فیلم پیر پسر را دنبال می‌کند، که در صدد نابودی سئول هستند و ماموران اطلاعات کره‌جنوبی با بازی سونگ کانگ هو و هان سوک کیو سعی می‌کند جلوی آنها را بگیرند. این فیلم با فیلمبرداری متفاوت، تیراندازی در پیاده‌رو، بمب‌های ساعتی و انفجارهای عظیم خود، شانه‌به‌شانه آثار کلاسیک دهه 90 مانند راک و ماموریت غیرممکن مخاطب را سرگرم می‌کند.

25. مادر (Mother)

مادر محصول سال 2009 سینمای کره، چهارمین فیلم بونگ جون هو محسوب می‌شود. این اثر سینمایی که از برخی جهات، سبکی را دنبال می‌کند که بعدها در فیلم انگل به کار گرفته‌شد، شاید عجیب‌ترین فیلم این کارگردان باشد. مادر ترکیبی از درام روانشناختی، کمدی سیاه و معمای قتل، با یک مادرسالار سالخورده در مرکز آن است.

کیم هی جا در این فیلم نقش یک مادر مجرد بدون نام‌ونشان را بازی می‌کند، که پس از متهم شدن پسرش به قتل یک دختر جوان، تلاش می‌کند نام پسر معلول‌ذهنی خود را پاک کند. داستان فیلم ساده به نظر می‌رسد، اما لحن عجیب و پیچش‌های داستانی، آن را به عنوان یک اثر منحصربه‌فرد از کارگردانی که نمی‌تواند کار تکراری انجام دهد، ماندگار می‌کند.

26. آخرین انفجار رییس‌جمهور (The President’s Last Bang)

فیلمساز ایم سانگ سو اغلب به‌عنوان کارگردانی جنجالی در کره توصیف می‌شود، زیرا موضوعات نامتعارف و جسورانه در فیلم‌هایش به گونه‌ای بی‌پرده به تصویر کشیده می‌شود. از معروف‌ترین این فیلم‌ها می‌توان به خدمتکار خانه و طعم پول اشاره کرد، که منبع شهرت این کارگردان است. آخرین انفجار رییس‌جمهور محصول سال 2005، کمتر از دیگر آثار این کارگردان پرحاشیه نیست. این برداشت کنایه‌آمیز از ترور واقعی پارک چونگ هی رییس‌جمهور کره در سال 1979، کارگردان را به دادگاه کشاند و منجر به حذف چهار دقیقه از فیلم شد. با این وجود، این تفسیر سرگرم‌کننده برتر از نسخه وو مین هو در سال 2021، یعنی مرد ایستاده بعدی است.

27. زندگی تلخ و شیرین (A Bittersweet Life)

پس از اکران فیلم ترسناک و روانشناختی جذاب داستان دو خواهر، کیم جی وون با این ادای احترام به جان وو، توجه خود را از خشونت برداشته و آن را به سمت ژانر اکشن هیجان‌انگیز معطوف کرد. در این فیلم که محصول سال 2005 سینمای کره است، به یک قاتل با بازی لی بیونگ هان دستور داده می‌شود که مراقب معشوقه رییسش باشد و اگر معلوم شد که معشوقه به او خیانت می‌کند، زن را از بین ببرد.

وقتی او از انجام این کار امتناع می‌ورزد، ماجرا پیچیده می‌شود. این فیلم در شروعش یک چیدمان ساده دارد، اما تیراندازی‌ها و درگیری‌های بعدی به طرز ماهرانه‌ای سازماندهی شده‌اند و ماجرا را پیچیده می‌کنند. علاوه‌بر این تصویر بیونگ هون از یک قاتل با‌وجدان در این فیلم به‌طرز قابل توجهی، دلنشین است.

28. من شیطان را دیدم (I Saw the Devil)

بیهودگی انتقام موضوعی رایج در سینمای کره‌جنوبی است، اما هرگز به اندازه فیلم هیجان‌انگیز و کابوس‌وار کیم جی وون به شکلی پویا و خشونت‌آمیز ارائه نشده‌است. اگر هر یک از سه‌گانه انتقام پارک چان ووک را دیده باشید، تماشای این فیلم تجربه متفاوتی خواهدبود.

من شیطان را دیدم محصول سال 2010، یک مامور باهوش را نشان می‌دهد که از قتل وحشیانه همسر باردارش شکسته شده‌است. او در جستجوی قاتل همسرش عنانش را از دست داده و دیوانه می‌شود. او می‌خواهد مطمئن شود که قاتل همسرش با مجازاتی به سادگی زندان، رها نمی‌شود. من شیطان را دیدم از جمله فیلم‌های دست‌کم گرفته‌شده، اما بسیار زیبا است.

29. بهار، تابستان، پاییز، زمستان و دوباره بهار (Spring, Summer, Fall, Winter… And Spring)

بهار، تابستان، پاییز، زمستان و دوباره بهار محصول سال 2003، یک کندوکاو با شکوه درباره زندگی و گذر زمان است. داستان این فیلم درباره یک راهب بودایی در معبدی شناور در دریاچه‌ای دورافتاده است. هر مرحله از زندگی با فصل متفاوتی همراه است و بهار دو بار روایت می‌شود.

شاید چون هیج‌کسی نیست، که بهار را دوست نداشته‌باشد. اما علیرغم ماهیت متفکرانه فیلم، شاهکار کیم همچنان راهی برای ارتباط با هر نوع مخاطبی پیدا می‌کند. این فیلم در یک پارک ملی در کره فیلمبرداری شده‌است، جایی که درختان از سطح دریاچه مصنوعی بیرون می‌آیند و آرامشی غیرقابل‌وصف ایجاد می‌کنند. معبدی که در فیلم دیده می‌شود هم، به خاطر این فیلم ساخته شده‌است.

30. چیزی به من بگو (Tell Me Something)

یک قاتل زنجیری فاسد در این نئو نوآر کره‌ای غرق در خون و غم‌انگیز در سئول آزاد است. اعضای تکه‌تکه‌شده که در هر صحنه جنایت یافت می‌شود، همه متعلق به یک قربانی نیستند. چیزی به من بگو محصول سال 1999، تحت‌تاثیر فیلم هفت دیوید فینچر ساخته شده‌است. این فیلم زمانیکه در کره منتشر شد، موفقیت بزرگی به دست آورد و هنوز هم محبوب است. در همین حال، موسیقی متن فیلم اثر نیک کیو استرالیایی به این اثر کمک کرد، تا یک نماینده در خارج از کشور داشته باشد و آن را به یک فیلم محبوب و نوستالژی خوب در دهه 90 تبدیل کند.

31. خانواده آرام (The Quiet Family)

خانواده آرام محصول سال 1998 سینمای کره است. اولین فیلم کیم جی وون یعنی داستان دو خواهر، خانواده‌ای عجیب‌و‌غریب را دنبال می‌کند، که یک هتل را در حومه شهر اداره می‌کنند. اما در مهمانخانه میستی در این فیلم، پس از اینکه یک آواره فقط با کلید اتاقش خود را نابود می‌کند و مهمانان به‌صورت متوالی می‌میرند، همه چیز از کنترل خارج می‌شود. تاکاشی میکه، کارگردان جنجالی ژاپنی یک بازسازی از این فیلم در سال 2003 ساخته، که آن را با زامبی‌ها و نمایش‌های موزیکال غنا بخشیده‌است. اما کمیک سیاه کیم همچنان یک موفقیت منحصر‌به‌فرد است، به‌ویژه برای تیم بازیگری برجسته‌ای که به چوی مین سیک از پیر پسر و سونگ کانگ هو از انگل می‌بالند.

32. کریسمس در ماه اوت (Christmas in August)

این درام عاشقانه تاثیرگذار محصول سال 1998، درباره یک مرد مجرد با یک بیماری لاعلاج با بازی هان سوک کیو هنرپیشه فیلم شیری، که سوار یک موتور کوچک قرمز است و نگهبان پارکینگی با بازی شیم یون ها که اغلب در استودیوی عکس او در سئول رفت‌وآمد می‌کند، است.

این فیلم پس از موفقیت در گیشه در سال 1998 خود را در فرهنگ پاپ کره‌ای تثبیت کرد. از آنجاییکه سینمای کره بیشتر اوقات برای سلیقه‌های غربی در ملودرام‌های سنگین خلاصه می‌شود، کریسمس در ماه اوت به لطف مقاومتش در برابر ترفندهای احساساتی برتری دارد. این فیلم تا‌حدی با الهام از درام‌های ملایم استاد ژاپنی یاسوجیرو اوزو، قدرت آن در داستان‌گویی ساده و معنادار، آهنگ‌سازی ملایم، رنگ‌های روشن و یکی از زیباترین بازیگران کره به‌عنوان شخصیت اصلی، ارزش تماشا دارد.

33. واحه (Oasis)

مردی با مشکلات یادگیری پس از گذراندن دوران محکومیت خود به دلیل قتل غیرعمد، از زندان آزاد می‌شود. دختر قربانی او که از فلج مغزی رنج می‌برد، به تنهایی در یک آپارتمان کوچک زندگی می‌کند. خانواده‌های این دو در این درام نامتعارف که حول دو اجرای خیره‌کننده از سول کیونگ گو و مون سو ری ساخته شده‌است، دست از آنها می‌شویند. واحه یک تجربه تماشایی بی‌تردید قدرتمند است، که در جشنوراه ونیز 2002 شیر نقره‌ای بهترین کارگردانی برای لی چانگ دونگ را به دست آورد.

34. خانه خالی (3-Iron)

خانه خالی یا آهن 3 محصول سال 2004 سینمای کره‌جنوبی به کارگردانی کیم کی دوک است. این فیلم عاشقانه درباره پسر جوان بی‌خانمانی است، که به طریقی وارد خانه ثروتمندانی می‌شود، که به طور موقت خانه‌شان را خالی کرده‌اند. در یکی از این ماجراجویی‌ها، او با زنی آشنا می‌شود، که همسرش او را موردآزار قرار می‌دهد. ماجرای عاشقانه فیلم از اینجا شروع می‌شود. خانه خالی یک ویژگی متمایز دارد و آن این است که دو شخصیت اصلی در فیلم، هیچ مکالمه‌ای با یکدیگر ندارند!

35. دختر پرروی من (My Sassy Girl)

این فیلم کمدی عاشقانه درباره یک دانش‌آموز بداخلاق است، که رویای ملاقات با دختری را دارد که مثل آنهایی است، که در کتاب‌های کمیک رمانتیک می‌بیند. این فیلم محصول سال 2001، براساس یک داستان واقعی که از‌طریق یک سری پست وبلاگ آنلاین به اشتراک گذاشته‌شده،‌ ساخته شده‌است. دختر پرروی من یک موفقیت بزرگ در سراسر آسیا بود، و یکی از محرک‌های اصلی پدیده موج کره‌ای در خارج از کشور شد. همین استقبال عامل بازسازی‌هایی از فیلم، در ژاپن، هند و ایالات‌متحده شد.

منبع: مایکت