(تصاویر) رتبه‌بندی بهترین فیلم‌های واکین فینیکس

او نیز همانند بسیاری دیگر از هنرمندان مشهور هالیوودی بابت رفتارهای گاهاً غیرمعمولش مورد انتقاد قرار گرفته است؛ اما در مورد او یک نکته وجود دارد که حتی منتقدان او نیز نمی‌توانند آن را انکار کنند و آن تعهد وی به هنرش است.

هر نقشی که وی در آن ظاهر می‌شود برای بیننده کاملاً مبرهن است که با تمام جسم و روح خود به هنرنمایی می‌پردازد و این همان چیزی است که وی را به یکی از آخرین بازماندگان از بازیگرانی در سینما تبدیل می‌کند که نگاهی تئاتری و نمایشی به دنیای بازیگری در سینما دارند. 

در مقاله‌ی امروز نگاهی می‌کنیم بر بهترین فیلم‌های واکین فینیکس هنرپیشه‌ی مشهور و توانمند سینما از دیدگاه نویسنده‌ی وبسایت cbr.

۱۰) To Die For

شاید توصیف فیلم I’m Still Here (من هنوز اینجا هستم) به عنوان یک اثر خارق‌العاده، اغراق‌آمیز و غیرمنطقی باشد؛ اما با این حال به دلیل نقش‌آفرینی خاص واکین فینیکس در این اثر، هیچ‌ لیستی از بهترین نقش‌آفرینی‌های این هنرمند مشهور و توانمند بدون حضور فیلم I’m Still Here کامل نمی‌شود.

در این اثر که در قالب یک شبه مستند روایت می‌شود؛ واکین فینیکس در تاک‌شوی معروف دیوید لترمن حضور می‌یابد و اعلام می‌کند که می‌خواهد از بازیگری بازنشسته شود و موسیقی رپ را دنبال کند. در این اثر بینندگان شاهد گفتگوهایی مابین واکین فینیکس و کیسی افلک با مضامینی مثل زندگی، فلسفه و سلبریتی‌ها هستند. در این اثر واکین فینیکس چنان واقعیت و تخیل را در هم می‌آمیزد که بیننده نمی‌داند که کدام یک از صحبت‌های وی واقعی و نظر شخصی‌اش است و در کدام یک، وی صرفاً سر به سر مخاطب می‌گذارد.

نکته‌ی جالب توجه این است که حتی اهالی هالیوود نیز نمی‌دانستند که آیا وی در مورد بازنشستگی شوخی می‌کند یا از این اثر به عنوان راهی برای اعلام پایان کار خود در سینما استفاده کرده است. اتفاقی که حرفه‌ی کاری واکین فینیکس را در معرض تهدید جدی قرار داد.

می‌توان گفت که کمتر هنرمندی است که حاضر است زندگی حرفه‌ای خود را برای یک اثر هنری به لبه‌ی پرتگاه ببرد و همین مسئله نقش‌آفرینی واکین فینیکس در فیلم I’m Still Here را به یکی از خاص‌ترین، مهم‌ترین و البته قابل احترام‌ترین هنرنمایی‌های وی تبدیل می‌کند.

۸) You Were Never Really Here

در Gladiator ریدلی اسکات، واکین فینیکس نقش فردی با روحیه‌ی انتقام‌جویانه‌ی یک کودک خردسال را به تصویر می‌کشد که در حال کنترل ارتش امپراطوری روم است و زمام بسیاری از امور را در دست دارد. کومودوس گاهاً نمادی از نظم است و گاهاً نمادی از آشوب و آنارشی، حتی در پاره‌ای از اوقات جلوه‌گر هر دوی این خصلت‌ها است.

به جرئت می‌توان نقش‌آفرینی واکین فینیکس در نقش کومودوس را یکی از مهم‌ترین عوامل جاودانه‌شدن فیلم Gladiator دانست. واکین فینیکس با هنرنمایی خارق‌العاده‌ی خود، شروری منفور را به تصویر می‌کشد که هیچ‌ خط قرمزی برای وی وجود ندارد. از به قتل رساندن پدرش تا برنامه‌ریزی برای کشتن خانواده‌ی اصلی‌ترین رقیبش و بسیاری از کارهای پست انسانی و اخلاقی دیگر وی نشان می‌دهد که کومودس از هیچ عملی برای رسیدن به اهدافش فروگذاری نمی‌کند.

۶) Napoleon

فیلم Walk The Line (سر به راه باش) را می‌توان یکی از آخرین آثار تحسین‌برانگیز در میان بیوگرافی‌های موزیکال ساخته شده حول محور موسیقی‌دانان مشهور دانست. آثار اخیر تولید شده حول محور زندگی موسیقی‌دانان مشهور از جمله Bohemian Rhapsody، Rocketman و Elvis از لحاظ کیفیت فاصله‌ی بسیاری با بیوگرافی شاهکار جیمز منگولد از زندگی جانی کش افسانه‌ای دارند.

در این اثر واکین فینیکس نقش جانی کش فقید و ریس ویترسپون نقش همسر وی، یعنی جون کارتر فقید را ایفا می‌کنند. این اثر برخلاف بسیاری دیگر از آثار بیوگرافی، نه موسیقی بلکه زندگی و رابطه‌ی این زوج هنرمند را در مرکز توجه خود قرار داده است و با این حال به میراث جانی کش به عنوان یکی از بزرگترین و مشهورترین موسیقی‌دانان آمریکایی ادای احترام می‌کند.

واکین فینیکس در این اثر به زیبایی هرچه تمام‌تر دو ویژگی متضاد شخصیت جانی کش یعنی آسیب‌پذیری احساسی و جذابیت او را که از این هنرمند فقید یک شخصیت پیچیده می‌سازد را به تصویر می‌کشد. وی همچنین بسیاری از قطعات موسیقی در فیلم Walk The Line را خود شخصاً اجرا می‌کند. نقش‌آفرینی ریس ویترسپون در نقش جون کارتر فقید نیز در یک کلام تحسین‌برانگیز است؛ علی‌رغم اینکه در سال‌های اولیه‌ی انتشار این اثر زیر سایه‌ی شخصیت اصلی قرار گرفت و به آن کم لطفی شد.

۴) C’mon C’mon

The Master (ارباب) پاول توماس اندرسون روایتگر داستان فردی کوئل یک سرباز نیروی دریایی آمریکا است که پس از بازگشت از جنگ جهانی دوم گرفتار مشکلات روانی شده است و نمی‌تواند خود را با جامعه انطباق دهد.

فردی با شخصی به نام لنکستر داد با بازی فیلیپ سیمور هافمن فقید آشنا می‌شود که رهبر یک فرقه‌ی مذهبی به نام The Cause است. او به تدریج به داد و آموزه‌هایش علاقه‌مند می‌شود و به همراه داد و سایر اعضای خانواده‌ی وی رهسپار سفری برای ترویج آموزه‌های او می‌شود.

می‌توان شخصیت داد و فرقه‌ی وی را الهامی غیرمستقیم از ال.ران هابارد و فرقه‌ی بحث‌برانگیزش یعنی ساینتولوژی دانست. در این اثر برخلاف سایر آثار مشابه به جای اینکه به خود فرقه و اعضای اصلی آن پرداخته شود به این موضوع می‌پردازد که چگونه یک فرد تنها که از همه‌جا بریده است جذب چنین تفکراتی می‌شود و خود را وقف آن می‌کند.

واکین فینیکس در این اثر نقش شخصی پوچ را به تصویر می‌کشد که علی‌رغم اینکه درون‌مایه‌ی ساده‌ای دارد؛ اما هیچ‌وقت مخاطب به اعماق ذهن فردی کوئل دست نمی‌یابد. فیلم روایتی دوپهلو از وقایع را به مخاطبان ارائه می‌دهد و تفسیر بسیاری از سکانس‌ها از جمله پایان‌بندی آن به دید و نتیجه‌گیری بیننده وابسته است.

هنرنمایی خارق‌العاده و تحسین‌برانگیز واکین فینیکس، فیلیپ سیمور هافمن فقید و امی آدامز برای آن‌ها نامزدی و جوایز متعددی به ارمغان آورد که از اهم آن‌ها می‌توان به ۳ نامزدی اسکار اشاره کرد. پاول توماس اندرسون از فیلم The Master به عنوان فیلم مورد علاقه‌ی خود در میان آثارش یاد می‌کند.

۲) Joker

منبع: faradeed-189691