ا تصمیم شورای عالی ستاد بازی‌های آسیایی کشورمان، تیم‌ملی امید با نفرات زیر21 سال، راهی جاکارتا خواهد شد تا فوتبالیست های جوان در بزرگترین تورنمنت ورزشی قاره كهن، به دفاع از نام فوتبال ایران بپردازند. فوتبال ایران همواره در سطح قاره آسیا مدعی برتری و اولی بوده اما خواسته یا ناخواسته در رده‌های پایه نتوانسته آن‌طور که باید و شاید به رقابت با دیگر کشورهای آسیایی بپردازد. می‌توان گفت تنها نقطه روشن در فوتبال پایه کشورمان، حضور نوجوانان در یک چهارم نهایی جام جهانی 2017 بود و در سال های اخیر به جز این اتفاق، افتخار دیگری در رده های پایین تر از بزرگسال دیده نمی‌شود.
آزمونی که شکست خورد
حال، فدراسیون فوتبال با نگاه به المپیک 2020 تصمیم گرفته نفرات جوان را به جای نفرات زیر23 سال یا به قول ما ایرانی ها رده امید، عازم بازی‌های آسیایی کند تا آن‌ها برای انتخابی المپیک و شکستن طلسم 44 ساله فوتبال ایران به خوبی میدان دیده و با تجربه شوند. البته این ماجرا تجربه جدیدی نیست و فوتبال ما چهارسال پیش نیز تصمیم گرفت تحت هدایت نلو وینگادا، روزبه چشمی، محمدرضااخباری، کاوه رضایی، محمدناصری، مهدی مهدی پور، یوسف وکیا، علی کریمی، مهدی شریفی، یعقوب کریمی، وحید حیدریه، حجت صدقی، محمد دانشگر، فرشید اسماعیلی، شهریار شیروند،محمدحسین کنعانی زادگان، مرتضی پورعلی گنجی، آرش رضاوند، محمدرضا خانزاده، احسان پهلوان و محسن مسلمان که در آن زمان فوتبالیست های زیر 21سال بودند را عازم باز‌ي‌های آسیایی اینچئون کند. تجربه اول ایران از این تصمیم، تجربه خوبی نبود. فوتبالیست‌های جوان ایران در آن زمان با شکست چهار بر يك مقابل ویتنام و تساوی يك بر يك مقابل قرقیزستان، در دور گروهی بازی‌های آسیایی حذف شدند و همه را نا امید کردند. این تیم با کمی تغییرات در مرحله انتخابی المپیک2016 نیز نتوانست انتظارات را برآورده کنند. در حالی‌که تیم خاکپور پیش از آغاز مرحله انتخابی المپیک ریو به هلند رفت و اردوی خوبی را در آنجا برگزار کرد و همگان امیدوار بودند که این تیم بتواند سرانجام چراغ فوتبال ایران را در بزرگترین تورنمنت ورزشی جهان روشن کند اما پس از صعود از گروه A آسیا به عنوان تیم دوم، مقابل ژاپن سه بر يك شکست خورد تا طلسم المپیک همچنان پایدار باشد! کنار گذاشتن بهنام برزای که در اردوی هلند نیزکاپیتان امیدهای ایران بود و همچنین انتقال روزبه چشمی به مرکز خط دفاع ایران از مهم‌ترین دلایل فنی‌اي بود که کارشناسان معتقد بودند باعث عدم صعود ایران به المپیک 2016 شد.
در آن دوره فدراسیون فوتبال، خاکپور را به کرانچار ترجیح داد اما امروز تصمیم گرفته با استفاده از کرانچار، تجربه تلخ گذشته را شاید تبدیل به یک موفقیت شیرین کند.
ریسک دوباره
تیم ملی امید ایران بازهم با فوتبالیست‌های زیر 21سال یا همان رده جوانان عازم بازی‌های آسیایی می‌شود. این تیم با کادر فنی کرانچار، شاهرودی و بختیاری زاده باز هم چشم امیدی برای فوتبال ایران است. همگروهی ایران با کره شمالی، عربستان و میانمار در نگاه اول نسبت به دوره قبل سخت‌تر و دردسر آفرین‌تر است اما نباید فراموش کرد که اکنون این تیم یک کادر فنی، باتجربه بیشتر و بهترِ میدانی حداقل در فوتبال آسیا دارد. تیم امید ایران با مهدی امینی، محمد آقاجانپور، محمد مسلم پور، مهدی رحیمی، علیرضا ارتا، محمد سلطانی مهر، یونس دلفی، محمد امین اسدی، محمد مهدی مهدیخانی، محمدرضا آزادی، مهدی قائدی، شهاب عادلی، سید ابوالفضل رزاق پور، رضا جبیره، احمدرضا احمدوند ، امیر روستایی، سینا زامهران، شاهین عباسیان، محمد خدابنده لو و عارف آقاسی راهی جاکارتا می‌شود تا فوتبال ایران برای دومین‌بار جایگزینی رده جوانان با رده امید را تجربه کند.
ذات فوتبال ایران و سطح بالای انتظارات
بدون شک توقع مخاطبان از ملی‌پوشان فوتبال در بازی‌های آسیایی بالاست. فوتبال ایران در بازی‌های آسیایی صاحب سه عنوان قهرمانی در سال‌های 1974، 1990 و 1998 است. علاوه براین یک نایب قهرمانی در اولین دوره(1951) و دو بار حضور در مرحله یک چهارم نهایی(1982 و 1986) نیز در کارنامه او دیده می‌شود.
از سال 2002 نیز که قرار شد تیم‌ها با نفرات زیر23 سال در این تورنمنت شرکت کنند، ایران یک قهرمانی تحت هدایت برانکو، یک مقام سومی تحت هدایت غلامحسین پیروانی(2006) و یک مقام چهارمی تحت هدایت سیموئز برزیلی(2010)، را به دست آورده است. با این حساب به نظر می‌رسد اهالی فوتبال عدم نتیجه گیری و کسب مقام را در جاکارتا قبول نخواهند کرد؛ هرچند که نگاه فدراسیون به آینده و بازی های المپیک 2020 باشد. در واقع می توان گفت، موفقیت در بازی‌های آسیایی نشان می‌دهد پشتوانه خوبی برای صعود به المپیک خواهیم داشت و می‌توان به شکستن طلسم 44ساله بیش از پیش امیدوار بود و در طرف مقابل این قضیه اگر نمایش و نتیجه قابل قبولی در بازی‌های آسیایی را مشاهده نکنیم، بدون شک موفقیت در انتخابی المپیک 2020 نیز در هاله ای از ابهام قرار خواهد گرفت. البته نباید فراموش کنیم که فوتبالیست های ایرانی قرار است در کشور اندونزی با یک رده سنی بالاتر از خود به رقابت بپردازند اما در هر حال، آنچه در ذات فوتبال ایران است به دوستداران آن اجازه نمی‌دهد که عدم نتیجه گیری در بازی های آسیایی را بپذیرند. این ذات فوتبال از نظر مخاطبان فوتبال کشورمان نیاز به هدایت و مدیریت درست و استاندارد دارد تا بتواند به موفقیت‌های بین المللی برسد و اگر این اتفاق نیفتد، آن‌ها بدون شک مقصر اصلی را در ابتدا کادرفنی و سپس تصمیم‌گیران و مدیران فوتبال کشور می‌دانند. بنابراین می‌توان گفت امروز فدراسیون فوتبال شجاعت به خرج داده و با علم بر اینکه ممکن است تیم ایران در بازی‌های آسیایی به نتیجه خوبی دست پیدا نکند و دوباره پرونده عدم نتیجه گیری در رده‌های پایه ملی باز شود، یک بار دیگر با نگاهی به آینده تصمیمی پایه ای گرفته تا شاید این بار شانس فوتبال ایران برای صعود به مرحله نهایی المپیک به صد در صد نزدیک شود.
ضمانتی برای آینده وجود ندارد
امير حاج‌رضايي/ كارشناس فوتبال
تيم‌ملي زير 21 سال ايران با تصميم ستاد عالي بازي‌هاي آسيايي به جاي تيم‌ملي اميد راهي رقابت‌هاي آسيايي جاكارتا خواهد شد. برخي كارشناسان اعتقاد دارند اين موضوع باعث مي‌شود در آينده تيم‌ملي قوي‌تري داشته باشيم و با ميدان دادن به جوانان، زمينه تجربه‌سازي آن‌ها را فراهم كنيم اما نظر شخصي من اين است كه براي آينده‌سازي نبايد يك نسل را بسوزانيم. به طور كلي مسابقات در مقاطع سني مختلف در دنيا وجود دارد و هر مقطعي بايد در مسابقات مربوط به خودش شركت كند. ما بعد از آنكه سال‌ها از نتيجه‌گيري دور بوديم، تصميم به آينده‌سازي گرفته‌ايم. اين آينده نگري به حذف تعدادي جوان زير 23 سال منجر مي‌شود؛ هرچند كه ممكن است در آينده نتايج درخشاني با همين جوانان بگيريم اما چرا بايد حق جواناني كه اجازه حضور در مسابقات را ندارند، خورده شود؟ برخي مي‌گويند اين تيم در حال آماده‌سازي براي مسابقات المپيك است و به دليل آنكه المپيك دو سال ديگر برگزار مي‌شود، مي‌توانيم روي جوانان‌مان حساب و با ميدان دادن به آن‌ها، ملي‌پوشان را آماده تقابل با تيم‌هاي مطرح كنيم. من معتقدم تصميم درستي گرفته نشده اما اميدوارم در نهايت اتفاقات خوبي رخ بدهد. ما تا المپيك 2020 دو سال فرصت داريم و نمي‌توانيم ضمانت بدهيم كه در آينده موفق خواهيم شد. همه اين اتفاقات بستگي به شرايط سخت‌افزاري و نرم افزاري دارد كه ما در ماه‌هاي آينده خواهيم داشت. بنابراين نمي‌توان گفت به صرف ميدان دادن به جوانان، به المپيك 2020 صعود مي‌كنيم و نتيجه مي‌گيريم. در اين دو سال بايد بازيكنان‌مان را زير نظر بگيريم و همين موضوع باعث پيشرفت مي‌شود اما چه تضميني وجود دارد كه پيشرفت‌مان اتفاق بيفتد؟
ریسک بزرگ و خطر شکست اعتماد به نفس
بيژن ذوالفقارنسب/ كارشناس فوتبال
اعزام تيم‌ملي جوانان به رقابت‌هاي آسيايي جاكارتا از چند جنبه قابل بررسي است. اين اتفاق در دوره قبلي نيز رخ داد و نتايج ضعيفي به دست آمد. اميدوارم با توجه به تجربه‌اي كه از دوره گذشته كسب كرديم، نتايج درخشاني بگيريم و دست كم بتوانيم به المپيك صعود كنيم. كادرفني فعلي بهتر از وينگادا هستند و زلاتكو كرانچار شخصيت خوبي است و دانش فني بالايي دارد. اعتبار كادرفني فعلي به نتايجي است كه در مسابقات مي‌گيرند اما فراموش نكنيد مسابقات زير 21 سال با رقابت‌هاي زير 23 سال تفاوت جدي دارد. بازيكنان از نظر تكنيكي و جسماني ضعيف‌تر از بازيكنان حريف هستند؛ بنابراين كار دشواري براي نتيجه گيري خواهيم داشت اما ما در مسابقات آسيايي همواره مدال گرفته‌ايم و اگر اين بار نتوانيم مدالي كسب كنيم، از نظر رواني به بازيكنان و كادرفني فشار وارد مي‌شود و نمي‌توان با اطمينان گفت كه در آينده مي‌توانند اعتماد به نفس از دست رفته خود را بازيابي كنند يا خير. رقابت‌هاي آسيايي در مقايسه با المپيك، سطح پايين‌تري دارند و اگر قرار به آزمون و خطا باشد، در آسيا بايد انجام شود اما هر آزموني دو جنبه دارد. ممكن است شما با اشتباهات خودتان، آزمون را ببازيد و هرگز نتوانيد روحيه از دست رفته‌تان را كسب كنيد. از سوي ديگر نيز ممكن است با سربلندي از آزمون بيرون بياييد و موفقيت خود را تضمين كنيد. من معتقدم كادرفني با گرفتن چنين تصميمي، ريسك بزرگي كرده اما هر نتيجه‌اي بگيرند، بايد به فكر آينده باشند. در واقع فارغ از نتيجه، آنچه اهميت دارد اينكه اين جوانان بتوانند ميدان ديده شده و راهي المپيك شوند. به هر ترتيب براي كادرفني و بازيكنان آرزوي موفقيت دارم و مطمئن هستم مي‌توانند سربلند به كشورمان باز گردند.
