جریمه‌های مالی سنگین برای باشگاه‌ها شیوه ای که این کمیته برای پیشگیری از جرائم در نظر گرفته است. البته محرومیت انضباطی هم همچنان در دستور کار قرار دارد اما ظاهرا جریمه مالی بیشتر در دستور کار قرار گفته است. اما پرسش اصلی این جا مطرح می‌شود که این جریمه‌های مالی تا چه اندازه توانسته از تکرار تخلفات جلوگیری کند؟ آنچه از جنجال‌های پیش‌آمده در لیگ برتر برمی‌آید این است که این جریمه‌های مالی جز این که به منبع درآمدی برای فدراسیون فوتبال تبدیل شده است دیگرهیچ تاثیر نداشته است. به هر حال در این سال‌ها عادت کرده‌ایم در آرای صادره، جرائم نقدی پررنگ‌تر از محرومیت‌ها باشد. گویی یکی از وظایف کمیته انضباطی درآمدزایی برای فدراسیون فوتبال است. در برخی موارد انتظار می‌رود حداکثر محرومیت برای بازیکن یا مربی خاطی لحاظ شود اما حداقل محرومیت در نظر گرفته می‌شود و جریمه نقدی بسیار سنگین. باز اگر جرائمی که از سوی کمیته انضباطی برای باشگاه‌ها در نظر گرفته می‌شود صرف فرهنگ‌سازی در استادیوم‌ها شود قابل درک و تحمل است اما همان طور که اشاره شد این جرائم بیشتر نقش درآمدزایی برای فدراسیون فوتبال پیداکرده است و شاید به نوعی بتوان گفت فدراسیون فوتبال از تکرار این حوادث خرسند می‌شود چراکه به دنبال این حوادث کمیته انضباطی از دم همه را جریمه و کسب درآمد می‌کند. احکامی که در آن فدراسیون فوتبال ذی‌نفع است به راحتی اجرا می‌شود و این طور نیست که همانند رای صادره از سوی کمیته انضباطی به سود مربی و بازیکن بی‌اثر باشد. بازیکن یا مربی تا جریمه را به حساب فدراسیون فوتبال واریز نکند حق ورود به میدان را نخواهد داشت و در مورد باشگاه هم که مستقیم از پول سازمان لیگ آن ها برمی‌دارند. اولین سوال که پس از صدور این جرائم مالی عجیب‌وغریب و سنگین به وجود می‌آید، اینجاست که مثل جرائم مالی انضباطی قبلی، این پول در کجا هزینه می‌شود و چه سرنوشتی در انتظار پول‌های میلیاردی از جیب سرمربیان و باشگاه‌هاست. جدا از اینکه جرائم مالی به‌عنوان عامل بازدارنده در فوتبال در نظر گرفته‌شده اما به شکل عجیبی جرائم همیشه سنگین‌تر شده که هیچ فایده‌ای هم نداشته و فدراسیون نیز درآمدزایی چشمگیری از این مسئله خواهد داشت؛ درآمدی که هر هفته با جرائم انضباطی به حساب فدراسیون می‌آید و محل خرج آن نامشخص است. به طور مثال تنها ۳ پرونده ملتهب این روزهای فوتبال ایران درآمدی ۴۵۰ میلیون تومانی را برای فدراسیون به همراه آورده است. داستان عجیب حسین حسینی و آن هوادار خانم ابتدا جریمه ۳۰۰ میلیون تومانی او را به دنبال آورد. بعد که گلر استقلال به موضوع واکنش نشان داد، فدراسیون ضمن محروم کردن او به مدت یک جلسه، ۳۰ میلیون تومان دیگر هم به این جریمه افزود. همچنین باشگاه استقلال هم به خاطر همین پرونده ۶۰میلیون تومان جریمه شد.در حاشیه بازی استقلال و شمس‌آذر قزوین هم فیلمی از فحاشی کیانوش رحمتی منتشر شد و حالا مربی استقلال علاوه بر تحمل یک جلسه محرومیت، ۲۰ میلیون تومان جریمه شده است. در بازی پرسپولیس با نفت آبادان هم دانیال اسماعیلی‌فرد مرتکب شادی بحث‌برانگیزی شد که نتیجه آن هم یک جلسه محرومیت و ۴۰ میلیون تومان جریمه بود. ارقام همین سه پرونده را که جمع ببندید، به رقم چشمگیر ۴۵۰ میلیون تومان می‌رسید و البته که در طول فصل ده‌ها پرونده دیگر هم روی میز کمیته انضباطی قرار دارد. به‌عنوان‌مثال می‌توانید جریمه ۲۰۰ میلیون تومانی امید عالیشاه بابت مصاحبه‌اش بعد از بازی با گل‌گهر را به یاد بیاورید. این در حالی است که تمام این جریمه‌های مالی سنگین کمترین اثر را در کم شدن مشکلات انضباطی داشته و نه تنها حجم مشکلات را کم نکرده بلکه بر آن نیز افزوده است. به عبارت بهتر این جریمه‌ها نقش بازدارندگی نداشته چرا که اگر این گونه بود که هر هفته شاهید جنجال‌های تازه در فوتبال ایران و به ویژه لیگ برتر نبودیم.
