محققان با بررسی فیلمهای حرکت آهسته یک حرکت آکروباتیک مگسمرغ برای عبور از مکانهای باریک را مشخص کردهاند که میتواند برای طراحی پهپادها و رباتهای پرنده نیز مورد استفاده قرار گیرد.
مگسمرغها یا مرغهای مگسخوار مظهر شگفتی خلقت هستند. تصور اینکه چطور یک پرنده می تواند تا این حد کوچک باشد، شگفت انگیز است. ضمن اینکه مرغهای مگسخوار کارهایی میکنند که پرندگان دیگر از انجام آن ناتوان هستند؛ از جمله اینکه در حال توقف در هوا بال میزنند یا به عقب پرواز می کنند.
اما مسالهای که شناخته نشده، این است که چگونه این پرنده در فضاهایی کوتاهتر یا کمعرضتر از طول بالهایش پرواز میکند. پرندگان دیگر می توانند بال های خود را جمع کنند تا طول بال ها کمتر شود اما بال های مرغ مگسخوار انعطافپذیر نیست. بال های این پرنده در زمان پرواز بطور مستقیم نسبت به بدن پرنده قرار میگیرد و خم نمی شود.
با این حال این پرندگان از میان فضاهایی کمعرضتر از طول بال هایشان پرواز کرده و عبور می کنند. فیلمهای حرکت آهسته حرکت آکروباتیک این پرنده را افشا کرده است.
زمانی که این مرغ های مگسخوار به یک فضای کمعرض و باریک نزدیک می شوند، از طریق پرواز یک وری (sideways) و کاهش حرکت بال ها تا حد لرزش، از آن فضا عبور میکنند. این مفهوم که یک پرنده می تواند با خواست و اراده خود یک وری پرواز کند (نه مانند زمانی که بر اثر وزش باد شدید یک وری میشود) کاملا جدید است.
زمانی که این کار را چند بار انجام می دهند و با آن فضای مشخص آشنا می شوند، آنها استراتژی را عوض میکنند؛ آنها بطور آنی یا زودگذر بال های خود را در برابر بدن خود خم میکنند تا از حفره عبور کنند در حالی که با سرعت بیشتری حرکت میکنند و سپس زمانی که عبور میکنند، پرواز را از سر میگیرند.
مهندسان طراحی کننده پهپادها و سایر رباتهای پرنده، با آگاهی از این حرکت آکروباتیک میتوانند راه هایی برای استفاده از آن در طراحی پهپادهایی با توان عبور از مکانهای باریک ابداع کنند.
منبع: ایرنا
منبع: faradeed-182812