دانشمندان یک جزیره بهشتی پیدا کردند

به تازگی تیمی از دانشمندان و پژوهشگران زمین شناسی، یک جزیره باستانی زیر آب را کشف کردند. آن‌ها معتقد هستند که شکل گیری این جزیره به ۳۰ تا ۴۰ سال پیش باز می‌گردد.

 دانشمندان یک جزیره باستانی زیر آب را در اقیانوس اطلس جنوبی کشف کردند. این بخش از بستر اقیانوس اطلس جنوبی که دانشمندان آن را بهشت منطقه نامیده‌اند شامل عناصر با ارزش و کمیابی از جمله کبالت، نیکل، لیتیوم و عناصر کمیاب دیگری است.

تحقیقات انجام شده توسط دانشمندان دانشگاه سائوپائولو (USP) در برزیل نشان می‌دهد که Rio Grande Rise، یک فلات از جنس بازالت و مجموعه‌ای از کوه‌های دریایی در اقیانوس اطلس جنوبی، در فاصله تقریباً ۱۲۰۰ کیلومتری از سواحل برزیل واقع شده است.

قدمت این جزیره که زمانی به‌عنوان یک جزیره گرمسیری عظیم محسوب می‌شده، به توجه به مواد معدنی و ساختارهای رسوبی به ۴۰ تا ۴۵ میلیون سال پیش برمی‌گردد.

پژوهشگران نمونه‌هایی از رسوبات کف دریا را که در عمق حدود ۶۵۰ متری در Rio Grande Rise غربی لایروبی شده بودند، تجزیه و تحلیل کردند و سپس ویژگی‌های کانی‌شناسی، ژئوشیمیایی و مغناطیسی آن‌ها را مشخص کردند.

این نمونه‌ها عمدتاً حاوی خاک رس قرمز با چندین ماده معدنی از دگرسانی سنگ‌های آتشفشانی گرمسیری مانند کائولینیت (kaolinite)، مگنتیت (kaolinite)، مگنتیت اکسید شده، هماتیت (hematite) و گوتیت (goethite) بودند.

در سال ۲۰۱۸، این گروه بر اساس اکتشافات علمی انجام شده در منطقه، اظهار کردند که Rio Grande Rise زمانی یک جزیره بوده است.

Luigi Jovane، استاد دانشگاه سائوپائولو و یکی از پژوهشگران این تحقیق می‌گوید: «پژوهش و بررسی‌های ما نشان می‌دهد که این منطقه واقعا یک جزیره است، اما آنچه اکنون مورد بحث است این است که آیا این منطقه می‌تواند از نظر قانونی در فلات قاره برزیل به رسمیت شناخته شود یا خیر. از نظر زمین شناسی، ما کشف کردیم که خاک رس این منطقه پس از آخرین فعالیت آتشفشانی، در ۴۵ میلیون سال پیش شکل گرفته است. بنابر این، شکل گیری این منطقه به ۳۰ الی ۴۰ میلیون سال پیش باز می‌گردد.

او همچنین می‌گوید: برای اینکه بدانیم آیا می‌توان این منابع را به‌ صورت صحیح و کاربردی از بستر دریا استخراج کرد یا خیر، باید پایداری و تأثیرات این استخراج را بررسی کنیم. زیرا هنوز تاثیرات اکوسیستمی اقیانوس در آنجا به طور دقیق مورد مطالعه قرار نگرفته است. وقتی در یک منطقه تغییر و دستکاری صورت می‌گیرد، باید به این نکته آگاه بود که این موضوع چگونه بر حیوانات، قارچ‌ها و مرجان‌ها تأثیر می‌گذارد. علاوه بر این، باید تاثیری که این دخالت و دستکاری بر فرآیندهای تجمعی می‌گذارد را به درستی درک کرد.

در این پژوهش تیمی از متخصصان زمین شناسی، ژئوشیمی و زیست شناسی، فعالیت داشتند و مقاله‌های نگاشته شده در این مطالعه، نتیجه ۱۰ سال پژوهش است. این مقاله‌ها و نتایج این مطالعه در سه مجله‌ Materials Research and Technology, Frontiers in Marine Science , Geochemistry and Marine Geology منتشر شده است.

منبع: ایسنا