دربی 103؛ جدال حساس همسایه‌های تهرانی

 نبردی که استقلالی‌ها به عنوان میزبان از پرسپولیس پذیرایی می‌کنند. این بازی از چند جنبه برای دو تیم بسیار بااهمیت است. نخست این که تیم بازنده میدان تا هفته‌ها نمی‌تواند خودش را پیدا کند و امتیازهای فروانی را از دست خواهد داد. دوم موضوع به شرایط جدولی دو تیم مربوط است. در حال حاضر استقلالی‌ها با 42 امتیاز بر صدر جدول تکیه زده‌اند و همسایه آن‌ها یعنی پرسپولیس 39 امتیازی در تعقیب این تیم است. تیمی که جایگاه دومی را در اختیار دارد در صورت برتری مقابل رقیب هم امتیاز با استقلال خواهد شد. البته آن‌ها برای گرفتن صدر از آبی‌ها باید با اختلاف چهار گل حریف را شکست دهند که کاری بسیار دور از ذهن به نظر می‌رسد. اما این بازی دوئل دو مربی دو دیدگاه متفاوت است. جواد نکونام علاقه‌مند به فوتبال واکنش‌گراست و باتوجه به وضعیت کنونی تیم‌ها در جدول رده‌بندی، این قضیه شدت خواهد یافت و آبی‌ها احتمالا با احتیاط فراوان پا به ورزشگاه آزادی می‌گذارند. در سوی دیگر ماجرا، سرمربی برزیلی مدافع عنوان قهرمانی لیگ برتر نشان داده شیفته فوتبال تهاجمی و مالکانه است. سرخ‌پوشان حتی بعد از زدن گل هم دوباره عطش گلزنی دارند. اما این عطش ممکن است در صورت کنترل نشدن، تبدیل به بلای جان پرسپولیس شود. آن‌ها باید به مصاف صدرنشین شایسته لیگ بروند و اگر بخواهند برای زدن گل عجله کنند، ممکن است غافلگیر شوند و اوضاع برایشان بسیار دشوارتر شود. به نظر می‌رسد صبر جزو مهم‌ترین واژه‌های این بازی برای هر دوتیم، به ویژه برای تیم میهمان باشد. اوسمار قرار است نخستین داربی را در قامت سرمربی تجربه کند. ناشناخته بودن او می‌تواند نکته‌ای روشن برای جانشین یحیی گل‌محمدی باشد اما نباید از ارزش تجربه در این مسابقه ویژه غافل شد. نکونام هم به عنوان بازیکن و هم به عنوان سرمربی در این بازی حاضر بوده و اوسمار بعد از دیدارهایی که کمک‌‎مربی بود، حالا باید تصمیم‌گیر اول کادرفنی باشد. کنترل هیجانات، اتخاذ تصمیمات مناسب در جریان بازی، مدیریت مسائل حاشیه‌ای و ... جزو مهم‌ترین چالش‌های ویرا در این پیکار خواهد بود. در صورت شکست طبیعتا هجمه‌هایی به سمت او می‌آید و پیروزی، می‌تواند خیلی زود ویرا را به سرمربی محبوب و مورد اعتماد پرسپولیسی‌ها تبدیل کند. از سوی دیگر تیم تحت هدایت جواد نکونام تبحر ویژه‌ای روی ضربات ایستگاهی دارد و بارها در این فصل توانسته با استفاده از همین حربه دروازه رقبایش را باز کند و امتیازهای قابل‌توجهی را به دست بیاورد. از طرفی پرسپولیس در دیدار مقابل فولاد عملکرد ضعیفی روی ارسال‌ها داشت. باتوجه به اینکه نتیجه مساوی برای آبی‌پوشان نتیجه بهتری به‌حساب می‌آید، احتمالا ضربات ایستگاهی، می‌تواند بارزترین هدف آن‌ها برای گلزنی به پرسپولیس باشد. این‌جا هم ویرا و کادرش باید حسابی مراقب باشند و تدابیر موردنظر را بیندیشند. از سوی دیگر با آمدن عبدالکریم حسن و اوج‌گیری دانیال اسماعیلی‌فر، در کناره‌ها شاهد پیشرفت قابل‌توجه پرسپولیس طی هفته‌های اخیر بوده‌ایم. از طرفی مهدی ترابی دوباره در نیم‌فصل دوم تبدیل به همان ستاره غیرقابل‌کنترل لیگ بیست‌ودوم شده و اوستون اورونوف، خیلی زودتر از حد تصور با فوتبال ایران خود را تطبیق داده به هماهنگی جالبی با دیگر نفرات فاز تهاجمی رسیده است. با این اوصاف استفاده از فضای موجود در کناره‌های زمین می‌تواند راهی جذاب برای موفقیت برابر استقلال باشد. ابوالفضل جلالی و صالح حردانی 2 هافبک مدافع آبی‌پوشان هستند که بدون شک توسط مدافعین و هافبک‌های مرکزی حمایت می‌شوند اما بازهم عبور از آن‌ها نمی‌تواند ماموریتی غیرممکن برای شاگردان ویرا باشد. دیدار با فولاد نمونه عیان توانایی بالای پرسپولیس در ایجاد خطر روی دروازه رقبا از کناره‌های زمین بود. با این شرایط به نظر می‌رسد بازی امشب این دو تیم صحنه جذاب و تماشاگرپسندی را به تماشاگران و هواداران دو تیم هدیه دهد. نبردی که اگر در قید محافظه‌کاری مربیان دو تیم گرفتار نشود می‌تواند حتی پر گل هم از آب دربیاید. به شرط آن که هر دو تیم تنها به فکر حفظ دروازه خودی نباشند و در بخش تهاجمی هم تمام داشته‌هایشان را رو کنند. البته که حضور بازیکنانی همانند عیسی آل کثیر، مهدی ترابی، امید عالیشاه، وستون اورونوف و سروش رفیعی در پرسپولیس و همچنین گوستاوو بلانکو، جلال‌الدین ماشاریپوف و صالح حردانی در تیم استقلال که نیروهای هجومی به شمار می‌روند ظرفیت‌های یک بازی درگیرانه و پرموقعیت گل را بیشتر نمایان می‌کند. این بازیکنان ازنظر فردی و قابلیت‌های تکنیکی توانایی خلق موقعیت‌های زیبا را دارند به شرط آن که در چنبره تاکتیک‌های دفاعی مربیان اسیر نشوند. مربیانی که به این بازی فوق حساس جور دیگر نگاه می‌کنند چرا که این دیدار با همه بازی‌های دیگر کاملا تفاوت دارد. جدالی از جنس مرگ وزندگی برای دو همسایه تهرانی که از تیم قرن پیش وارد رقابتی همه یا هیچ شدند که تاکنون هم این جدال ادامه پیداکرده و حتی به سمبلی برای ارزیابی کیفیت فوتبال ایران تبدیل‌شده است.