قهرو آشتی‌های عجیب فوتبال ایران

جالب این که در همه موارد قبلی قهر و آشتی‌های سریالی صورت گرفته و آخر هم مشخص نشده که حق با کیست. در مورد اخیر یعنی اختلاف شدید نکونام با خطیر، هم همه چیز در هاله‌ای از ابهام قرار دارد و جالب این که استقلالی‌ها با چنین شرایطی بر صدر جدول تکیه زده‌اند و گزینه نخست قهرمانی به حساب می‌آیند. پیروزی بزرگ تیم فوتبال استقلال در مصاف با سپاهان باعث شد آبی‌های تهران یک قدم دیگر به قهرمانی در لیگ برتر نزدیک شده و ضمن حفظ فاصله سه امتیازی با پرسپولیس رده دومی، صدرنشینی خود در لیگ را پس از دو بازی معوقه سپاهان هم تضمین کنند تا از لحاظ جدولی و تیمی در بهترین حالت ممکن قرار داشته باشند. البته که صدرنشینی استقلال در هفته‌های گذشته هم وجود داشت و آبی‌ها توانسته بودند با نکونام از بالانشینان لیگ باشند اما آنچه شیرینی پیروزی برابر سپاهان را برای هواداران استقلال دوچندان کرد، کاهش تنش‌ها بین کادر فنی و مدیریتی تیم بود تا جایی که بعد از بازی با سپاهان دیگر هیچ مصاحبه‌ای که برد و موفقیت را در کام هواداران تلخ کند، انجام نشد. موضوعی کاملا برعکس با بیشتر بازی‌های خانگی استقلال در لیگ که هر بار آبی‌ها پیروز می‌شدند، پس از بازی شاهد مصاحبه‌هایی از سوی بازیکنان یا کادر فنی در جهت تشریح نارضایتی‌شان از وضعیت مدیریت باشگاه و پرداختی‌ها بودیم اما این از بازی با ملوان دیگر چنین جوی در تیم استقلال دیده نشد. دو نشست خبری قبل و بعد از بازی با ملوان و دو نشست خبری قبل و بعد از بازی با سپاهان بدون حضور جواد نکونام انجام شد تا سرمربی استقلال کمترین تنشی پیش و پس از بازی‌های حساس تیمش تجربه نکند. از سوی دیگر از سمت باشگاه استقلال هم دیگر از جوابیه‌ها و مصاحبه‌های پرحاشیه در خطاب به کادر فنی خبری نبود و حاصل آن هم چهار امتیاز از دو بازی دشوار خارج از خانه و در آزادی بود. البته که درست نیست نتایج به دست آمده را حاصل برقراری آرامش نسبی در فضای تیم بدانیم چه اینکه استقلال در مقاطع اختلافات آتشین بین نکونام و خطیر هم نتایج مثبتی گرفته بود و نمی‌توان این آرامش را نقش اصلی بدانیم اما برکسی پوشیده نیست که وجود یک فضای خالی از حاشیه در اطراف تیم‌هایی چون استقلال و پرسپولیس، اگر شرط کافی موفقیت نباشد، قطعا شرط لازم است. چه بسا اگر تنش و درگیری بین سرمربی و مدیرعامل بیش از این ادامه می‌یافت، در لحظاتی از فصل نمود پیدا می‌کرد که جبران آن دیگر غیرممکن بود اما حالا به نظر می‌رسد با توجه به سکوت دیکته شده‌ای که شاهد آن هستیم، احتمالا تا پایان فصل دیگر شاهد درگیری‌های لفظی یا پیغام‌وپسغام بین سرمربی و مدیرعامل و اطرافیان آن‌ها نباشیم. به‌هرحال دعوای نکونام با خطیر را هم باید در چهارچوب همان عجایب منحصربه‌فرد فوتبال ایران تعریف کرد که همیشه یگانه بود و جالب‌تر این که تیمی با این درجه از اختلاف در راس باشگاه بر صدر جدول تکیه زده است.