وی افزود: در پیش‌نویس این آیین‌نامه آمده که سینما با ظرفیت ۴۰ درصدی بازگشایی شود که این بیشتر شبیه یک شوخی است. اصلاً به این نکته توجه نشده که سینما رفتن آدابی دارد. برای مثال در این شرایطی که از سر اجبار فقط برای خرید بیرون می‌رویم، اگر قرار باشد من و همسرم خطر کنیم و به سینما برویم اصلا منطق ندارد که با فاصله سه صندلی بشینیم. اصلا اینطور فیلم دیدن ارزش ندارد، حتی اگر این پیش فرض را داشته باشیم که سینما ایمن و فیلم‌های آنچنانی روی پرده رفته است.
هنوز به زبان مشترک نرسیده‌ایم
این پخش‌کننده سینما ادامه داد: با این آیین‌نامه‌ها چیزی پیش نمی‌رود چون کارشناسی نشده است دوستان ما در سازمان سینمایی طرح و برنامه‌ای ریخته‌اند که در تدوین آن کارشناسان پخش و سینما حضور نداشته‌اند به همین ترتیب نه سینمادار، نه پخش‌کننده و نه تولیدکننده به یک زبان مشترک نمی‌رسند. باید باور کنیم مردم به قدری گرفتاری دارند که در این شرایط سینما در اولویت آخرشان قرار دارد. آن زمان که ظرفیت سینماها صددرصدی بود ما چشم به چشم هم می‌دوختیم و چنگ به‌صورت هم می‌انداختیم، حالا که ظرفیت چهل درصدی شده کدام سینماگر و پخش‌کننده‌ای حاضر به اکران فیلمش می‌شود؟ پس بازگشایی سینماها یک شوخی است.
وی با اشاره به اینکه در حال حاضر تنها راه حل این است که همه شرایط هم را درک و کمی به یکدیگر فکر کنیم، اظهار کرد: من در حال حاضر مصر هستم که تولید را شروع کنم. طبیعتاً برایم مهم است که پول‌های قبلی‌ام را از سینماها بگیرم تا تولید تازه صورت بگیرد و چرخ سینما بچرخد. اگر سینمادار پول فیلم‌های من و پولی را که برای پخش داده‌ام به من بازنگرداند، تولید هم متوقف می‌شود و این قصه منجر به آسیب دیدن چرخه اصلی سینما می‌شود.
آن زمان که ظرفیت سینماها صددرصدی بود ما چشم به چشم هم می‌دوختیم و چنگ به‌صورت هم می‌انداختیم، حالا که ظرفیت چهل درصدی شده کدام سینماگر و پخش‌کننده‌ای حاضر به اکران فیلمش می‌شود؟آشتیانی‌پور تأکید کرد: ما در این شرایط باید کمی به دیگران هم فکر کنیم، برای مثال به‌عنوان یک پخش‌کننده تا جایی که توانسته‌ام از زنگ زدن به سینماداران برای گرفتن پورسانت خودداری کرده‌ام. یعنی بابت پولی که طلب داشته‌ام، حیا به خرج داده و سعی کرده‌ام تماسی نگیریم. در حال حاضر اتفاق نامیمونی وجود دارد که نشان می‌دهد ما تنها در حال فکر کردن به خودمان هستیم و فکر نمی‌کنیم همکار دیگری در کنار ما در حال آسیب دیدن است. مادامی که هر کسی فقط به خودش و مشکلات خودش فکر کند این چرخه آسیب‌پذیرتر می‌شود و بعد از آن هم نمی‌توان امیدوار بود که تا مدت زیادی به بقا و شکل گرقتن دوباره‌اش بازگردد
آشتیانی‌پور عنوان کرد: اگر واقعاً کمی سعی کنیم انسانی‌تر به یکدیگر فکر کنیم شاید کمی گره‌ها بهتر باز شود. به هر حال کرونا مشکلی است که دامن همه ما را در ابعاد و بخش‌های مختلف چه در عرصه تولید و چه در پخش و نمایش گرفته است اما گویا باید ماورایی به قضیه فکر کنیم.
وی ادامه داد: کادر درمان این روزها به دلیل مسئولیت‌پذیری و پایبندی به عواطف انسانی از خانواده‌های خود دور مانده‌اند. کار آن‌ها و خطری که برای خود و خانواده‌شان می‌خرند با هیچ عدد و رقمی قابل محاسبه نیست، در این موضوع فقط ایثار است که معنا پیدا می‌کند در عرصه کار ما هم اگر به همین روش کار کنیم و فکر کنیم دوره‌ای شده است که باید نسبت به هم محبت داشته باشیم، حتما می‌توانیم به راهکارهای خوب برسیم در غیر این صورت با این شکل که هر کسی به فکر این است که تنها بار خود را به مقصد برساند، چیزی درست نمی‌شود. درواقع به یک گذشت و بلند نظری نیاز داریم که به جای چنگ انداختن در صورت هم و خودمحوری، به همدیگر فکر کنیم.
نیاز به از خودگذشتگی داریم
مدیر شرکت پخش «فیلم آفرین» توضیح داد: برخی مسایل سینما باعث می‌شود سینمادار با خود بگوید من نمی‌توانم هزینه‌های پرسنلی را جبران کنم و طبیعتاً به اولین چیزی که فکر می‌کند، ندادن پول صاحب فیلم است. با این شرایط تولید متوقف می‌شود. در حال حاضر من خودم انگیزه تولید ندارم، این چرخه اگر با یک زبان و حال مشترک کار نکند با چارچوب و قوانین این چنینی هم اتفاق خوبی نمی‌افتد و به نظرم خودگذشتگی افراد را می‌طلبد.
آشتیانی‌پور ادامه داد: در حال حاضر کدام سینمادار به صاحبان فیلم‌ها و پخش‌کنندگان زنگ زده که بگوید حالا که سه چهار ماه از اکران فیلم می‌گذرد آیا شما پورسانت نمی‌خواهید؟ حتی یک بار هم این اتفاق نیفتاده است. وقتی این اتفاق نمی‌افتد من به‌عنوان پخش‌کننده و تهیه‌کننده با خودم می‌گویم چه ضرورتی دارد برای این سینما دل بسوزانم. مادامی که اینچنین به مسایل نگاه کنیم، چیزی حل نمی‌شود.
انتظار نداشته باشیم دولت ناجی باشد
وی افزود: معتقدم در شرایط بحرانی دولت باید از همه زودتر آستین بالا بزند اما با این دولت، این شرایط و این وضعیت اقتصادی کاری نمی‌شود کرد. البته نباید چشممان را روی یک سری واقعیت‌ها ببندیم در حال حاضر موضوعاتی همچون سقوط قیمت نفت، رانت‌خواری، تحریم و... در کشور وجود دارد، بنابراین نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم دولت ناجی باشد، دولت در این شرایط اگر بتواند چاله‌های خود را پر کند هنر کرده است.
این تهیه‌کننده و پخش‌کننده باسابقه در پایان تأکید کرد: ما باید خودمان به فکر خودمان باشیم. توزیع و نمایش یک چرخه واقعی است و کسی نمی‌تواند به تنهایی موتور کار خود را بچرخاند اما این روزها همه به موتور خود فکر می‌کنیم. این روزها سینماداران صدایشان بلند است و از دولت می‌خواهند کمکشان کند اما توقع من این بود که به جای اینکه بگویند به ما کمک کنید، بگویند ما چندین ماه است پول صاحبان فیلم‌ها را نداده‌ایم و کمک کنید پول آن‌ها را بدهیم تا شرایط تولید مهیا شود. اما من حتی یک صدای اینچنینی نشنیدم. حتی یک نفر نگفت من به عنوان سینمادار به صاحبان فیلم‌ها بدهکارم.
