وی درباره نوع این همکاری نیز توضیح داد: من به همراه سعید آقاخانی سیناپس و طراحی اولیه قسمت‌ها را در می‌آوردیم و امیر وفایی که دیالوگ‌نویس بی‌نظیری است، دیالوگ‌ها را می‌نوشت و به فیلمنامه تبدیل می‌کرد. اولین چیزی که برای ما شرط بود این بود که در تمام سکانس‌ها در وهله اول قصه را جلو ببریم و جایی وجود نداشته باشد که قصه درجا بزند.
بنای‌مان این بود در هر سکانس شوخی کنیم
نویسنده «نون.خ ۲» اضافه کرد: من و سعید آقاخانی درباره این قصه‌ها گپ می‌زدیم و بنای مان بر این بود که در هر سکانس با یک موضوع شوخی کنیم. شوخی‌ها هم به نوعی باشد که با هارمونی و فضای کار همخوانی داشته باشند.
تنابنده با اشاره به سکانسی که پس از پخش موردتوجه مخاطبان هم قرار گرفت، گفت: در جشن انار که قرار بود یک نفر را به عنوان باغبان نمونه انتخاب کنند ما با امیر وفایی فکر کردیم که چه کار کنیم که هم قصه جلو برود هم شوخی‌های جالبی داشته باشیم و به این نتیجه رسیدیم که با جشنواره فیلم فجر شوخی کنیم و از طرفی هم سعی داریم در شوخی‌ها حد و اندازه را نگه داریم و خوشبختانه وفایی این اندازه را در دیالوگ‌نویسی به خوبی رعایت می‌کند.
بیشتر سراغ شوخی با اهالی هنر رفتیم
وی درباره اینکه چقدر نگران بودند که در «نون.خ» شوخی‌ها برخورنده نباشد؟ بیان کرد: خیلی نگرانی بابت چنین مسأله‌ای نداشتیم ولی سعی کردیم اندازه شوخی خیلی نباشد و برخورنده نباشد خوشبختانه امیر وفایی هم اندازه شوخی‌ها را خیلی خوب می‌دانست.
ذات کمدی این است که در کنار اینکه قصه جلو می‌رود نقد هم داشته باشد البته ما سعی کردیم در نقد هم اندازه را نگه داریم و یکی از رویکردهایمان این بود که بیشتر با اهالی هنر شوخی کنیم چون حس کردیم ظرفیت اهالی هنر بالاتر است. البته این روزها فضای نقد خیلی بهتر شده است و ظرفیت‌ها بالاتر رفته است
این نویسنده همچنین درباره تلاش نسبت به نقد اجتماعی در قصه نیز اظهار کرد: ذات کمدی این است که در کنار اینکه قصه جلو می‌رود نقد هم داشته باشد البته ما سعی کردیم در نقد هم اندازه را نگه داریم و یکی از رویکردهایمان این بود که بیشتر با اهالی هنر شوخی کنیم چون حس کردیم ظرفیت اهالی هنر بالاتر است. البته این روزها فضای نقد خیلی بهتر شده است و ظرفیت‌ها بالاتر رفته است.
سعید آقاخانی روی متن وسواس داشت
وی که برادر محسن تنابنده است و پیش از این نگارش فیلمنامه سریال‌های «قرعه» و «خونه یکی» را بر عهده داشته است، درباره همکاری در «نون.خ» یادآور شد: تمام قصه‌ها و طراحی‌هایی که من انجام می‌دادم در مرحله بعد با امیر وفایی و سعید آقاخانی چک می‌شد. آقاخانی خودش فیملنامه‌نویس درجه یکی است و به شکل عجیبی روی متن وسواس دارد. زمانی که که من موقعیت‌ها را طراحی می‌کردم، اگر لحظه‌ای درنمی‌آمد همان جا می‌گفت.
این نویسنده درباره حساسیت‌های آقاخانی نیز اظهار کرد: او خودش هم کرد است و به مسائل اشراف داشت و مهمترین چیز برایش این بود که شوخی‌ها برخورنده نباشد و به کردها احترام گذاشته شود.
تنابنده درباره طراحی کاراکترهای متنوع در این سریال نیز توضیح داد: ما فکر کردیم باید یک قصه اجتماعی و انسانی داشته باشیم و می‌خواستیم شخصیت‌ها واقعی و رئال باشند و آدم‌هایی باشند که دور و بر خود می‌بینیم. به طور مثال نوری آدمی است که دوست داریم چنین شخصیتی را ببینیم، او خانواده‌دوست است و رابطه‌اش با دخترانش شیرین است. از طرفی هم مردم روستا در تمام مشکلات سراغ او می‌آیند.
کاهش اغراق شخصیت مهیار با انگیزه ازدواج
وی در واکنش به اینکه برخی از شخصیت‌ها مثل «مهیار» در فصل قبل اغراق‌هایی داشتند که موردانتقاد هم قرار گرفت و در این فصل شدت اغراق‌های آن کاهش داشته است، گفت: آقاخانی چون خودش بازیگر درجه یکی است، سر صحنه هر بازیگری که کمی بازی‌هایش غلو شده می‌شد، جلوی آن را می‌گرفت. برای مهیار هم انگیزه‌ای مثل ازدواج گذاشتیم و او همانطور که در سریال تکرار می‌کند، می‌خواهد روی پای خود بایستد و طبیعتاً باید جدی‌تر می‌شد و برای همین بازی‌هایش هم کمی نسبت به فصل قبل متفاوت شده است.
تنابنده در پایان درباره اینکه چقدر ممکن است نام و کارش با محسن تنابنده برادرش مقایسه شود، گفت: برای من خیلی طبیعی است که این مقایسه‌ها صورت بگیرد و خدا را شکر که او موفق است با این حال من از همان ابتدا شروع کردم که به طور آکادمیک در حوزه هنر فعالیت داشته باشم. پیش از این هم کار تئاتر و نمایشنامه‌نویسی انجام داده‌ام.
