نتیجه این رقابت نظامی مجموعه‌ای خیره کننده از فناوری‌های جدید بود؛ هیچ چیز مانند سرمایه‌گذاری برای جنگ، منجر به توسعه تجهیزات نظامی نمی‌شود؛ فناوری جدیدی را که ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی در طول جنگ سرد توسعه دادند را در نظر بگیرید.
به گزارش خبرآنلاین، نتیجه رقابت زیردریایی‌های جنگ سرد شامل توسعه زیردریایی‌های معروف مانند «Akula-class»، «Los Angeles-class» و «Seawolf-class» بود و این رقابت منجر به برخی از پیشرفت‌های کمتر شناخته‌شده، اما همچنان مهم در فناوری شد؛ از جمله استفاده شوروی از بدنه‌های تیتانیوم در کلاس آلفا و کلاس سیرا، که برجسته‌ترین آن‌ها احتمالاً «Sierra II» بود. این زیردریایی تهاجمی اتمی یک نسخه بهبود یافته از «سیرا I» بود.
چرا تنها دو عدد «Sierra II» ساخته شده‌است؟
بدنه کاملا تیتانیومی این زیردریایی کار و هزینه زیادی داشت. در حالی که همان‌طور که گفته شد، تیتانیوم مزیت‌های بیشماری دارد، اما کار با این ماده بسیار دشوار است.
مدل‌سازی تیتانیوم برای ساخت بدنه کار ساده‌ای نیست. جوشکاری آن بسیار دشوار است و کوچکترین اشتباه در مرحله جوشکاری می‌تواند تیتانیوم را شکننده و کم استحکام کند و این یکی از دلایل اصلی است که چرا، علیرغم درگیر شدن در رقابت توسعه اجباری در طول جنگ سرد، ایالات متحده تصمیم گرفت راه اتحاد جماهیر شوروی را در مسیر توسعه زیردریایی با بدنه تیتانیوم دنبال نکند.
منبع: fararu-701833
