فوتبالیست معروف شکنجه گر ساواک بود

هادی غفاری با بیان اینکه ساواک در ورزش حضور پر رنگی داشت، اظهار کرد: فوتبالیست‌های بزرگی وجود داشتند که همکار ساواک بودند و بعد از انقلاب هم متاسفانه انقلاب خیلی به آنها بها داد. ساواکی بودند، می‌دانم، کارمند ساواک بودند؛ در شکنجه‌گاه حضور داشتند، فوتبالیست هم بودند. اینها به زور به ما گفته اند ما ساکت شویم، حرف نمی‌زدیم.
وی افزود: مُرد و رفت. نمی‌خواهم پرده‌ دری کنم. ورزش یک مجموعه‌ای بود برای آنکه فقط باند جلادی و وابسته به خودش را در ورزش داشته باشد. ورزشکاران خوب و عزیز ما هیچ کدام میدان نداشتند.
این فعال سیاسی ادامه داد: چرا باید تختی از دنیا برود؟ تختی که سالم سالم بود. بروید از خانواده تختی، از بابک بپرسید؛ آقای تختی یک روز پرونده پزشکی ندارد؛ شب بخوابد و صبح بیدار شود. ببخشید، مغز گوسفند نخورده ایم. آقای تختی چرا باید سکته کند؟ مگر در سن سکته بود؟ مرد قهرمان، سالم، بهداشتی شدید و ورزشکارانی که همه از صحنه پرت شدند و آدم‌های دیگر را می‌آوردند.
غفاری تصریح کرد: کل ساواک مخفف سازمان اطلاعات و امنیت کشور، این ساواک زیر نظر نخست وزیری بود. و دو تا دیگر، اینها زیر نظر مستقیم نخست وزیر اداره می‌شد و نخست وزیر مسئول همه اینها بود. اگر هویدا خبر نداشت، غلط کرد پذیرفت ساواک زیر نظر او باشد. این آقایی که مدعی شده شکنجه نیست، کتاب نوشته، صاحب «در دامگه حادثه»؛ مدعی شده که ساواک نبوده است. من به او می‌گویم آقای کم شرف، من که زنده هستم هنوز، بگذار حاجی غفاری بمیرد، بعد بیا و بگو.