نوجوانانی که باید شالوده اصلی تیم ملی را در سال‌های آینده تشکیل بدهند اما پس از بازگشت از جام جهانی به‌طور عجیبی غیب شده‌اند. این در حالی است که بازیکنان تیم های انگلیس و برزیل بلافاصله بعد از پایان مسابقات در تیم های باشگاهایشان به کار گرفته شدند اما نوجوانان ایرانی بدون تیم مانده‌اند. البته در این میان یک استثنا وجود دارد. محمد عسکری که اخیرا در تیم فوتبال زیر 17 سال ایران عضویت داشت و در هر چهار مسابقه جام جهانی نوجوانان به‌عنوان بازیکن تعویضی مقابل برزیل، انگلیس، نیو کالدونیا و مراکش به میدان رفت و در پست وینگر استفاده شد، در اتفاقی غیرمنتظره توسط مارتینز به ترکیب فولاد رسید و از ابتدا برابر استقلال بازی می‌کند. این بازیکن 17 ساله که به‌تازگی به جمع شاگردان مارتینز در فولاد خوزستان پیوسته و کیفیت خوبی از خود نشان داده، حالا بزرگ‌ترین شگفتی ترکیب تیمش و البته فوتبال ایران محسوب می‌شود و نخستین بازیکن تیم نوجوانان ایران است که از ابتدا یک مسابقه لیگ برتری را شروع می‌کند. در نقطه مقابل آرشا شکوری، گلری که در پایه‌های استقلال بالا آمد و تا چهار ماه قبل کمتر کسی او را در فوتبال ایران می‌شناخت و با دو نمایش به‌یادماندنی در آسیا و جهان خودش را بر سر زبان‌ها انداخت و کاری کرد تا همه از نمایش درخشانش درون دروازه ایران و به‌عنوان یک پدیده و آینده جدید در فوتبال صحبت کنند، تشنه بازی است.
فرزند هادی شکوری، بازیکن سابق استقلال علاوه بر اینکه در صعود ایران به جام جهانی نقش داشت، در جام جهانی نوجوانان نیز عملکرد خوبی داشت و اوج نمایش او در بازی تاریخی برابر برزیل بود که آن کامبک بدون درخشش آرشا ممکن نبود. حالا این دروازه‌بان ۱۷ ساله این روزها در اردوی هوادار تمریناتش را ادامه می‌دهد و در پی نخستین بازی رسمی فصل خود است. اتفاقی که تاکنون رخ نداده و مشخص هم نیست چه زمانی شکوری می‌تواند درون دروازه تیمش بایستد. اما نگاهی به فهرست تیم نوجوانان ایران در جام جهانی 2017 که تحت هدایت عباس چمنیان حتی به یک هشتم نهایی رسید و سپس مقابل اسپانیا شکست خورد نشان می‌دهد غیر از مهاجمانی مثل امیرحسین حسین‌زاده، اللهیار صیادمنش و یونس دلفی که لژیونر شدند و دو نفرشان در مقطعی به تیم ملی رسیدند بقیه بازیکنان حداقل تا الان که به 23 یا 24 سالگی رسیده‌اند هنوز در لیگ برتر نامی برای خود دست‌وپا نکرده‌اند و غیر از سبحان خاقانی که با حضور در استقلال کمی شهرت پیدا کرد و حالا عضوی از ذوب‌آهن است بقیه نفرات حتی در لیگ برتر هم حضور ندارند یا بسیار کمرنگ هستند، به‌طوری‌که بیشترشان فراموش‌شده‌اند. حالا و با در نظر گرفتن سرنوشت این بازیکنان شش سال بعد از درخشش در جام جهانی 2017 این پرسش به شکل جدی‌تری مطرح می‌شود که سر استعدادهای کشف‌شده توسط حسین عبدی چه خواهد آمد و آیا آن‌ها قابلیت رسیدن به تیم‌های ملی رده‌های سنی بالاتر، حضور در لیگ برتر به‌عنوان بازیکن تعیین‌کننده سپس تیم ملی بزرگسالان رادارند؟ این موضوع بسیار نگران‌کننده‌ای است چراکه فوتبال ایران در استعداد سوزی و فراموشکاری یدطولائی دارد.
