فرادید| این لحظه، 24 دسامبر 1968، دقیقاً 75 ساعت و 48 دقیقه و 41 ثانیه پس از بلند شدن فضاپیمای آپولو 8 به سمت کرۀ ماه بود؛ این اولین ماموریت سرنشین‌دار در مدار ماه بود.
به گزارش فرادید؛ سرنشینان این فضاپیما فرانک بورمن، جیم لاول و بیل آندرس در شب کریسمس وارد مدار ماه شدند. در آغاز دور چهارم از چرخش آن‌ها به دور ماه، فضاپیما از سمت مخفی ماه بیرون می‌آمد که ناگهان نمایی درخشان از سیاره آبی و سفید زمین از یکی از دریچه‌ها چشم فضانوردان را به خود خیره کرد.
آندرس فریاد زد: «آه خدای من! اونجا رو نگاه کنید! زمین داره طلوع میکنه. وای، چقدر زیباست!». خود او اولین عکس را از این منظره گرفت اما عکس او سیاه و سفید بود. لاول به تکاپو افتاد تا یک دوربین رنگی پیدا کند. آندرس گفت: «خب، فکر می‌کنم صحنه رو از دست دادیم». اما لاول از پنجره‌های شمارۀ سه و چهار نگاه کرد و فریاد زد: «هی، اینجا میشه دیدش!».
آندرس در حالت بی‌وزنی خودش را به جایی که لاول شناور بود رساند و این بار دوربین عکاسی رنگی خود را به سمت آن نشانه گرفت. لاول پرسید: «ثبتش کردی؟» پاسخ آندرس مثبت بود.
این لحظه‌ای بود که تاریخی‌ترین عکس از سیارۀ زمین ثبت شد؛ عکسی که اولین نمای تمام‌رنگی از سیاره را از فضای بیرون از آن به نمایش می‌گذاشت.
این عکس فقط یک جنبۀ علمی نداشت بلکه از لحاظ احساسی هم تاثیر بزرگی روی مردم گذاشت به طوری که به راه‌اندازی جنبش زیست‌محیطی برای حفظ این سیارۀ منحصر به فرد کمک کرد؛ سیاره‌ای که مثل یک خانۀ زیبا و گرم در دل فضای سرد و سیاه و بیکران به نظر به چشم می‌آید.
منبع: faradeed-166110
