چهرۀ متفاوت و عجیب کوچک‌ترین گراز دنیا!

فرادید| گرازها حیواناتی باهوش و کاریزماتیک هستند، اما گراز کوچولویی که قرار است معرفی کنیم، چیز دیگری است. گراز سرخ رودخانه که نام دیگرش «خوک پرزدار» است، عضوی وحشی از خانواده خوک‌هاست که در غرب و مرکز آفریقا یافت می‌شود. 

به گزارش فرادید، این حیوان با پوشش قرمزرنگ برجسته خود، رنگارنگ‌ترین عضو خانواده خوک‌هاست. روی کمر این حیوان، یک یال باریک و سفیدرنگ هست که تا روی پاهای کلفت و سیاه و سمّ تنومندش امتداد دارد. 

صورت این حیوان تا حدی شبیه شخصیت عروسکی ALF (شکل زندگی بیگانه) از کمدی آمریکایی دهه ۸۰ و تا حدی شبیه دابی جن خانگی (از داستان‌های هری پاتر) است. 

سبیل‌های گراز سرخ رودخانه از ته پوزه بلند و سیاهش بیرون زده‌اند، در حالی که چشمان سیاه براق و تیره‌اش را علائم سفید پررنگ احاطه کرده است. این علائم متضاد شکلی از استتار هستند که به آن، «رنگ‌آمیزی گیج‌کننده» می‌گویند که به واسطه آن، طرح کلی خطوط روی بدن حیوان شکسته می‌شود تا حیوان بتواند با پس‌زمینه یکی شود. 

گوش‌های این حیوان بخش اصلی ویژگی‌های او هستند. مثلث‌های مخروطی جای خود را به دسته‌های موی فوق‌العاده بلندی داده‌اند که صورت را قاب کرده و به چهرۀ غیرمتعارف حیوان، حسی جادویی بخشیده‌اند. 

گرازهای سرخ رودخانه‌ای در گروه‌های کوچکی متشکل از ۴ تا ۲۰ عضو زندگی می‌کنند. آن‌ها را می‌توان در جنگل‌های بارانی و دشت‌های مجاور آن‌ها پیدا کرد. این گرازها معمولاً نزدیک رودخانه‌ها و باتلاق‌ها پرسه می‌زنند. هر گلۀ گرازی توسط یک گراز نر هدایت می‌شود که مراقب ماده‌ها و بچه‌های آن‌ها است. 

گرازهای سرخ رودخانه‌ای با وزنی بین ۵۰ تا ۱۰۰ کیلوگرم، شاید یکی از گونه‌های کوچک‌تر خوک باشند، اما چابک و جنگجو هستند. نرها با کوبیدن سر و پوزه و شلاق زدن با دم با رقبای خود مبارزه می‌کنند و به راحتی از خانواده خود در برابر پلنگ‌ها، کفتارهای خالدار و مارهای پیتون دفاع می‌کنند. 

درون گروه، اعضاء با مجموعه‌ی مبتکرانه‌ای از صدای خرخر با هم ارتباط برقرار می‌کنند. آن‌ها در طول روز چرت می‌زنند و شب به جستجوی خوراک می‌روند. گرازهای سرخ رودخانه‌ای مانند همه خوک‌ها، همه‌چیزخوارند و هر چیزی را که پیدا کنند می‌بلعند. میوه‌ها، دانه‌ها، آجیل‌ها، تخم حیوانات، حلزون‌ها، لاشه و مارمولک‌ها همگی طعمه‌های حاضر و آماده هستند، مانند حیوانات اهلی و محصولات زراعی از قبیل گیاه کاساو. 

این حیوانات از دندان‌های خود برای حفر ریشه‌ها، پیازها و حشرات استفاده می‌کنند و می‌توانند شنا کنند و به جستجوی گیاهان آبی بروند. آن‌ها میل شدیدی به دانه‌های درخت بوکو (Balanites wilsoniana) دارند که آن را هضم‌نشده در مدفوع فیل‌ها و با دنبال کردن شامپانزه‌ها به امید برخورد اتفاقی با میوه‌های افتاده پیدا می‌کنند. 

ماده‌ها بین پایان فصل خشک در فوریه و اواسط فصل بارانی در جولای تا شش توله به دنیا می‌آورند. مادران لانه موقتی از برگ‌ها و علف‌های خشک می‌سازند و با محافظت گراز نر از بچه‌ها مراقبت می‌کنند. 

بچه‌خوک‌ها که ابتدا پوشش قهوه‌ای تیره با نوارها و لکه‌های زرد دارند، در چهار ماهگی از شیر گرفته می‌شوند و دو ماه بعد پوشش زنجبیلی آن‌ها ظاهر می‌شود. علائم تیره صورت با بلوغ کامل، حدود دو سال بعد، ظاهر می‌شوند. 

این گونه در حال حاضر در خطر انقراض نیست، اما با ادامه حملۀ گرازها به زمین‌های کشاورزی و تشدید تجارت گوشت شکار، این نگرانی وجود دارد که جمعیت محلی آن‌ها ممکن است کاهش یابد.

مترجم: زهرا ذوالقدر