پاسخ به چند سوال متداول درباره "کرونا"

دکتر فیض الله منصوری، در تشریح علائم کرونا گفت: تب، سرفه  و تنگی نفس سه علامت بارز این بیماری است، اما این بدین معنی نیست که علائم دیگر را در این بیماری نداریم. به طور مثال در درصدی از بیماران درد عضلانی گزارش شده، در برخی لرز همراه تب مطرح شده و در سه تا چهار درصد موارد حتی اسهال گزارش شده و اینها نشان می‌دهد طیف علائم بیماری وسیع است، اما سه علامت بارز آن همان تب، سرفه و تنگی نفس است.
منصوری در ادامه در خصوص ابتلای مجدد بیماران کرونایی به این بیماری گفت: این احتمال وجود دارد، اما در حد بسیار ضعیفی است که فردی که کرونا گرفته و بهبود یافته مجددا مبتلا شود.
وی در خصوص مدت زمان قرنطینه بیماران کرونایی در منزل نیز گفت: توافق عمومی در این زمینه روی 14 روز است، اما این احتمال هم وجود دارد که برخی افراد بیش از 14 روز بیماری و علائمش ادامه داشته باشد، بنابراین ترجیحا افراد باید تا بهبود کامل بیماری و رفع تمام علائم در قرنطینه بمانند.
وی در خصوص تماس افراد خانه با لباس و ملحفه و... فرد بیمار گفت: ویروس روی لباس و ملحفه مدت یک یا دو روز باقی می ماند، لذا افراد باید با دستکش به این وسایل دست بزنند و حتما دست‌های خود را بصورت مرتب با آب و صابون بشویند.
منصوری در خصوص اینکه تست کرونا برای همه افراد دارای علائم بیماری نیاز است یا نه، گفت: تست کرونا برای همه افراد دارای علامت توصیه نمی شود، چرا که نه امکانات آن فراهم است و نه ضرورتی دارد.
وی افزود: افراد دارای علامت پس از مراجعه به مراکز درمانی درصورتی که جزو گروه های پرخطر(سالمندان، زنان باردار، افراد دارای بیماری زمینه‌ای) نباشند به منزل فرستاده شده و توصیه بر قرنطینه در منزل می‌شوند. تنها در صورتی که افراد علائم شدید بیماری داشته و یا جزو گروه های پرخطر هستند، تست کرونا از آنها گرفته شده و در صورت لزوم در مراکز درمانی بستری می‌شوند.
منصوری در خصوص تفکر برخی جوانان که این بیماری را خطرناک نمی دانند، گفت: فردی که قوی و جوان است شاید راحت با این بیماری کنار بیاید، اما همین فرد جوان قطعا در خانه پدر و مادر مسنی دارد و یا حتما یکی از بستگان نزدیک مبتلا به دیابت و... دارد، بنابراین این فرد می تواند برای افراد خانواده خود یک تهدید محسوب شود.
منصوری تصریح کرد: از طرفی سیستم بهداشت و درمان توان این همه فشار را ندارد و اگر افراد از روی بی مبالاتی  به این بیماری مبتلا شوند قطعا فشار مضاعفی به این سیستم وارد خواهد شد و بیماران نیازمند کمتر از خدمات بهره مند می‌شوند و مسئولیت اجتماعی همه اینها با افرادی است که پیشگیری و مراقبت نمی‌کنند.