سه روز بعد، بمب هسته‌ای دیگری با نام مستعار "مرد چاق" که یک کپی از بمب ترینیتی بود، بر فراز شهر ناکازاکی منفجر شد. بین ۶۰ تا ۸۰ هزار نفر جان خود را از دست دادند.
در میان ترس از ساخت سلاحی با قابلیت تخریب بی سابقه توسط آلمان نازی، یک پروژه پژوهشی در آمریکا از اکتشافات جدید برای توسعه نخستین بمب هسته‌ای جهان استفاده کرد.
پروژه منهتن چه بود؟
چند روز پیش از اعلامیه پوتسدام (اولتیماتوم متفقین که خواستار تسلیم ژاپن بود)، ۷۰ دانشمند پروژه منهتن از هری ترومن، رئیس جمهور وقت آمریکا، درخواست کردند تا "الزام محدودیت" چنین تسلیحاتی را در نظر بگیرد. آن‌ها به ترومن یادآوری کردند که شکست آلمان، هدف اصلی ساخت بمب هسته‌ای را منسوخ کرده است، اما نامه آن‌ها به تاریخ ۱۷ ژوییه ۱۹۴۵ هرگز به دست رئیس جمهور آمریکا نرسید.
در تاریخ ۶ آگوست ۱۹۴۵، یک فروند بمب افکن بی-۲۹ آمریکا یک بمب هسته‌ای آزمایش نشده با نام مستعار "پسر کوچک" را بر فراز شهر هیروشیما ژاپن پرتاب کرد که ۵۸۰ متر بالاتر از سطح زمین منفجر شد. حدود ۷۰ هزار نفر جان خود را در دم از دست دادند و تشعشعات حاصل از این انفجار نیز برای چند دهه از ژاپنی‌ها قربانی گرفت. دو سوم شهر هیروشیما تخریب شد.
سه روز بعد، بمب هسته‌ای دیگری با نام مستعار "مرد چاق" که یک کپی از بمب ترینیتی بود، بر فراز شهر ناکازاکی منفجر شد. بین ۶۰ تا ۸۰ هزار نفر جان خود را از دست دادند.
سرانجام، ژاپن در ۱۵ آگوست تسلیم شد و جنگ جهانی دوم به طور رسمی در ۲ سپتامبر ۱۹۴۵ به پایان رسید.
پس از گذشت نزدیک به ۸۰ سال، بحث درباره اخلاقی بودن بمباران هسته‌ای شهر‌های هیروشیما و ناکازاکی و همچنین خطرات تسلیحات هسته‌ای تا به امروز همچنان ادامه دارد.
منبع:گانز مانیتور
منبع: fararu-689504
