فرادید| این خانه ۸۰۰ متر مربعی معروف به HMZ که در ژانویه ۲۰۲۳ تکمیل شد، در حقیقت به شکل یک مجسمه طراحی شده که می‌توانید در آن زندگی کنید. این خانه از رویکرد معمار مکزیکی، لوئیس باراگان برای خلق لحظات مرموز و اکتشافی، افزون بر فضاهای زندگی سنتی پیروی می‌کند.
به گزارش فرادید، لوسیو مونیاین به دِزین گفته است: «این خانه بر اساس این ایدۀ منحصر به فرد ساخته شده است: ایجاد فضاهایی که مسیر بین فضاهای معمولی خانگی را دراماتیک می‌کند».
لوسیو مونیاین از معمار فقید مکزیکی لوئیس باراگان الهام گرفته است
جرم، حجم، بافت و نور عناصر کلیدی هستند که ایدۀ این خانۀ متفاوت را تعریف می‌کنند.
خانه به طور کامل از بتن خام و خاکستری ساخته شده است
این خانه مستطیلی سنگین روی زمین گلف قرار دارد، جایی که ظاهر جامد آن با محیط اطرافش کاملا در تضاد است. با این حال، پنجره‌های تورفته‌ی آن که در تورفتگی‌هایی با عمق متفاوت قرار گرفته‌اند، به فضاهای داخلی چشم‌انداز وسیعی از مناظر اطراف می‌دهند.
«جرم، حجم، بافت و نور» ساختار این خانه را تعریف می‌کنند
این خانه به طور کامل با بتن خاکستری خام در قالب‌های چوبی دست ساز ساخته شده است. هر نمای داخلی و هم نمای خارجی به نور، سایه، ارتفاع و فشرده‌سازی متکی هستند.
در قسمت داخلی، کف‌ها با چوب سفت گرمسیری تزالام و سنگ تراورتن (سنگ آهک سفید) پوشیده شده‌اند.
کف‌ها از چوب سفت و سنگ تراورتن گرمسیری پوشیده شدند
سقف‌های گچی سفید فضاها را روشن می‌کنند، در حالی که فولاد و شیشه نقش برجسته‌ای در این سازه بتنی سنگین دارند.
طبقه همکف شامل فضاهای عمومی می‌شود: یک اتاق نشیمن و غذاخوری، یک آشپزخانه و یک کتابخانه که مانند تراس باز می‌شوند و اجازه می‌دهند باد در فضاهای داخلی بوزد.
خانه HMZ روی یک زمین گلف ساخته شده است
لبه شمال غربی HMZ مجموعه اصلی را در خود جای داده است. گاراژی با فضای پارک سه ماشین در گوشه شرقی خانه قرار دارد، در حالی که فضای بیرونی با ارتفاع دوبرابر در گوشه جنوبی قرار دارد، جایی که تیرهای بتنی روی آن سایه می‌اندازد.
«این خانه مفهومی غیررسمی و رضایت‌بخش دارد که به یک خانه راحت جنبه‌ای دراماتیک و مجسمه‌وار داده است.»
دو راه‌پله مارپیچ تا طبقه دوم بالا می‌روند و شامل سه سوئیت بزرگ، دو سوئیت کوچک، یک سالن استراحت مرکزی و یک راهرو می‌شوند که از طریق یک دیوار شیشه‌ای مشرف به پاسیو است.
در آینده می‌توان از دو اتاق خواب طبقه بالا که در حال حاضر اتاق خواب کودکان هستند، به عنوان اتاق مهمان یا استودیو استفاده کرد.
سقف‌های گچی سفید فضای داخلی را روشن می‌کند
مونیاین می‌گوید: «راهروها، پاسیوها، ارتفاعات دوبل، گذرگاه‌ها، تغییرات چشمگیر مقیاس و ریتم‌های دیگر، این مجسمه قابل‌سکونت را تعریف می‌کنند.»
مونیاین خاطرنشان کرده است که بزرگترین چالش این پروژه، ساخت یک فرم تمام‌بتنی بود، اما او معتقد است ناقص بودن مواد به زیبایی طرح می‌افزاید.
دو راه پله مارپیچ تا طبقه دوم بالا می‌روند
دیگر پروژه‌های بروتالیست ساخته‌شده در مکزیک شامل یک هتل خنک می‌شود که شرکت هیبرید مستقر در سیاتل و پالما مستقر در مکزیکو سیتی آن را طراحی کرده‌اند و یک خانه تفریحی مکعبی شکل که لودویگ گودفروی مستقر در مکزیکوسیتی، آن را طراحی کرده است.
مترجم: زهرا ذوالقدر
منبع: faradeed-163312
