تاثیر مدیریت اقتضایی بر عملکرد منابع انسانی

یکی از مزیت‌ها و برتری‌های سازمان‌ها بحث منابع انسانی است. بیشترین تولید ثروت در کشورهای توسعه‌یافته توسط منابع انسانی صورت‌گرفته و درصد عوامل دیگر بسیار کم است، از طرفی اقدامات مدیریت منابع انسانی باتوجه‌به زمینه آن در یک سیستم پویا و در ارتباط با محیط درونی و بیرونی بررسی می‌گردد. رویکرد اقتضایی بیانگر آن است که سازمان‌ها زمانی بیشترین بازدهی و اثربخشی را خواهند داشت که با محیطشان بهترین تناسب را داشته باشند. عوامل بی‌شماری از قبیل پیشرفت سریع فناوری و تکنولوژی و گسترش و پیچیده‌تر شدن سازمان‌ها، تغییر مدیریت در سازمان‌ها را به مسئله‌ای ضروری تبدیل کرده است. با وجود این تحولات گسترده در سازمان‌ها و محیط‌های در ارتباط با آنها مدیریت اقتضایی به کمک آمده تا بتواند با تأثیرگذاری حداکثری بر منابع انسانی بیشترین بهره‌وری و تناسب را بین محیط درون و بیرون سازمان ایجاد کند. با این رویکرد که یک مدیریت واحد نمی‌تواند در همه شرایط برای منابع انسانی جهت پیشرفت و تعالی سازمان مناسب باشد. هدف از پیاده‌سازی مدیریت اقتضایی در سازمان‌ها این است که بسته به هر شرایط بتوان نیروی انسانی را رهبری کرد که در آن موقعیت بهترین تناسب بین نیروی انسانی و محیط برقرار شود تا بتوان به بیشترین راندمان و بهره‌وری در سازمان دست یابیم؛ بنابراین رهبران ارشد سازمان‌ها بیشتر از گذشته در پی آن هستند که این شیوه نوین مدیریت را در سازمان‌های خود پیاده‌سازی و عملیاتی کنند تا بتوانند در هر شرایط بهترین عملکرد را در مقابل تغییرات ناخواسته محیطی از خود نشان دهند و در پی آن بیشترین بهره‌وری و تولید درآمد را توسط منابع انسانی خود داشته باشند؛ بنابراین این موضوع سبب اصلاح عملکرد و رفتار کارکنان خواهد شد تا بتوانند با توان حداکثری به سمت اهداف سازمانی گام بردارند.