رویداد ایران_هانی احمدزاده: ماه پایانی سال 98 و انتهای زمستان است. اسفند ماهی که همه در این موقع از سال به فکر خرید شب عید و رونق بازار بودند و این اتفاق حتی در بخش فرهنگی نیز حس می شد. در خرید سررسید و تقویم سال نو تا کتاب و محصولات فرهنگی برای دادن عیدی به کودکان و اعضای خانواده و فامیل؛ در عوض گویا اسفند امسال به گونه دیگری رقم خورد.
خیابان های شهر خلوت و مراکز خرید از تجمع ملت برای خریدن مایحتاج خود خالی است و برنامه های فرهنگی با اعلام وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در جهت حفظ سلامتی و جلوگیری از شیوع ویروس کرونا تعطیل اعلام شد.
این اتفاق اگر چه تبعات خوبی از قبیل جمع شدن خانواده در کنار هم و پرداختن به کارهای عقب مانده سالیانه و برای برخی هم البته خواندن کتاب و دیدن فیلم های بایگانی شده را در برداشت، ولی اضطراب و ترس عمومی در جهت ابتلای به این ویروس را نیز به دنبال داشت.
در این بین، آگاهی بخشی جامعه توسط دیدن ویدیوهای مرتبط به پیشگیری و اطلاع از این بیماری باعث کم رنگ شدن ترس عمومی و به تبع آن، حفظ آرامش و تسلط به شرایط نابهنگام را نیز در پی داشت.
البته به حق باید گفت: پیام های وزارت بهداشت، درمان و آموزش علوم پزشکی و تهیه اخبار درست و به موقع توسط اهالی رسانه و مدیران نهاد های ذیربط نیز بی تاثیر نبود.اینکه اهمیت نظافت در این دوره بر ما بیشتر نمایان شد، در آن تردیدی نیست و لذت بخش بودن دست دادن و دورهمی های خانوادگی و دوستان را به یادمان آورد. حتی این را نیز به ما گوشزد کرد که انسانیت ورای دورهمی ها و معاشرت کردن هاست و قدر سلامتی را باید بیش از پیش بدانیم.
هر چند که این ویروس، بدی هایی را با خود همراه داشت، اما در عوض به جامعه یادآوری کرد: قدر داشته هایمان را بدانیم و لذت معاشرت را هیچ وقت به این سادگی از دست ندهیم.
چیزی که آدمی به جهت اجتماعی بودن و نیاز درونی خود بدان محتاج است و این را باید بدانیم که با رعایت بهداشت فردی و پرهیز از تردد در اجتماعات و رعایت اصول درست پیشگیری از این بیماری می توانیم از این گذر عبور کنیم.
