نام این حیوان «Titanoboa cerrejonensis» است؛ این جانور ۵۶ تا ۶۶ میلیون سال پیش بر روی زمین می‌زیسته‌است و از جمله شکارچیان غول‌پیکر جنگل‌های گرمسیری بوده‌است.
در شمال کلمبیا در منطقه‌ای به نام سرخون، یکی از فراوان ترین ذخایر فسیلی جهان در داخل یک معدن، استخوان‌های این مار دیدنی آشکار شد. محققان دو مهره‌دار حفظ‌شده را با گونه‌های مارهای امروزی مقایسه کردند و اندازه تقریبی آن را تعیین کردند.
این مار عظیم الجثه که تصور می‌شد حدود ۱۲.۸ تا ۱۴.۳ متر (۴۲-۴۷ فوت) طول داشته باشد و وزن آن بیش از یک تن باشد، در منطقه‌ای از جنگل‌های انبوه و باتلاقی زندگی می‌کرد و احتمالاً همه حیوانات دیگر را در آن زمان به وحشت انداخته بود.
کارلوس جارامیلو، دیرینه شناس در موسسه تحقیقات گرمسیری اسمیتسونیان، به مجله اسمیتسونیان گفت:«سرخون بهترین و احتمالاً تنها پنجره روی یک اکوسیستم استوایی کامل باستانی در هر نقطه از جهان است.»
این فسیل‌ها نشان داد که این مار غول‌پیکر عضوی از خانواده «Boidae» است. تیتانوبوا احتمالاً یک گونه غیر سمی است و چندان بی شباهت به بوآهای امروزی نبوده‌است.
اما، به جای استفاده از بدن غول پیکر خود برای له کردن طعمه هایش تا حد مرگ یا کشتن آنها از طریق خفگی، می توانست یک شکارچی در کمین باشد و طعمه را با آرواره های عظیم خود ببلعد.
این طعمه‌ها احتمالاً لاک پشت‌های غول پیکر یا گونه‌های کروکودیل مانند بوده‌اند، زیرا فسیل‌هایی از آنها نیز در معدن پیدا شده‌است.
تیتانوبوا بزرگترین مار است که تا به حال زندگی کرده‌است. با توجه به بزرگ بودن آن، محققان پیش‌بینی کرده‌اند که مناطق استوایی باید در دمای متوسط حداقل 30-34 درجه سانتیگراد باشد تا متابولیسم این موجود غول پیکر را پشتیبانی کند.
منبع: خبرآنلاین
منبع: faradeed-158895
