گردشگری با چاشنی روایتگری و آگاهی

بارها اتفاق افتاده است که به مسافرت یک تا چندروزه رفته‌ایم مهم نیست محل سفر خیلی دور یا خیلی نزدیک باشد مهم این است که در کنار این مسافرت عکس‌ها و فیلم‌های بسیاری از موقعیت‌ها و مناظر بکر و جالب تهیه کرده‌ایم. رخدادهای زیبا و هیجان‌انگیز، تجربه‌ای بدیع و شگفت‌انگیز و حتی استشمام بو و صدایی که برای بسیاری حس مشترک را به همراه دارد از صدای چوبی در حال سوختن و بوی نانی در حال پخته‌شدن یا ساده‌تر از آن بوی خاک باران‌خورده. همه‌وهمه این لحظات برای کسانی که شاید در لحظه نتوانند باروبندیل جمع کنند و به سفر بروند حتی به میزان یادآوری خوشایند و مورد اقبال واقع شود. این اتفاق به‌صورت روزانه در فضای مجازی و در بستر شبکه‌های اجتماعی رخ می‌دهد؛ اما به‌صورت کاملا ابتدایی و فقط به‌منظور اشتراک گذاشتن در لحظه حال و هوایی که طی شده اما جالب است بدانید این فرایند درصورتی‌که به‌گونه‌ای حرفه‌ای‌تر و با برنامه پیش برود اثرگذاری چندین برابر بیشتر با خود به همراه خواهد داشت و نام خبرنگاری گردشگری می‌گیرد. خبرنگار گردشگری کسی است که ضمن آگاهی کامل بر مسائل گردشگری، توانایی تهیه، ثبت و ارائه اخبار و رخدادهای مربوط به حوزه گردشگری را دارد. کلیدواژه خبرنگاری گردشگری این روزها بیشتر شنیده می‌شود و دیدگاه‌ها نسبت به این موضوع رنگ و لعاب علمی‌تر به خود گرفته است. گردشگری که بخواهد نام خبرنگاری را با خود یدک بکشد یا بلعکس خبرنگاری که به‌صورت تخصصی در حوزه گردشگری بخواهد ورودی جدی داشته باشد بدون شک باید مجهز باشد به دانسته‌هایی که آن را منفک از سایر خبرنگاران و گردشگران کند. دانستن مفاهیم پایه گردشگری، فن بیان و ارتباطات، بررسی تأثیر روان‌شناسی و مردم‌شناسی در گردشگری، استفاده از مجلات، روزنامه‌ها، وب‌سایت‌ها و رسانه‌های صوتی و تصویری در حوزه گردشگری و تهیه گزارش، عکس و فیلم مربوط به رخدادهای گردشگری شاید گوشه‌ای از توانایی موردنیاز یک خبرنگاری گردشگری باشد. اما تمام این موارد یک‌سوی ماجرا است و روی دیگر سکه طلای خبرنگاری گردشگری را می‌توانیم در احترامی که افراد پس از کسب اطلاعات بیشتر نسبت به محیط‌زیست دریافت می‌کنند و به دنبال آن تلاش می‌کنند تا رد پای کمتری از خود در طبیعت برجای بگذارند جستجو کنیم.