اگزما بیماری مزمن پوستی است که به آن درماتیت اتوپیک نیز می‌گویند. در این بیماری پوست دچار التهاب و خارش و تحریک می‌شود. به نظر می‌رسد که اغلب روی صورت، دست‌ها و پاها به وجود می‌آید؛ اما می‌تواند روی هر نقطه‌ای از بدن ایجاد شود. اگزما در کودکان بسیار رایج است و ۲۰ درصد از نوزادان و یا کودکان خردسال به آن مبتلا هستند.
علائم اگزما:
علائم و نشانه های درماتیت آتوپیک (اگزما) در افراد مختلف متفاوت است و شامل موارد زیر است:
• پوست خشک
• خارش ، که ممکن است شدید باشد، خصوصاً در شب
• تکه های قرمز تا قهوه ای مایل به خاکستری خصوصاً روی دست ها، پاها، مچ پا، گردن، سینه، پلک ها، داخل خم آرنج و زانوها، و در نوزادان، صورت و پوست سر
• برجستگی های کوچک و بزرگ که ممکن است هنگام خراشیدن باعث آبکی و پوسته پوسته شود.
• پوست ضخیم، ترک خورده، پوسته پوسته شده
درماتیت آتوپیک اغلب قبل از 5 سالگی شروع می شود و ممکن است در بزرگسالی ادامه یابد. برای برخی از افراد ، به طور دوره ای شعله ور می شود و بعد از مدتی حتی برای چند سال بهبود می یابد.
اگزما بیماری مزمن پوستی است که به آن درماتیت اتوپیک نیز می‌گویند
تشخیص اگزما:
هیچ آزمایشی برای شناسایی درماتیت آتوپیک (اگزما) لازم نیست. پزشک شما با بررسی پوست شما و بررسی تاریخچه پزشکی، احتمالاً تشخیص خواهد داد. او همچنین ممکن است از پچ تست یا آزمایشات دیگر برای رد بیماریهای پوستی یا شناسایی شرایط همراه با اگزما استفاده کند.
اگر گمان می کنید غذای خاصی باعث بثورات فرزند شما شده است، در مورد شناسایی آلرژی های احتمالی غذایی به پزشک مراجعه کنید.
درمان اگزمای پوستی:
اگزما می تواند پایدار باشد. برای کنترل آن ممکن است نیاز به آزمایش های مختلفی در طی ماه ها یا سال ها داشته باشید. و حتی اگر درمان موفقیت آمیز باشد، علائم و نشانه ها ممکن است بازگردند.
این مهم است که شرایط را زود تشخیص دهید تا بتوانید درمان را شروع کنید. اگر مرطوب کردن منظم و سایر اقدامات مراقبت از خود به شما کمک نمی کند، پزشک ممکن است یک یا چند مورد از درمان های زیر را پیشنهاد کند:
در موارد شدیدتر اگزما، پزشک ممکن است کورتیکواستروئیدهای خوراکی را تجویز کند
داروهای درمان اگزما:
کرم هایی که خارش را کنترل می کنند و به ترمیم پوست کمک می کنند: پزشک شما ممکن است کرم یا پماد کورتیکواستروئید تجویز کند. بعد از مرطوب کردن ، آن را طبق دستور استفاده کنید. استفاده بیش از حد از این دارو ممکن است عوارض جانبی از جمله نازک شدن پوست ایجاد کند.
سایر کرم های حاوی داروهایی به نام مهارکننده های کلسیمینورین - مانند تاکرولیموس (پروتوپیک) و پیمکلرولیموس (ایدل) - بر سیستم ایمنی بدن شما تأثیر می گذارند. آنها توسط افراد بالاتر از 2 سال استفاده می شوند تا به کنترل واکنش پوست کمک کنند. بعد از مرطوب کردن ، آن را طبق دستور استفاده کنید. در هنگام استفاده از این محصولات از نور شدید خورشید خودداری کنید.
داروهای مبارزه با عفونت: پزشک ممکن است در صورت داشتن عفونت باکتریایی ، زخم باز یا ترک یک کرم آنتی بیوتیک تجویز کند. او ممکن است برای مدت کوتاهی از درمان آنتی بیوتیک خوراکی برای درمان عفونت استفاده کند.
داروهای خوراکی که التهاب را کنترل می کنند: در موارد شدیدتر ، پزشک ممکن است کورتیکواستروئیدهای خوراکی را تجویز کند - مانند پردنیزون. این داروها به دلیل عوارض جانبی جدی احتمالاً در طولانی مدت قابل استفاده نیستند.
دارو دوپیلوماب: از این دارو برای درمان مبتلایان به بیماری شدید استفاده می شود که به خوبی به گزینه های درمانی پاسخ نمی دهند.
درمان اگزما دست
روشهای درمانی اگزما :
پانسمان مرطوب: یک درمان موثر و فشرده برای درماتیت شدید آتوپیک شامل پیچیدن قسمت آسیب دیده با کورتیکواستروئیدهای موضعی و باندهای خیس است. بعضی اوقات این کار در بیمارستان برای افراد مبتلا به ضایعات گسترده انجام می شود زیرا این کار سخت است و به تخصص پرستاری احتیاج دارد. یا از پزشک خود در مورد یادگیری نحوه انجام این روش در خانه سؤال کنید.
نور درمانی: این روش درمانی برای افرادی استفاده می شود که یا با درمان های موضعی بهتر نمی شوند یا بعد از مداوا سریعاً عود می کند. ساده ترین شکل نور درمانی (فوتوتراپی) شامل قرار گرفتن پوست در برابر مقادیر کنترل شده از نور طبیعی خورشید است. اشکال دیگر از ماوراء بنفش مصنوعی (UVA) و ماوراء بنفش باند باریک (UVB) بصورت تنهایی یا با داروها استفاده می کنند.
اگرچه کارآمد است اما در طولانی مدت دارای اثرات مضر از جمله پیری زودرس پوست و افزایش خطر ابتلا به سرطان پوست است. به همین دلایل ، فوتوتراپی در کودکان کم تر مورد استفاده قرار می گیرد و برای نوزادان انجام نمی شود. در مورد جوانب مثبت و منفی در مورد نور درمانی با پزشک خود صحبت کنید.
مشاوره: صحبت با یک درمانگر یا مشاور ممکن است به افرادی که از وضعیت پوستی خجالت زده یا ناامید هستند کمک کند.
آرامش ، اصلاح رفتار و بیوفیدبک: این رویکردها ممکن است به افرادی که بر حسب عادت بدن خود را خراش می دهند، کمک کند.
درمان اگزما پوستی نوزادان
اگزما نوزادان :
درمان اگزما در نوزادان (اگزما نوزاد) شامل موارد زیر است:
• شناسایی و جلوگیری از تحریک کننده های پوستی
• جلوگیری از درجه حرارت شدید
• پوست کودک خود را با روغن های حمام ، کرم یا پماد چرب کنید.
اگر این اقدامات باعث بهبود بثورات نشد یا اینکه بثورات آلوده به نظر می رسد ، به پزشک کودک خود مراجعه کنید. ممکن است کودک شما برای کنترل بثورات یا معالجه عفونت به یک داروی تجویز شده نیاز داشته باشد. پزشک شما همچنین ممکن است یک آنتی هیستامین خوراکی برای کاهش خارش و ایجاد خواب آلودگی توصیه کند ، که ممکن است برای خارش شبانه و ناراحتی مفید باشد.
سبک زندگی و داروهای خانگی :
برای کمک به کاهش خارش و تسکین پوست ملتهب، این اقدامات مراقبت از خود را امتحان کنید:
• حداقل دو بار در روز پوست خود را مرطوب کنید. محصولی یا ترکیبی از محصولاتی را پیدا کنید که برای شما مفید باشد. ممکن است روغن حمام ، کرم ، پماد یا اسپری را امتحان کنید.
به جای خاراندن هنگام خارش ، سعی کنید پوست را فشار دهید
• کرم ضد خارش را در ناحیه آسیب دیده بمالید. کرم هیدروکورتیزون بدون نسخه که حاوی حداقل 1 درصد هیدروکورتیزون است می تواند خارش را به طور موقت برطرف کند. بعد از مرطوب کردن ، آن را بیش از دو بار در روز روی منطقه آسیب دیده نمالید. استفاده از مرطوب کننده ابتدا کمک می کند تا کرم دارویی بهتر به پوست نفوذ کند. بعد از اینکه واکنش شما بهتر شد ، از این نوع کرم ها کمتر استفاده کنید.
• یک داروی خوراکی ضد آلرژی یا ضد خارش مصرف کنید. گزینه ها شامل داروهای ضد حساسیت بدون نسخه (آنتی هیستامین ها) - مانند ستیریزی یا فکسوفنادین (Allegra) است. همچنین ، اگر خارش شدید باشد، دیفن هیدرامین ممکن است مفید باشد. اما باعث خواب آلودگی می شود ، بنابراین برای موقع خواب بهتر است.
• بدن خود را نخارانید. به جای خاراندن هنگام خارش ، سعی کنید پوست را فشار دهید. اگر نمی توانید از خراشیدگی آن جلوگیری کنید، ناحیه خارش دار را بپوشانید. برای کودکان ، کوتاه کردن ناخن های آنها ممکن است کمک کند و در شب از دستکش استفاده کنند.
• باند بزنید. پوشاندن ناحیه آسیب دیده با بانداژ به محافظت از پوست و جلوگیری از خراش کمک می کند.
• حمام گرم بگیرید. آب وان حمام را با جوش شیرین، جو دوسر پخته نشده یا جو دوسر کلوئیدی بپاشید - یک دانه جو دوسر ریز خرد شده که برای وان ساخته شده است (Aveeno، دیگران). برای 10 تا 15 دقیقه خیس کنید، سپس پت را خشک کنید. مرطوب کننده را در حالی که پوست هنوز مرطوب است ، بمالید.
• صابون های ملایم و بدون رنگ و عطر را انتخاب کنید. از صابون هایی استفاده کنید که بسیار مناسب و بدون آلکالین باشد. حتما صابون را کاملاً بشویید.
• از رطوبت ساز استفاده کنید. هوای گرم و خشک محیط داخلی می تواند پوست حساس را لکه دار کند و خارش و پوسته پوسته شدن را بدتر کند. دستگاه مرطوب کننده در منزل، رطوبت هوا را به داخل خانه شما می افزاید.
• لباس های خنک و نرم بپوشید. با اجتناب از پوشیدن لباس های زبر و تنگ، تحریک را کاهش دهید. همچنین در هوای گرم یا هنگام ورزش لباس مناسب بپوشید تا از تعریق زیاد جلوگیری شود.
• استرس و اضطراب را درمان کنید. استرس و سایر اختلالات عاطفی می توانند درماتیت آتوپیک را بدتر کنند. شناخت این افراد و تلاش برای بهبود سلامت عاطفی شما می تواند کمک کند.
اگزمای عصبی چیست؟
اگزمای عصبی مشابه درماتیت آتوپیک است، باعث ضخیم شدن پوست می شود. ضخامت فلس دار روی دست ها و پاها تشکیل می شود و نیز در پوست سر، کف پا، پشت دست ها ایجاد می شود. این تکه ها می تواند بسیار خارش دار شود.
اگزمای عصبی معمولاً در افرادی که انواع دیگر اگزما را دارند شروع می شود و پزشکان دقیقاً نمی دانند چه چیزی باعث آن می شود.
