انسان‌های مدرن ۷۵۰۰۰ سال پیش به اوراسیا مهاجرت کردند، جایی که با نئاندرتال‌ها برخورد کردند و با آنها تلاقی کردند؛ مطالعه جدیدی که در مجله Current Biology منتشر شده‌است نشان می‌دهد که نئاندرتال‌ها قبلاً DNA انسان را از رویارویی بسیار قدیمی تر با انسان مدرن حمل می‌کردند.
تیم تحقیقاتی به رهبری پن، شامل همکارانی از دانشگاه آدیس آبابا، دانشگاه بوتسوانا، دانشگاه فودان، دانشگاه یادبود هوبرت کایروکی و دانشگاه یائونده، نشان دادند که دودمان باستانی انسان‌های امروزی بیش از ۲۵۰۰۰۰ سال پیش به اوراسیا مهاجرت کردند؛ با گذشت زمان، این انسان‌ها از بین رفتند و جمعیتی با اجداد عمدتا نئاندرتال باقی ماندند.
الکساندر پلات، دانشمند پژوهشی ارشد در دانشکده پزشکی پرلمن و یکی از اولین نویسندگان این مطالعه، می‌گوید: «ما این بازتاب آمیختگی باستانی را پیدا کردیم، جایی که ژن‌ها از انسان‌های مدرن باستان به نئاندرتال‌ها سرازیر شدند.
این گروه از افراد بین ۲۵۰۰۰۰ تا ۲۷۰۰۰۰ سال پیش آفریقا را ترک کردند. آنها به نوعی پسر عموی همه انسان‌های زنده امروزی بودند و بسیار شبیه ما بودند تا نئاندرتال‌ها.»
این تیم با مقایسه یک ژنوم نئاندرتال با مجموعه‌ای متنوع از ژنوم‌های جمعیت‌های بومی مدرن در جنوب صحرای آفریقا به این نتیجه رسیدند.
از آنجایی که تصور می‌شود بیشتر آمیختگی انسان‌های نئاندرتال در اوراسیا اتفاق افتاده‌است، نه در آفریقا، انتظار می‌رود که تبار نئاندرتال‌ها در جنوب صحرای آفریقا محدود باشد؛ با این حال، یک مطالعه اخیر مشاهدات گیج کننده‌ای را نشان داد که چندین جمعیت زیر صحرا حاوی تکه هایی از DNA هستند که شبیه DNA نئاندرتال هستند.
این مطالعه قادر به تعیین چگونگی ورود این DNA مشابه نئاندرتال به این جمعیت‌ها نبود، آیا منشأ آن از انسان‌های مدرنی است که از آفریقا مهاجرت کرده بودند، با نئاندرتال‌ها در اوراسیا تلاقی کرده بودند و سپس بازگشته بودند، یا اینکه آیا این نتیجه یک برخورد قبلی بین نئاندرتال‌ها و انسان‌ها بوده‌است.»
از آنجایی که این مطالعه بر تعداد محدودی از ژنوم‌های پروژه ۱۰۰۰ ژنومی تکیه داشت، که همگی یک اصل و نسب مشترک نسبتاً اخیر در آفریقای مرکزی و غربی دارند، همچنین مشخص نبود که آیا DNA مشابه نئاندرتال‌ها در میان جمعیت‌های جنوب صحرا گسترده‌است یا خیر.
برای درک بهتر این که این مناطق دی‌ان‌ای شبه نئاندرتال در سراسر آفریقای زیر صحرای بزرگ چقدر گسترده هستند و برای روشن کردن منشأ آنها، تیم از مجموعه ژنومی متنوعی از ۱۸۰ فرد از ۱۲ جمعیت مختلف در کامرون، بوتسوانا، تانزانیا و اتیوپی استفاده کرد. برای هر ژنوم، محققان مناطقی از DNA نئاندرتال مانند را شناسایی کردند و به دنبال شواهدی از اصل و نسب نئاندرتال‌ها بودند.
سپس، آنها ژنوم انسان مدرن را با ژنوم متعلق به یک نئاندرتال که تقریباً ۱۲۰۰۰۰ سال پیش می‌زیسته مقایسه کردند.
برای این مقایسه، تیم یک روش آماری جدید را توسعه داد که به آنها اجازه داد منشأ DNA مشابه نئاندرتال را در این جمعیت‌های امروزی زیر صحرا تعیین کنند، خواه این مناطق مناطقی باشند که نئاندرتال‌ها از انسان‌های امروزی به ارث برده‌اند یا مناطقی که انسان‌های مدرن از نئاندرتال‌ها به ارث برده‌اند و سپس به آفریقا بازگردانده شد.
آنها دریافتند که همه جمعیت‌های زیر صحرا حاوی DNA شبیه نئاندرتال هستند که نشان می‌دهد این پدیده گسترده‌است.
در بیشتر موارد، این دی‌ان‌ای شبیه نئاندرتال از دودمان باستانی انسان‌های مدرن سرچشمه می‌گیرد که حدود ۲۵۰۰۰۰ سال پیش هنگام مهاجرت از آفریقا به اوراسیا، DNA خود را به نئاندرتال‌ها منتقل کردند. در نتیجه این آمیختگی انسان مدرن و نئاندرتال، تقریباً ۶ درصد از ژنوم نئاندرتال‌ها از انسان مدرن به ارث رسیده‌است.
منبع: خبرآنلابن
منبع: faradeed-157294
