عادل تبریزی کارگردان فیلم گیجگاه در بخشی از گفت وگو با روزنامه اعتماد درباره شرایط فیلمسازی در سینمای ایران گفت: فکر می‌کنم فیلمسازی در سینمای ایران قصه عجیب و غریبی دارد. من الان باید آدم خوشحالی باشم، چون فیلمم اکران شده، اما واقعا خوشحال نیستم. چرا؟ چون احساس خوبی برای آینده خودم ندارم. نمی‌دانم قرار است چه اتفاقی برایم بیفتد. فیلمسازی در سینمای ایران به خیلی چیزها ربط دارد.وضعیت اقتصادی روند ساخت فیلم را در سینمای ایران هموار می‌کند. یک بازیگر پولدار می‌تواند هر نقشی را که دوست دارد بازی کند، اما یک بازیگر توانا و قدرتمند باید برای نقش درجه پنج بدود تا بتواند یک لقمه نان به دست بیاورد. متاسفانه باید بگویم سینمای ایران هیچ مراقبتی از هنرمندان واقعی خود نمی‌کند.من جوانی و عشقم را پای سینمای ایران گذاشتم، تمام تلاشم را کردم بی‌حاشیه باشم و آرام بروم و بیایم و کارم را بکنم، اما نمی‌دانم برای فیلم بعدی چه باید کنم.
اوگفت: آیا اگر می‌توانستم فیلم بعدی را بسازم من آدم خوش‌شانسی بودم؟ الان همکاران خوبم که فیلم‌های درجه یک ساختند، کجا هستند؟ احسان بیگلری فیلم خوب برادرم خسرو را ساخت الان کجاست و در چه وضعیتی زندگی می‌کند؟ یک زمانی دستیار بودم و در سینما کار می‌کردم اما الان تایتل من شده کارگردان. من که نمی‌توانم هر سال فیلم بسازم پس چگونه باید از پس اوضاع معیشتی خود برآیم؟ فیلم اولم را با جان و دل ساختم و پای آن می‌ایستم .اما نمی‌دانم برای فیلم دوم چه سرنوشتی پیدا می‌کنم، دورنمایی برای آینده کاری ندارم و این واقعا بد است.
منبع: etemadonline-636142
