فرادید| دو سال پیش، وقتی تیمی از باستان‌شناسان، نقاشی یک گاو وحشی منقرض‌شده به نام auroch را روی دیوار غاری در کُوا دونز اسپانیا، واقع در میلارِس، نزدیک والنسیا شناسایی کردند، دریافتند با یک نقاشی مهم روبرو هستند. اسپانیا دارای بیشترین شمار غارهای هنری پارینه سنگی است، اما بیشتر آن‌ها در منطقه شمالی کشور متمرکز شده‌اند و تعداد کمی در ایبریای شرقی ثبت شده‌اند.
به گزارش فرادید، با این حال، محققان تا زمانی که برای ثبت کامل آن نقاشی‌ها بازنگشتند متوجه میزان اهمیت آن‌ها نشدند.
سر نقاشی‌شده‌ی یک اوروک (auroch)، گاو وحشی منقرض شده، نخستین نقاشی‌ای که باستان‌شناسان در این غار کشف کردند.
آیتور روئیز رِدوندو، باستان‌شناس دانشگاه ساوث‌هَمپتون و دانشگاه ساراگوسا و نویسنده یک مطالعه جدید در مورد این یافته در بیانیه‌ای گفته است: «وقتی بررسی سیستماتیک مناسب را آغاز کردیم، دریافتیم با یک غارنگاره مهم روبه‌رو هستیم، از آن دسته از مکان‌ها که در جاهای دیگری در اسپانیا، جنوب فرانسه یا اندلس یافت می‌شود، اما قبلا در اینجا شبیه آن را ندیده بودیم.»
بر اساس مطالعه‌ای که هفته‌ی گذشته در Antiquity منتشر شد، باستان‌شناسان بیش از ۱۰۰ طراحی و حکاکی داخل غار را ثبت کردند که به عقیده‌ی آن‌ها دست‌کم، ۲۴۰۰۰ سال قدمت دارند. این تیم با بررسی هوازدگی روی نقاشی‌ها و آثار پنجه خرس غار که بعداً منقرض شده، قدمت نقاشی‌ها را به دوره پارینه سنگی تخمین زدند. میان نقوش مکرر یا نقاشی‌ها، دست‌کم ۱۹ حیوان تاییدشده، از جمله گوزن ماده، اسب، گاو شاخ‌دار بزرگ و گوزن وجود دارد.
بسیاری از نقاشی‌ها با خاک رس ترسیم شده‌اند، از جمله سر این اسب.
آریستوس جورجیو از نیوزویک نوشته است: «محققان می‌گویند این غار مسلماً مهم‌ترین مکان غارنگاره‌ی دوران پارینه‌سنگی است که تاکنون در ساحل شرقی شبه جزیره ایبری کشف شده است. محققان باور دارند این غار پارینه‌سنگی، بیشترین تعداد موتیف (نقوش تکراری) کشف‌شده در اروپا از سال ۲۰۱۵ را دارد».
یکی از قابل توجه‌ترین بخش‌های این کشف جدید، نحوه‌ی خلق نقاشی‌ها است. در حالی که برخی از آن‌ها حکاکی شده‌اند و برخی دیگر با شیره سفید سایه‌دار شده‌اند، بیشتر آن‌ها بر پایه خاک رس هستند. مَتیو وارد آگیوس از کازموس می‌نویسد: «خاک قرمزی که کف غار یافت می‌شود، وسیله انتخابی ساکنان کُوا دونز بود، به جای خاک سرخ یا منگنز رقیق‌شده که معمولاً در سایر نقاط استفاده می‌شود. نقاشی مبتنی بر خاک رس، تکنیکی است که به ندرت در هنر پارینه‌سنگی از آن استفاده می‌شود.»
اثر پنجۀ یک خرس منقرض شده و نقاشی دو سر گوزن دیوار غار
ایلن وِلی از Hyperallergic گزارش می‌دهد که در واقع، تشخیص این روش نادر در آغاز دشوار بود، چون خاک رس قرمز به مرور زمان تا حدی توسط کلسیت پوشیده شده بود.
رویز-ردوندو در بیانیه‌ای می‌گوید: «حیوانات و نشانه‌ها صرفاً با کشیدن انگشتان و کف دست‌های پوشیده از خاک رس روی دیوارها به تصویر کشیده شدند. محیط مرطوب غار بقیه کارها را انجام داده است: «نقاشی‌ها» به آرامی خشک شدند و از ریزش سریع بخش‌هایی از خاک رس جلوگیری کردند، در حالی که قسمت‌های دیگر با لایه‌های کلسیتی پوشانده شدند که تا امروز آن‌ها را حفظ کرده است. »
روئیز ردوندو در حال آماده شدن برای گرفتن اسکن سه بعدی LiDAR از یک پانل تزئین شده است.
باستان‌شناسان امیدوارند یافته‌هایشان، به ویژه تکنیک‌های هنری منحصر به فرد آن‌ها، کمک مهمی به مطالعه غارنگاره‌های این منطقه کند.
روئیز ردوندو به Hyperallergic کفته است: «ما انتظار داریم مستندسازی شمار زیادی از نقاشی‌های گِلی در کُوا دونز منجر به توجه ما و سایر تیم‌ها به حضور این نوع رنگدانه‌ها در غارهای دیگر شود.»
مترجم: زهرا ذوالقدر
منبع: faradeed-152490
