تحلیل‌گران رسانه‌های جهانی در هفته‌های اخیر تحلیل‌های متعددی درباره تحویل جت‌های آموزشی پیشرفته روسی به ایران ارائه کرده‌اند.
به گزارش اکو ایران، طی هفته‌های گذشته، ایران ناوگانی از جت‌های آموزشی پیشرفته دوسرنشینه یاک ۱۳۰روسی را دریافت کرد. این جت به آموزش خلبانان ایرانی در هواپیماهای جنگنده خود مانند میگ ۲۹ روسی، اف ۴ فانتوم ۲ ساخت ایالات متحده و اف ۱۴ تامکت که تهران قبل از انقلاب ۱۹۷۹ خریده بود، کمک زیادی می‌کند.
به نوشته اوراسیا تایمز، گزارش خبرگزاری تسنیم از نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران دریافت جت‌ها نشان می‌دهد که این جت‌ها در آشیانه‌های نیروی هوایی ایران قرار گرفته است. در حال حاضر، یاک ۱۳۰ مدرن‌ترین جت آموزشی موجود ناوگان ایران است. به غیر از آن، تهران یک جت آموزشی بومی به نام یاسین دارد.
ویدئوهای دیگری در X (توییتر سابق) جت‌های یاک ۱۳۰ را با همان رنگ هواپیماهای ارتش در پایگاه هوایی اصفهان نشان می‌داد. ورود جت‌های یاک ۱۳۰ با ادعاهای قبلی ایالات متحده در مورد افزایش روابط دفاعی روسیه و ایران که شامل مبادله تجهیزات نظامی بود، مطابقت دارد. مسکو در زمینه پهپادهای انتحاری با ایران همکاری دارد.
واشنگتن ادعا کرده روسیه در ازای پهپادها جت‌های پیشرفته‌ای را که شامل یک اسکادران جنگنده‌های چندمنظوره سوخو ۳۵ می‌شود را به ایران خواهد داد. در ماه فوریه، جان کربی، سخنگوی شورای امنیت ملی کاخ سفید به خبرنگاران گفت که این معامله همچنین شامل یاک ۱۳۰، بالگردهای تهاجمی و رادار است. این در حالی است که تهران و مسکو چنین مسئله‌ای را تائید نکرده‌اند.
سوخو-۳۵ یک جنگنده چندمنظوره اَبَرچابک ساخت کشور روسیه با قابلیت مانور بالاست که به عنوان یک جنگنده برتری هوایی طراحی شده است.
سوخو-۳۵ توانایی انجام گستره‌ای از دشوارترین مانورها ازجمله مانور کبرا، مانور کولبیت، مانور زنگوله (بِل)، مانور تِیل اِسلاید و مانور هوک را در بالاترین کیفیت داراست. انجام مانور هِربست برای سوخو-۳۵ بسیار پیش پا افتاده‌است.
در آغاز پروژه سوخو-۳۵ مدل‌های پیش‌نمونه با پیش‌بال ساخته شده بودند؛ ولی در ادامه پروژه برای کاهش سطح مقطع راداری و همچنین چابکی در مانور هوایی، مهندسان تصمیم گرفتند که این پیش‌بالها را حذف کنند. مدل دارای پیش‌بال دیگر ساخته نمی‌شود و در مجموع تنها ۱۵ فروند سوخو-۳۵ با پیش‌بال ساخته‌شده‌است.
همه نمونه‌های صادراتی نیز بدون پیش‌بال هستند. سوخو-۳۵ از رادار بسیار نیرومند N۰۳۵ ایربیس E بهره می‌برد که به پلنگ برفی مشهور است. این رادار مدل پیشرفته‌ای از رادار N۰۱۱M است که در جنگنده سوخو-۲۷ام به کار رفته‌است. این رادار توانایی شناسایی اهداف هوایی در فاصله ۴۰۰ کیلومتری را دارد و می‌تواند ۳۰ هدف هوایی را از فاصله ۳۰۰ کیلومتری رهگیری کرده و همزمان با ۸ فروند از آنها درگیر شود. از آنجایی که این رادار چندمنظوره دارای فناوری دهانه ترکیبی است، توانایی ارائه تصویرهای باکیفیت از سطح زمین و عوارض جغرافیایی را دارا است.
این جنگنده همچنین از یک سامانه پیشرفته با نام OLS-۳۵ بهره می‌برد که یک سامانه اوپتو الکترونیک است که می‌تواند روش‌های گوناگونی از رهگیری، ازجمله جستجو و ردیابی فروسرخ را در اختیار خلبان قرار دهد. جنگنده سوخو-۳۵ می‌تواند از فاصله ۳۰۰ کیلومتری موشک‌های هوا به هوا یا کروز شلیک کند. این جنگنده از دو موتور AL-۴۱F۱S بهره می‌برد که از فناوری جهت‌دهی رانش برخوردار است. پیکربندی سامانه‌های جهت‌دهی رانش در سوخو-۳۵ همانند پیکربندی به‌کار رفته در جنگنده‌های سوخو-۳۰ ام‌کی‌آی و سوخو-۵۷ است.
این فناوری، با حرکت دادن نازلِ موتورها، به سوخو-۳۵ این امکان را می‌دهد تا دینامیک پرواز خود را بسرعت تغییر دهد و توانایی اَبَر چابکی بدست بیاورد تا با این روش بتواند پس از بروز واماندگی (استال)، همچنان با سرعت پایین مانور بدهد. این شیوه رزم با روش‌های غربی تفاوت بسیاری دارد؛ زیرا روش‌های غربی با تکیه بر حفظ و نگهداشتِ انرژی جنبشی جنگنده صورت می‌پذیرد و همیشه با سرعت بالا انجام می‌شود.
موتورهای سوخو-۳۵ این امکان را فراهم کردند که خلبان بتواند بدون استفاده از پس‌سوز به سرعت زبرصوت دست پیدا کند. بنا بر گزارش کارلو کوپ، تحلیلگر ارشد «اندیشکده مطالعات هوایی استرالیا»، ویژگی پرواز ابرپیمایشی که در سوخو-۳۵ وجود دارد، موجب می‌شود که این جنگنده بتواند با هواپیماهای دیگر که با سرعت و ارتفاع بیشتری پرواز می‌کنند به راحتی درگیر و پیروز شود. کوپ ادعا کرد که این ویژگی باعث شده تا سوخو-۳۵ به راحتی در نبرد با جنگنده اف-۳۵ پیروز باشد.
شرکت آمریکایی رند کورپوریشن پس از یک پژوهش در سال ۲۰۰۸ میلادی، جنگنده سوخو-۳۵ را برتر از اف-۳۵ نامید.
منبع: etemadonline-632183
