محمد باقرزاده- روزنامه اعتماد با سه رتبه برتر کنکور درباره امروز و آینده ایران گفت‌وگو کرده است.
به گزارش اعتماد، بخش‌های مهم این گفت‌وگوها را در ادامه می‌خوانید:
بزرگ‌ترین مشکل کشورر انتخاب مسئولانی است که شایستگی ندارند
مهدی نیکوکار، رتبه یک کنکور علوم انسانی:
- در مدرسه تیزهوشان شهید بهشتی اسفراین استان خراسان شمالی درس خواندم.
- پدرم کارگر است (کارگر فصلی که معمولا زمستان امکان کار ندارد و طبیعتا بیمه هم ندارد) تحصیلاتش هم تا راهنمایی است. مادرم هم در حد راهنمایی تحصیلات دارد و خانه‌‌دار است. چهار فرزند هستیم که من آخرین فرزند هستم.
- نگرانی درباره تقلب داشتم. خودم توی امتحانات نهایی هم دیدم که تقلب می‌شود اما به نظرم خود کنکور امن‌تر از امتحانات نهایی است و امسال حداقل سوال‌های کنکور لو نرفت.
- درباره مهاجرت باید ببینم چه شرایطی پیش می‌آید و در آینده شرایط کشور چطور پیش خواهد رفت. بستگی دارد چه اتفاقاتی رخ دهد و هر وقت شرایط پیش آمد درباره‌اش فکر می‌کنم. باید ببینم آیا تحصیلات من در کشورهای خارجی بهتر پیش می‌رود یا نه و همه‌چیز بستگی به شرایط کشور دارد.
- بزرگ‌ترین مشکل کشور ما این است که برخی از افراد به عنوان مسوول انتخاب می‌شوند که ممکن است شایستگی آن مسوولیت را نداشته باشند که این هم مربوط به مردم می‌شود و هم کشور؛ بالاخره هم مردم انتخاب می‌کنند.
- یکی از کتاب‌های تاثیرگذار (که خواندم) کتاب «۱۹۸۴» جورج اورول است.
چون نمی‌خواستم ضربه ببینم اتفاقات سال گذشته را دنبال نکردم
معین یوسفی‌نیا، رتبه چهار کنکور ریاضی:
- در مدرسه علامه حلی تهران درس خواندم؛ مدرسه تیزهوشان است.
- من روزهای مدرسه سه، چهار ساعت درس می‌خواندم و روزهای تعطیل هم ۸ تا ۱۰ ساعت.
- من برای اینکه کنکورم دی ماه بود و نمی‌خواستم ضربه ببینم دنبال نکردم که چه اتفاقاتی (در پاییز ۱۴۰۱) افتاده است. فضایش را چندان دوست نداشتم و زیاد فرد سیاسی نیستم.
برخی شاید فکر کنند من آدم جیره‌مواجب‌بگیر هستم!
فاطمه جعفری‌ندوشن، رتبه سه کنکور هنر:
- من دبیرستان حکیم‌زاده یزد درس خواندم که مدرسه تیزهوشان است.
- متاسفانه این هجمه رسانه‌ای که به کشور وارد شده و می‌شود باعث شده که خیلی از مسائل تحریف شود و این هجمه بر نسل من هم اثر بگذارد و متاسفانه بعضی از این نسل نادانسته فکر می‌کنند که بهتر است نظام برگردد به دوران شاهنشاهی.
- متاسفانه جامعه هنری بیشتر به آن سمت گرایش پیدا می‌کند تا به سمت نگاه من. هنر عموما این جوری است که در آن میزان اعتراض بیشتر است تا مسائل انقلابی.
- خب از جهت ادامه تحصیل فکر می‌کنم از دوره‌های آموزشی به صورت آنلاین شاید بشود استفاده کرد و ارتباط برقرار کرد ولی از لحاظ زندگی کردن یا کار حقیقتا هیچ علاقه‌ای ندارم. اینکه بخواهم برای کشور دیگری کار کنم که اهداف درستی ندارند، نه هدف من نیست.
- حس می‌کنم اگر بعضی این مصاحبه را بخوانند حس می‌کنند من یک آدم جیره مواجب‌بگیر هستم که به من گفتند این حرف‌ها را بزنم ولی واقعا من آدم خاصی نیستم که بخواهم از کسی طرفداری کنم، اما واقعیت این است که این مسیری است که من دنبال آن رفتم و فکر می‌کنم حقیقت است.
منبع: etemadonline-628781
