گزارشی که نخوانده به بایگانی رفت

شرق: صفحه نخست روزنامه همشهری، ارگان رسانه‌ای شهرداری تهران، در بیست‌وپنجم مرداد بیش از آنکه به صفحه نخست یک روزنامه باسابقه شباهت داشته باشد، به دفتر نقاشی نوه شهردار تهران شباهت داشت؛ این توصیف یک روزنامه‌نگار قدیمی است که با افسوس از روزهای اوج این روزنامه گفته است. در گزارشی که دستمایه این تصویرسازی قرار گرفته شده عملکرد مدیریت گذشته در برابر مدیریت کنونی قرار گرفته و ادعاهایی با گذشت دو سال از شروع به کار مدیریت شهری دوره ششم نسبت به عملکرد مدیریت شهری دوره پنجم مطرح شده است؛ ادعاهایی که نویسنده نیمه خالی‌اش را به مدیریت شهری گذشته نسبت داده و نیمه پر آن را نتیجه عملکرد زاکانی می‌داند. البته ممیزی عملکرد دوره پنجم مدیریت شهری پیش‌تر از آنکه محبوب شهردار تهران و روزنامه‌نگاران حامی‌اش در همشهری باشد، مورد توجه اعضای شورای ششم بود و بر همین اساس اعضای شورای ششم شهر تهران بعد از اینکه شهردار منتخب‌شان را انتخاب کردند و تا استقرار شهردار برای شهرداری سرپرستی تعیین کردند، بلافاصله و بی‌هیچ تأخیری به سراغ راستی‌آزمایی گزارش عملکرد مدیریت شهری دوره پنجم رفتند و در 19 مرداد 1400 سومین مصوبه خود را با اکثریت آرا به الزام شهرداری برای بررسی و راستی‌آزمایی گزارشی اختصاص دادند که حناچی شهردار پیشین تهران در دویست‌ونودونهمین جلسه دوره پنجم با عنوان «سند تحویل و تحول شهر تهران» ارائه کرده بود. گزارشی که مدیران منصوب زاکانی با واکاوی گزارش حناچی آن را در خرداد 1401 یعنی 10 ماه بعد از تصویب مصوبه شورا با عنوان «خلاصه گزارش مدیریتی تحویل و تحول شهرداری تهران در شهریور‌ماه 1400» تهیه و به شورای شهر ارائه کردند؛ گزارشی که تا امروز برخلاف نص صریح مصوبه شماره 9245 شورای ششم برای راستی‌آزمایی و شفاف‌سازی از عملکرد دوره پنجم و اطلاع‌رسانی به شهروندان نه در شورا قرائت شده است و نه شورا یا شهرداری آن را منتشر کرده‌اند.

بهروز شیخ‌رودی، معاون محاسبات و پایش عملکرد شورای پنجم، با اشاره به گزارش روزنامه همشهری به «شرق» گفت: این‌دست مقایسه‌ها آن هم بعد از گذشت دو سال از استقرار مدیریت شهری دوره ششم پاسخ‌دهنده مطالبات و پرسش‌های شهروندان درباره عملکرد مدیریت زاکانی بر شهرداری نیست. اگر مدیریت شهری دوره ششم در گزارش آنچه از مدیریت شهری دوره پنجم تحویل گرفته صادق است، چرا به جای آنکه مطابق مصوبه شورای شهر در مصوبه «الزام شهرداری تهران به تهیه سند تحویل و تحول شهر و شهرداری تهران» که بر اساس آن شهرداری با مدیریت جدید مکلف شد به منظور راستی‌آزمایی، شفاف‌سازی و اطلاع‌رسانی به شهروندان، سندی دقیق و مطابق واقعیت‌ها را تهیه و به شورا ارائه کند، پس از ارائه گزارش شهرداری به شورا، آن را قرائت نکردند و برای اطلاع‌رسانی به شهروندان که ادعا شده بود این سند برای همین باید تهیه شود، منتشر نکردند؟! اینکه به جای قرائت و انتشار گزارش راستی‌آزمایی سند تحویل و تحول دوره پنجم یک روز بیایند و از انبارهای خالی مترو حرف بزنند و یک روز دیگر ادعا کنند شهرداری به مدت سه ماه در سال 1399 با وام اداره می‌شده است و ادعاهای غیرمستند و خلاف واقعیتی از این دست، آخرش به نوشتن انشاهایی این‌چنینی ختم می‌شود! به هر حال اگر مدیریت شهری دوره ششم اهل شفافیت و صداقت با شهروندان بود، مطابق ادعای مطرح‌شده در متن مصوبه باید به جای این حرف‌ها گزارش راستی‌آزمایی سند تحویل و تحول مدیریت شهری دوره پنجم را منتشر کرده و در دسترس عموم قرار می‌داد.

این کارشناس مالیه و اقتصاد شهری با اشاره به تجربه مدیریت شهری دوره پنجم در این زمینه گفت: در ابتدای دوره پنجم، شهرداری تهران مکلف شد ظرف مدت صد روز گزارش تحویل و تحول شهرداری یعنی آنچه را از مدیریت شهری دوره چهارم تحویل گرفته است، تهیه و ارائه کند. شهرداری این گزارش را با جزئیات تهیه کرد و خلاصه گزارش در جلسه رسمی و علنی شورا توسط نجفی شهردار وقت قرائت شد و گزارش برای اطلاع عموم منتشر شد. این گزارش البته به مذاق مدیران شهری دوره چهارم خوش نیامد و برخی مدیران آن دوره که اکنون از اعضای شورا هستند، در نقد آن گزارش صحبت‌های زیادی کرده‌اند. اما از همه حرف‌های این مدیران پیشین و اعضای فعلی شورای شهر، چیزی درباره خلاف واقع بودن سند تحویل و تحول دوره پنجم در گزارش راستی‌آزمایی که توسط مدیران زاکانی تهیه شده، تا به حال بیرون نیامده است. در واقع باید بگوییم چون سند تحویل و تحول دوره پنجم مطابق واقعیت بود و از راستی‌آزمایی و تطبیق آن با واقعیت‌ها چیزی به عنوان دستاویز گیر اعضای شورای ششم نمی‌آمد، بی‌خیال آن شدند؛ وگرنه چرا شورایی که در 19 مرداد 1400 یعنی تنها پنج روز پس از تشکیل اولین جلسه‌اش و بعد از انتخاب شهردار به سراغ راستی‌آزمایی عملکرد دوره پنجم می‌رود باید نسبت به تأخیر 10ماهه شهرداری در ارائه گزارش، قرائت گزارش در صحن شورا و انتشارش برای اطلاع شهروندان مطابق مصوبه بی‌تفاوت باشد!

شیخ‌رودی در ادامه با اشاره به ارائه گزارش راستی‌آزمایی سند تحویل و تحول شهرداری دوره پنجم توسط زاکانی به شورای شهر گفت: آقای زاکانی اگر این ادعاهایی که درباره مدیریت شهری دوره پنجم مطرح می‌کند راست است چرا در گزارش خرداد 1401 با عنوان «خلاصه گزارش مدیریتی تحویل و تحول شهرداری تهران در شهریور‌ماه 1400» ردی از طرح مسائلی مثل اداره شهرداری با وام و... نمی‌بینیم؟ حتی درباره گران‌کردن تهران و نظریاتی از این دست هم در این گزارش 15صفحه‌ای حرفی زده نشده است یا جایی نمی‌بینیم گفته شده باشد گزارش تحویل و تحول دوره پنجم خلاف واقع بوده و واقعیت این است! از طرف دیگر آقای چمران باید پاسخ دهند چرا این گزارش در موعد مقرر در صحن شورا قرائت نشده و برای اطلاع شهروندان منتشر نشده است؟ بالاخره اگر چمران و زاکانی اهل شفافیت هستند چرا این گزارش را مطابق آنچه در مصوبه شورا مطرح شده است، برای اطلاع شهروندان منتشر نکرده‌اند تا مردم تهران بدانند نتیجه راستی‌آزمایی گزارش مدیریت شهری دوره پنجم چه بوده است. آقایان از چه چیزی می‌ترسیدند که این گزارش را نه در دستور کار شورا قرار دادند و نه در سامانه شفافیت منتشر کردند! بالاخره این مصوبه شورای ششم است و گزارش هم توسط مدیران زاکانی برای راستی‌آزمایی گزارشی که حناچی و همکارانش در دوره پنجم ارائه شد تهیه شده است. همین عدم توجه به ارائه گزارش راستی‌آزمایی در جلسه رسمی شورا یا انتشار آن برای عموم نشان‌دهنده واقعیت‌های بسیاری است. به هر حال با انتشار گزارش راستی‌آزمایی راه برای آمارسازی‌ها و به گردن مدیریت دوره قبل انداختن بسته می‌شد و واضح است چرا چمران و زاکانی برخلاف ادعاهایشان درباره شفافیت و... به این گزارش روی خوش نشان نمی‌دهند. این کارشناس مالیه و اقتصاد شهری در ادامه افزود: وقتی رئیس پرسابقه شورای ششم از اجرای مصوبه‌ای که خودش تصویب و برای اجرا به شهرداری ابلاغ کرده شانه خالی می‌کند و ترجیح می‌دهد گزارش راستی‌آزمایی سند تحویل و تحول مدیریت شهری دوره پنجم در شورا ارائه نشود، طبیعی است که روزنامه‌نگاران هوادار شهردار تهران برای نشان‌دادن کارآمدی زاکانی در اداره شهر با انتخاب شاخص‌هایی گزینشی و بخشی، مطلبی بنویسند که بیشتر به انشا با موضوع موفقیت زاکانی در اداره شهرداری شبیه است. البته این انشانوشتن‌ها به انکار واقعیت‌های موجود در شهر و پیش چشم مردم کمکی نمی‌کند؛ به هر حال اوضاع نظافت شهر آن‌قدر خراب است که زاکانی برای این وظیفه ذاتی شهرداری، مدیری را که مسئولیت مستقیم رفت و روب و جمع‌آوری زباله در سطح شهر متوجه سازمان تحت مدیریتش است، در حکمی دیگر به عنوان مسئول نظافت شهر منصوب می‌کند. خب نویسندگان انشا چرا فراموش کرده‌اند که به مقایسه نظافت شهر در سال 1399 یعنی اوج کرونا و قرنطینه‌های ناشی از آن با این دوره بپردازند؟! بالاخره انشانوشتن درست هم مثل تخریب درست ساختمان‌های غیرمجاز هنر است.

معاون محاسبات و پایش عملکرد شورای پنجم در ادامه با اشاره به کسب درآمد مدیریت شهری دوره ششم از محل مازاد تراکم گفت: در مدیریت شهری دوره ششم تا پایان سال 1401 شهرداری با سکانداری زاکانی از محل عوارض مازاد تراکم رقمی بالغ بر 21‌هزار‌و 453 میلیارد تومان منابع از محل عوارض مازاد تراکم، درآمد کسب کرده است، در حالی که مجموع درآمد کسب‌شده توسط مدیریت شهری از محل عوارض مازاد تراکم در طول چهار سال 15‌هزار‌و 783 میلیارد تومان بوده است که نشان می‌دهد تراکم‌فروشی در دوره مدیریت شهری ششم رونق پیدا کرده و برخلاف گفته زاکانی که ادعای نفروختن حتی یک سانتی‌متر تراکم را مطرح می‌کند، کار تراکم‌فروشی شهرداری تحت مدیریت او از این حرف‌ها گذشته است. به هر رو خوب است هواداران زاکانی به رکوردشکنی او در کسب درآمد از محل مازاد تراکم توجه داشته باشند و یادشان باشد تراکم‌فروشی 21‌هزار‌میلیارد‌و 453 میلیارد تومانی شهردار محبوبشان در کمتر از دو سال را از قلم انداخته‌اند!

این کارشناس مالیه و اقتصاد شهری تخفیف تا 40‌درصدی شهرداری در سال گذشته را یادآور شد و گفت: در این گزارش کار، چرا تخفیف بی‌سابقه شهرداری در طول تاریخ بلدیه به بسازبفروش‌ها از قلم افتاده است و در آخر اینکه تنها در دوره مدیریت زاکانی بر شهرداری تهران ما شاهد تخفیف 40‌درصدی بوده‌ایم و در هیچ‌یک از ادوار پیشین مدیریت شهری تخفیفی با این سطح و رقم وجود نداشته است. به هر حال وقتی با افتخار می‌گویند زاکانی خزانه شهرداری را پر کرده است، شجاعت این را هم داشته باشند و بگویند این خزانه با تخفیف 40‌درصدی پر شده است. البته در نقطه مقابل باید توجه داشته باشیم مدیریت شهری دوره پنجم در سال 1399 یعنی اوج کرونا، شهر را با تخفیف تا 25 درصد اداره کرد، اما در سال 1401 و هنگامی که هیچ خبری از کرونا نبود، زاکانی برای پرکردن خزانه شهرداری دست به دامن تخفیف 40‌درصدی شد؛ تخفیفی که به نفع بسازبفروش‌ها و برخلاف عدالت بود.