۱۲ فیلم جنگی دیدنی که ناشناخته باقی مانده‌اند

فیلم های جنگی منحصربفرد زیادی در تاریخ سینما ساخته شده است. از Wings، برنده اولین جایزه اسکار بهترین فیلم، گرفته تا Paths of Glory تا Saving Private Ryan و همه فیلم های جنگی این بین (و بسیاری از قبل و بعد از آن)، یک طرفدار دوآتشه ژانر تاریخی جنگی، گزینه های زیادی برای سرگرم نگه داشتن خود دارد. اما چه می شود اگر علاقه مندان مذکور، فهرست تماشای آثار کلاسیک جنگی خود را به اتمام رسانده و همچنان دنبال تماشای گزینه های بیشتری باشند؟ خب، از این فهرست فیلم های جنگی کمتر شناخته شده که سزاوار توجه بیشتری هستند، فراتر نروید.

در ادامه تعدادی از بهترین و در عین حال اغلب نادیده گرفته شده ترین فیلم هایی که تا به حال درباره جنگ ساخته شده اند و طیف گسترده ای از جنگ ها و از چند کشور مختلف را پوشش می دهند، آورده شده است. در حالی که مطمئناً آثار کلاسیک جنگی بی شماری وجود دارند که کم تر دیده شده اند، ۱۲ فیلم زیر فهرست خوبی برای شروع یک کاوش عمیق در آرشیو جواهرات جنگی پنهان هستند.

۱۲- Force 10 from Navarone (1978)

یکی از کم تر شناخته شده ترین فیلم های جنگی دهه ۱۹۷۰، فیلم Force 10 from Navarone ، دنباله فراموش شده فیلم جنگی حماسی سال ۱۹۶۱ با نام The Guns of Navarone یا توپ های ناوارون است. با اینکه Force 10 from Navarone از نظر مقیاس و وسعت نسبت به نسخه قبلی خود کوچک تر است، اما هنوز هم یک اثر اکشن هیجان انگیز مربوط به جنگ جهانی دوم است که پر از نبردهای هیجان انگیز و بازی های با کیفیت است. این فیلم روایتگر یک واحد ویژه از سربازان آمریکایی است که در جستجوی یک زندانی فراری نازی در پشت خطوط دشمن هستند. این فیلم که توسط گای همیلتون، کارگردان معمول فیلم های جیمز باند کارگردانی شده است، با سرعت بالایی روایت می شود و دارای استعدادهای بسیار خوبی در جایگاه بازیگران از جمله هریسون فورد، رابرت شاو و باربارا باخ است.

۱۱- The Odd Angry Shot (1979)

همان طور که از عنوانش پیداست، The Odd Angry Shot یک فیلم جنگی عجیب است. برخلاف اکثر فیلم های جنگی، این فیلم یک نبرد بزرگ و پرتنش را نشان نمی دهد، بلکه یک روز از زندگی معمول یک جوخه استرالیایی در جنگ ویتنام را نشان می دهد. سرعت مناسب روایت فیلم، تمرکز بر زمان استراحت و بیکاری و حس شوخ طبعی احمقانه آن باعث شده تا این فیلم یک فیلم جنگی بسیار جذاب و بسیار منحصر به فرد باشد که هم تفکر برانگیز است و هم بسیار بامزه.

۱۰- The Bridge at Remagen (1969)

The Bridge at Remagen فیلمی اکشن است که داستان واقعی تسخیر پل لودندورف توسط متفقین در روزهای پایانی جنگ جهانی دوم را روایت می کند. اگر چه این فیلم از بسیاری جهات یک فیلم جنگی کلیشه ای به حساب می آید، اما در واقع یک اکشن هیجان انگیز است و بازی های رابرت واون و جورج سیگال باعث می شود که این فیلم به خودی خود ارزش تماشا کردن را داشته باشد. این فیلم همچنین کار فوق الاده ای در به تصویر کشیدن هزینه های واقعی جنگ انجام می دهد و لحن تیز و بدبینانه ای در روایت خود دارد که در اکثر فیلم های جنگ جهانی دوم آن زمان کم تر دیده می شود.

۹- The Siege of Firebase Gloria (1989)

محاصره پایگاه توپخانه ای گلوریا یک فیلم جنگی استرالیایی است که داستان سروان هافنر با بازی بی نقص و تکرار نشدنی آر. لی ارمی و گروه سربازانش در حال گشت زنی در میدان های نبرد گل آلود ویتنام را روایت می کند. هدف نهایی آن ها تسخیر و دفاع از پایگاه توپخانه ای گلوریا است که منجر به یک نبرد شدید و خیره کننده می شود. اگرچه این فیلم در هنگام تدوین توسط استودیو سازنده خراب شد و بسیاری از نقدها و اشارات مورد نظر خود در مورد جنگ و صلح را از دست داد، اما آنچه باقی مانده است، هنوز هم تصویری کم تر دیده شده و دلخراش از جنگ ویتنام است که شایسته شناخت بیشتری است.

۸- The Steel Helmet (1951)

فیلم کلاهخود فولادی ساخته ساموئل فولر با وجود اینکه یکی از بهترین فیلم های جنگی دهه ۱۹۵۰ به شمار می رود، اما جایگاه کلاسیکی که شایسته آن است را نیافته است. این فیلم درباره جنگ کره است و روایتگر سرگذشت یک گروهبان سرسخت آمریکایی است که تنها بازمانده پس از نابودی واحدش است. او با همکاری یک پسربچه یتیم کره ای و یک جوخه کوچک از سربازان گمشده، راه خود را به معبد بودایی باز می کنند و برای آخرین مقاومت آماده می شوند. برای یک فیلم جنگی سیاه و سفید دهه ۵۰ی، این فیلم در به تصویر کشیدن وحشت های جنگ بسیار خارق العاده عمل کرده و پیوندی که بین شخصیت خشن اصلی و پسر نوجوان شکل می گیرد، به یاد ماندنی و بسیار تاثیرگذار است.

۷- Lebanon (2009)

فیلم لبنان نبرد بقای تیم کوچکی از سربازان اسرائیلی و تنها تانک آن ها در پشت خطوط دشمن در درگیری سال ۱۹۸۲ در لبنان را روایت می کند. داستان این فیلم که تقریباً به طور کامل درون تانک رخ می دهد، منحصر به فرد و گاه ترسناک است. در چنین محیط بسته ای، تنش تا حد ترسناکی بالا می رود و هر اختلاف کوچک در یک وضعیت از قبل تحت فشاری، ده برابر می شود. در واقع، فیلم با شخصیت پردازی هوشمندانه و پایبندی به واقع گرایی در رابطه با روندهای عملیاتی زرهی، بیننده را به این شرایط سخت و طاقت فرسا و البته تنگ و تاریک می کشاند که خدمه تانک متحمل شده اند.

۶- Pork Chop Hill (1959)

فیلم دیگری درباره جنگ کره، Pork Chop Hill یک شاهکار کمتر شناخته شده است که داستان واقعی حمله نیروهای آمریکایی به تپه پورک چاپ را روایت می کند، تپه ای که تعداد زیادی از سربازان چینی به خوبی بر روی آن سنگر گرفته بودند. لوییس میلستون، کارگردان فیلم، این داستان را با همان مضامین ضدجنگ که در اقتباس فراموش نشدنی سال ۱۹۳۰ او در فیلم All Quiet on the Western Front وجود داشت، به تصویر می کشد، هر چند که این بار بیشتر بر ماهیت ناکارآمد و دلزدگی فرماندهان در جنگ تمرکز کرده است. این فیلم بسیار تاثیرگذار و تاریک است و حتی با بازی به یادماندنی گرگوری پک بزرگ بهتر هم می شود.

۵- Hamburger Hill (1987)

چرا بعد از Pork Chop Hill به سراغ فیلمی با عنوان نسبتاً مشابه Hamburger Hill نرویم که به اسم یک غذای محبوب نامگذاری شده است؟ این فیلم نیز یکی از بهترین فیلم ها درباره جنگ ویتنام است، هر چند که آن طور که باید و شاید مورد توجه قرار نگرفته است. این فیلم تلاش های مذبوحانه یک اسکادران کوچک آمریکایی برای تسخیر تپه همبرگر را دنبال می کند و در عین حال به موضوعاتی مانند جنبش ضد جنگ در جبهه خودی و تاثیرات نژادپرستی در خطوط مقدم می پردازد. این فیلم جنگی تراژیک که با بازی درخشان دان چیدل، دیلن مک درموت و دان جیمز ساخته شده، شایسته توجهی بسیار بیشتر از آن چیزی است که دریافت کرده.

۴- Wife of a Spy (2020)

همسر یک جاسوس یک تریلر جاسوسی محصول ژاپن درباره جنگ جهانی دوم است که تصمیم ژاپن برای ورود به جنگ را از دید یک خانواده ژاپنی روایت می کند. این فیلم به کارگردانی کیوشی کوروساوا، فیلمسازی که شاید بیشتر به خاطر فیلم های ترسناک Cure و Pulse شناخته شده باشد، به طرز استادانه ای کارگردانی شده و بازی هایی بسیار عالی در خود دارد. این فیلم یک راز جذاب و یک توطئه جاسوسی را دنبال می کند که در نهایت به پیامدهای نسبتاً آخرالزمانی منجر می شود. این فیلم یکی از آن فیلم هایی است که در آن پایان داستان، نقطه قوت اصلی فیلم است و یک فیلم جنگی کم تر مورد توجه قرار گرفته ای که نباید از آن غافل شد.

۳- Merry Christmas, Mr. Lawrence (1983)

به عنوان یکی از بهترین فیلم های جنگ جهانی دوم در دهه ۸۰، کریسمس مبارک، آقای لارنس تصویر قدرتمندی از زندانیان بریتانیایی در اردوگاه اسرای جنگی ژاپن در جاوه است. با بازی خیره کننده یک ستاره راک به نام دیوید بووی تیمی از ستارگان سینمای ژاپن و البته کارگردانی قهرمان موج نوی سینمای ژاپن، ناگیسا اوشیما – فیلم Merry Christmas, Mr. Lawrence، یک شاهکار تاثیرگذار، تراژیک و تفکر برانگیز در مورد شرافت، وفاداری و زمینه ها و منافع مشترک در میان دشمنان است.

۲- Cross of Iron (1977)

صلیب آهنین یکی از بهترین و در عین حال کمتر مورد توجه قرار گرفته ترین فیلم های سم پکینپاه است. این فیلم، فیلمی اتمسفریک و پرتنش است که ماجراجویی های یک جوخه آلمانی در جبهه خونین شرقی در جنگ جهانی دوم را روایت می کند. جیمز کابرن در نقش رهبر جوخه مذکور ظاهر می شود و با فرمانده جدیدی که برای زندگی انسان ها ارزش کمتری در مقایسه با مدال ها قائل است، درگیر می شود. این فیلم، تصویری خشن و بی تکلف از یک جنگ جهنمی است و با اینکه داستانی کاملاً ناامید کننده دارد، اما کارگردانی و بازیگری ماهرانه ای هم دارد و کاملاً شایسته تماشا توسط هر طرفدار فیلم های جنگی است.

۱- The Big Red One (1980)

قرمز بزرگ یا قرمز بزرگه شاهکاری از ساموئل فولر – کارگردان فیلم دیگر این فهرست به نام Steel Helmet – است. این داستانی است که او از آغاز حرفه فیلمسازی اش در دهه ۱۹۴۰ می خواست روایت کند و یکی از زیباترین فیلم های جنگی حماسی مربوط به جنگ جهانی دوم است. در این فیلم داستان یک گروهبان سرسخت با بازی لی ماروین، در نقش رهبر گروهی از سربازان آمریکایی در بحبوحه انبوهی از مهم ترین نبردهای جنگ جهانی دوم روایت می شود. در مرحله تدوین، در ابتدا طول فیلم توسط استودیو سازنده به شدت کاهش یافت، هر چند در نهایت نسخه کامل ۳ ساعته بازسازی شده و همچنان به عنوان بهترین نسخه برای تجربه این فیلم باقی ماند. این فیلم یک داستان جنگی بزرگ و اپیزودیک و پر از لحظات فراموش نشدنی است. یکی از این لحظات توسط منتقد معروف، راجر ایبرت چنین توصیف شده است: «لحظه ای در طول پیاده شدن در ساحل اوماها وجود دارد که هیچ کس پس از دیدن فیلم آن را فراموش نمی کند. بازوی سربازی دریده شده و در شن ها فرو رفته است، ساعت مچی هنوز سر جای خود است. گاهی اوقات، فولر به این ساعت برمی گردد؛ ما می توانیم ببینیم چه مقدار زمان گذشته است. استیون اسپیلبرگ که بدون شک در هنگام آماده سازی نجات سرباز رایان، فیلم قرمز بزرگ را دیده بود، کارگردانی نیست که اغلب نیاز به احساس حسادت داشته باشد، اما حتماً به این صحنه بسیار علاقه مند بوده است».

در واقع، طرفدارانی که معتقدند هیچ تصویر سینمایی بهتری از پیاده شدن نیروها در ساحل نورماندی نسبت به آنچه در فیلم نجات سرباز رایان به تصویر کشیده شده، وجود ندارد، ممکن است با دیدن فیلم قرمز بزرگ، نظر خود را تغییر دهند.این واقعاً تا این اندازه خوب است و شایسته است که برای عموم مردم شناخته شده تر از حال حاضر باشد.

منبع: روزیاتو