روزنامه آرمان ملی با عبدالحسین مختاباد، خواننده گفتوگو داشته است، بخشهای مهم این گفتوگو را در ادامه میخوانید:
- آنچه من در فضای فرهنگی جامعه اعم از سینما،موسیقی،تئاتر،هنرهای تجسمی و... مشاهده می کنم یک نوع آنارشی است که این یک خطر جدی برای فرهنگ کشور به شمار میرود.
- صاحبان قدرت باید این موضوع را در نظر بگیرند که هنرمندان به عنوان چشم وگوش بینا و شنوای جامعه می توانند بسیاری از آسیب های اجتماعی و فرهنگی را پیش بینی کنند و مانند یک پزشک برای آن راه حل ارائه کنند.
- در چنین شرایطی سیستم سیاسی دو راه حل دارد. نخست اینکه نسبت به نسخه پزشک بی اعتنا باشد و آن را دور بیندازد و دوم اینکه این نسخه را جدی بگیرد و یا با پزشکان دیگری نیز مشورت کند و در نهایت به یک جمع بندی برسد.
- به همین دلیل اگر سیستم سیاسی به هنرمندان و روشنفکران جامعه بها بدهد و به دیدگاه ها و انتقادهای دلسوزانه آنها توجه کند بسیاری از اتفاقات ناگوار در جامعه رخ نمی دهد
- چه اشکالی دارد کسانی که مسبب چالش های کنونی بوده اند از مردم عذرخواهی کنند. عذرخواهی یک سیستم نه تنها به معنای شکست نیست و بلکه بزرگ منشی آن را نشان می دهد.
- هنرمند در اغلب جوامع خواسته یا ناخواسته علیه قدرت قرار دارد.امکان همنشینی هنرمند با قدرت در حد صفر است و چنین چیزی امکان پذیر نیست.
- در شرایطی که جامعه ملتهب شده و مردم مطالباتی دارند هنرمند نمی تواند بی تفاوت باشد. هنرمندان سمت مردم است.
- اعتراضاتی که در پاییز1401 در کشور رخ داد یک اتفاق عادی نبود. در چنین شرایطی سرزنش کردن هنرمندان راهکار نیست و بلکه راهکار اصلی حل کردم مشکلات مردم به صورت عمیق است.
- تأثیری که شجریان از نظر سیاسی و اجتماعی بر موسیقی ایران گذشته شأن موسیقی را در جامعه ایران بالا برده است.
- آثار شجریان که جنبه سیاسی و اجتماعی دارد به نمادی از اعتراض اجتماعی در کشور تبدیل شده است. یک هنرمند هنگامی که یک اثر را خلق می کند به خوبی میداند که چه اتفاقی برای اثرش خواهد افتاد.
منبع: etemadonline-627165