به گزارش جماران، رضا نصری، کارشناس مسائل بین الملل نوشت:
۱) دولت روحانی «غربگرا» نبود. بعد از دولتی به قدرت رسیده بود که وقتی رییس‌جمهورش وارد صحن سازمان ملل می‌شد، همه اعضای اتحادیه اروپا و کشورهای غربی جلسه را ترک می‌کردند! طبیعی بود دولت روحانی برای ایجاد یک سیاست خارجی متوازن تلاش کند این رابطه را ترمیم نماید.
۲) علاوه بر این با ورود پرونده ایران به شورای امنیت و صدور چند قطعنامه در زمان احمدی‌نژاد، دولت روحانی برای لغو تحریم‌های بین‌المللی چاره‌ای جز مذاکره با آمریکا -به عنوان یک عضو دائمی شورا- نداشت! یعنی با ورود شورای امنیت به صحنه، مذاکره با آمریکا به یک ضرورت حقوقی تبدیل شده بود.
۳) طرح اتهام «غربگرایی» به دولت روحانی، و متعاقباً شکل‌گیری گفتمان و جبهه «شرق‌گرا» در مقابل آن، نتیجه‌ای جز یک دوقطبی‌سازی خطرناک در سطح الیت سیاسی، یک دودستگی تفرقه‌افکن در جامعه ایران (از جنس دودستگی حاکم بر جامعه اوکراین) و بروز تحلیل‌های گمراه‌کننده نداشت.
منبع: etemadonline-627079
