دانشمند ایرانی تا یک ماه دیگر وجود موجودات فضایی را اثبات می‌کند!

حتما برای شما هم پیش آمده است که با خودتان فکر کنید چگونه در این یک قرن اخیر زندگی بشر توسط پیشرفت‌های علمی و صنعتی با یک چشم بر هم زدنی زیر و رو شد. بسیاری از تئوریسین‌های توطئه بر این باورند که برخی از بزرگان و سیاستمداران حدودا از سال ۱۹۳۰ به بعد برای پیشرفت کردن در حوزه‌های مختلف از بیگانگان کمک می‌گیرند؛ اما چه کسی می‌تواند وجود موجودات فضایی را اثبات کند؟ با گجت نیوز همراه باشید تا برخی از حقایق در مورد موجودات فضایی، به لطف یک دانشمند ایرانی برایتان آشکار شود.

اثبات وجود موجودات فضایی

از مدتی پیش یکی از فیزیکدان‌های مشهور دانشگاه هاروارد تصمیم گرفته است تا تیم بزرگی از اخترفیزیکدان‌های نخبه تشکیل دهد که در آن دانشمند اخترفیزیک ایران با نام امیر سراح نیز حضور دارد. او قصد دارد به‌همراه تیم خود حضور موجودات فضایی را تا ۳۰ روز دیگر اثبات کند. طبق گزارش‌های به دست آمده از صحبت‌های آوی لوب، یکی از استادان فیزیک دانشگاه هاروارد، که عقیده دارد با شواهد و مدارک کاملا علمی می‌توانند وجود موجودات فضایی را تا یک ماه دیگر به اثبات برسانند، توجه رسانه‌ها را به خود جلب کرده است.

در سال ۲۰۱۴ بود که یک بشقاب پرنده بزرگ در اقیانوس آرام سقوط کرد و برخی گمان کردند که ممکن است یک شهاب سنگ باشد. اما لوب که سرپرست تیم لایروبی و پیدا کردن قطعات در سواحل جزیره مانوس در ژوئن امسال بود بر این باور است که قطعات فلزی پیدا شده در محل سقوط به اندازه‌ای با استحکام است که به نظر می‎‌رسد آلیاژ مصنوعی باشد و با این استدلال، به احتمال زیاد قطعات یک فضاپیما است.

او که مسئولیت اداره محاسبات و تئوری (مرکز اخترفیزیک هاروارد اسمیتسونین) را به عهده دارد، افزود که طی مشاهدات و بررسی‌های به‌عمل آمده تا ماه آینده می‌تواند اولین ارتباط انسان را با موجودات فرازمینی آشکار کند. لوب گفت که منتظر به‌دست آمدن اخبار بیشتری در یک ماه آینده هستم و به آن امید دارم. او خاطرنشان کرد هم‌اکنون چهار موسسه پژوهشی پرسنل خود را با این نمونه‌ها و شواهد آموزش می‌دهند و داده‌های به‌دست آمده کاملا معتبر هستند.

اخترفیزکدان ایرانی نظریه وجود موجودات فضایی را تایید کرد

لوب عقیده دارد که شواهد در دسترس نشان می‌دهد این پنجاه کره آهنی با قطر حدودا ۰.۱ تا ۰.۷ میلی‌متر به احتمال زیاد از اجرام خارج از منظومه شمسی ما سرچشمه گرفته‌اند. لوب همچنین افزود ما در این یک ماه قصد داریم بررسی کنیم که این شهاب سنگ از چه عناصر و ماده‎‌هایی ساخته شده است و آیا ممکن است که منشا فناورانه داشته باشد یا خیر؛ به همین ترتیب همکاران لوب در آلمان، پاپواگینه و دو مورد از دانشگاه‌های برتر آمریکا در حال حاضر مشغول آزمایش و بررسی این اجسام کروی هستند تا مشخص کنند که ممکن است ایزوتوپ‌های اتمی، ترکیبات شیمیایی و دیگر عناصر آن وجود یک منشا فضایی را تایید کند یا خیر.

این اجرام توسط لوب و همکارانش آی ام ۱ نام گرفتند که از عبارت شهاب میان‌سیاره‌ای الهام گرفته شده، اما نام علمی و دقیق آن در کاتالوگ شهاب سنگ مرکز مطالعات اجرام نزدیک به زمین، سی ان ایی او اس ۲۰۱۴۰۱۰۸ است. این کاتالوگ شامل هزاران اسم و اجرام آسمانی دیگر نیز هست که طی چندین سال کاوش گردآوری شده است.

آی ام ۱ رتبه اول فهرست ۲۷۳ گوی آتشین کاتالوگ را از آن خود کرد

در کاتالوگ شهاب‌سنگ ناسا، آی ام ۱ هم‌اکنون رتبه اول را از نظر استحکام مواد دارد که نشان می‌دهد چقدر از نظر علمی برای ساکنان زمین ارزشمند است. طبق بررسی‌های لوب، آی ام ۱ سریع‌تر از ۹۵ درصد ستارگان نزدیک به خورشید حرکت می‌کند که دلیل اصلی‌اش نیروی محرکه آن است.

همچین با مشاهده دقیق آی ام یک دریافت‌اند که این کره از مواد بسیار محکمی ساخته شده است. لوب در مصاحبه‌ای بیان کرد که ممکن است آی ام یک کاوشگر بیگانه بوده باشد! این نظریه خیلی هم دور از باور نیست. سال‌هاست که انسان‌ها از پهپادهای بدون سرنشین استفاده می‌کنند که ممکن است از موجودات فرازمینی الهام گرفته باشند.

گذشته از این، اندازه این جرم شبیه به شهاب سنگ تقریبا مانند کاوشگرهای ساخته شده توسط انسان است. کاوشگرهایی از قبیل ویجر ۱و۲ که حالا در کیهان حرکت می‌کنند و حتی ویجر ۲ کاوشگری بدون سرنشین است که دیگر به یک جرم میان سیاره‌ای تبدیل شده و حالا حدود ۱۲.۳ میلیارد مایل از کره زمین فاصله گرفته است؛ اما کماکان سیگنال‌هایی به ناسا می‌فرستد. لوب در پایان صحبت‌هایش متذکر شد که اگر کاوشگری شبیه ویجر ۲ در حال برخورد با کره زمین باشد شبیه شهاب سنگ ظاهر می‌شود و ما به سرعت مطلع خواهیم شد و اقدامات لازم را انجام خواهیم داد.

به‌طور کلی این‌طور به‌نظر می‌رسد که دانشمند پرحاشیه هاروارد قرار است به‌کمک یک دانشمند ایرانی و به‌لطف کره‌های فلزی ناشناخته، وجود موجودات فضایی و حضور آن‌ها در زمین را اثبات کند. البته سخنان این دانشمند بارها مورد انتقاد قرار گرفته، اما باید دید بررسی‌های جدید او با همکار ایرانی‌اش به چه نتیجه‌ای می‌رسد.