حذف برزيل در مرحله يك‌چهارم نهايي جام جهاني ٢٠١٨ براي اين تيم تكرار تاريخ‌ها بود. معجوني از اتفاقاتي كه براي آنها در جام‌هاي جهاني ٢٠٠٦ و ٢٠١٠ رخ داد. گل به خودي عجيب فرناندينيو همه را ياد فيلپه ملو و شاهكارش در بازي با هلند انداخت. نتيجه بازي هم كه تكرار همان نتيجه بازي با لاله‌هاي نارنجي بود. شكست دو بر يك؛ اتفاقي كه در جام جهاني آفريقاي جنوبي رخ داد. اما شايد بيشتر از جام جهاني ٢٠١٠، بازي برزيل- بلژيك ما را ياد جام جهاني ٢٠٠٦ انداخت. جايي كه فانتزي‌بازهاي سلسائو اسير هنرنمايي شماره ١٠ حريف شدند.
در آلمان، در مقابل ديدگان ميليون‌ها هوادار، مقابل چشمان خيره خدايان تكنيك و رقص با توپ، اين زيدان بود كه ميدان بازي را از آن خود كرد و جاي هيچ گونه خودنمايي براي ستاره‌هاي برزيلي باقي نگذاشت. زيدان بازي برزيل فرانسه ٢٠٠٦، پررنگ‌ترين نام باقي‌مانده در اذهان فوتبال‌دوستان است. تا همين ديروز هر جا مي‌خواستند بگويند يك نفر، يك تنه تيم مقابل را حذف كرد، به زيدان و دريبل‌هاي سرپايش در جام ٢٠٠٦ اشاره مي‌كردند. درست تا همين ديروز؛ چون برزيلي‌ها اجازه دادند بلژيك يك جادوگر جديد به دنياي فوتبال معرفي كند: ادن هازارد.
شماره ١٠ بلژيك را با كمي حماسه‌سرايي داستاني مي‌توان عامل حذف برزيل در روسيه دانست. هازارد هر بار كه توپ را به دست مي‌گرفت تمام تيم برزيل و دويست و چند ميليون نفر جمعيت اين كشور را دنبال خودش مي‌كشيد. به هر طرف كه دلش مي‌خواست. او فاگنر و فرناندينيو و پائولينيو را رسما نابود كرد. ستاره بلژيكي‌ها آمار خيره‌كننده پيروزي در ١٠ نبرد يك در مقابل يك را در بازي با برزيل به ثبت رساند. در حالي كه همه فكر مي‌كردند در پايان بازي يكي از طلايي‌پوشان باشد كه اين آمار يا چيزي نزديك به اين را مقابل اسمش ببيند، اين هازارد بود كه به برزيلي‌ها درس تكنيك و حفظ توپ داد. مخصوصا به نيمار كه اصرار احمقانه‌اش به دريبل و توپ از دست دادن‌هاي پشت سر همش، اعصاب هر بيننده‌اي را خرد كرده بود.
نه اينكه هازارد درخشش‌هايي شبيه به اين را تجربه نكرده باشد؛ او تقريبا در هر ديداري كه براي چلسي به ميدان مي‌رود همين نمايش فوق‌العاده را دارد، اما موفقيت در تيم ملي و در مرحله حساس يك‌چهارم نهايي جام جهاني هنوز هم براي عده زيادي از كارشناسان و فوتبال دوستان، بسيار ارزشمندتر از بازي‌هاي باشگاهي به حساب مي‌آيد. هازارد در بازي مقابل برزيلي‌هاي تكنيكي، چنان رقصي ميانه ميدان به نمايش گذاشت كه هيچ كس دلش براي حذف‌شدگان تنگ نشود. لااقل تا انتهاي مسابقات.
